Wyróżniamy trzy rodzaje:
Uwięzowe.
Wolnostaniskowe – boksowe.
Wolnostaniskowe – kojce grupowe.
Obory uwięzowe
W oborach uwięziowych utrzymuje się zazwyczaj krowy mleczne, ale mogą też być utrzymywane krowy ras mięsnych oraz starsze osobniki młodego bydła opasowego. Budynki obór uwięziowych, zarówno z utrzymaniem bydła na ściółce, jak i systemem bezściółkowym powinny być ocieplone.
Obory uwięziowe wyposażone są w:
przegrody stanowiskowe (typ I, II, VI, VIII - w zależności od konkretnych rozwiązań), z uwięziami typu A (zwalnianie krów z uwięzi pojedyncze) lub typu B (zwalnianie grupowe);
poidła miskowe przy stanowiskach (co drugie stanowisko);
instalację udojową (dojarka z rurociągiem mlecznym, niekiedy jeszcze, choć rzadko, bańkowa) i urządzenia do przechowywania mleka;
maty legowiskowe Kraiburg na stanowiskach, w przypadku bezściółkowego systemu utrzymania;
Obory posiadają efektywne oświetlenie w postaci świetlika kalenicowego lub okien.
Obory posiadają sprawnie działającą wentylację grawitacyjną w postaci nawiewu powietrza szczelinami podokapowymi z regulowaną przepustowością i wywiewu szczelinami kalenicowymi o również regulowanej przepustowości.
Usuwanie obornika za pomocą:
ruszt stalowych nad kanałem gnojowicowym przebiegającym za stanowiskami - w przypadku bezściółkowego systemu utrzymania;
hydrauliczny zgarniacz obornika typu H-623 w płytkim kanale otwartym - w przypadku utrzymywania bydła na ściółce.
Obory wolnostanowiskowe z płytką ściółką i bezściółkowe
Jak już podano uprzednio, podstawową cechą obór wolnostanowiskowych jest to, że zwierzęta utrzymywane są luzem w mniejszych lub większych grupach w zależności od liczebności stada i rozwiązań funkcjonalnych budynku obory. W oborach tego typu utrzymuje się zazwyczaj krowy mleczne oraz jałówki przeznaczone na remont stada. Obory wolnostanowiskowe płytkie, szczególnie z legowiskami z wyściółką, mogą być budowane jako ocieplone lub bez ocieplenia.
Cechy charakterystyczne
Obory wyposażone są:
boksy legowiskowe typu III, VII lub IX;
drabiny paszowe (typ DPS, DPZ, DPP);
wygrodzenia wewnętrzne (furtki, bariery, bramki itp.);
odpowiednie poidła jak np. typ PAO, a w przypadku budynków nieocieplonych poidła niezamarzające lub z podgrzewaniem wody;
maty legowiskowe (w przypadku bezściółkowego systemu utrzymania bydła);
podłogi szczelinowe z elementów żelbetowych (w przypadku obór z kanałami gnojowicowymi);
hala udojowa z odpowiednią instalacją udojową i urządzeniami do przechowywania mleka.
Obory posiadają efektywne oświetlenie w postaci świetlika kalenicowego lub naświetli połaciowych, bądź obu rozwiązań jednocześnie.
Obory posiadają sprawnie działającą wentylację grawitacyjną w postaci nawiewu powietrza szczelinami podokapowymi z regulowaną przepustowością i wywiewu szczelinami kalenicowymi o również regulowanej przepustowości.
Usuwanie odchodów z budynku w zależności od systemu utrzymania zwierząt odbywać się może na trzy sposoby:
zgarniaczami hydraulicznymi (proponuje się zgarniacze podłużne typu Teska oraz zgarniacze poprzeczne typu H-623) - w przypadku utrzymania zwierząt systemem bezściółkowym, lecz bez kanałów gnojowicowych oraz z wyściółką na legowiskach;
spychaczem ciągnikowym - w przypadku utrzymania zwierząt na legowiskach ze ściółką;
kanałami gnojowicowymi pod podłogą szczelinową przy bezściółkowym systemie utrzymania zwierząt na podłodze szczelinowej.
Obory wolnostaniskowe z głęboką ściółką
W oborach wolnostanowiskowych utrzymywać można wszystkie kategorie bydła (krowy mleczne, bydło ras mięsnych, młode bydło opasowe, cielęta). Podstawowym warunkiem stosowania tej technologii utrzymania zwierząt jest zapewnienie odpowiedniej ilości ściółki (około 12 kg ściółki na 1 DJP na dobę). Obory wolnostanowiskowe z głęboką ściółką mogą być budowane jako ocieplone lub bez ocieplenia.
Cechy charakterystyczne obór wolnostanowiskowych:
Podstawową cechą charakterystyczną obór wolnostanowiskowych jest to, że zwierzęta utrzymywane są luzem w mniejszych lub większych grupach, w zależności od liczebności stada i rozwiązań funkcjonalnych budynku obory. Obory wyposażone są w odpowiednie dla danej kategorii bydła urządzenia technologiczne, jak:
drabiny paszowe (typ DPS, DPZ, DPP);
wygrodzenia wewnętrzne (furtki, bariery, bramki);
odpowiednie poidła automatyczne typu PAO, a w przypadku budynków nieocieplonych poidła niezamarzające lub z podgrzewaniem wody;
hala udojowa z odpowiednią instalacją udojową i urządzeniami do przechowywania mleka, w przypadku utrzymywania krów mlecznych.
obory posiadają efektywne oświetlenie w postaci świetlika kalenicowego lub naświetli połaciowych, bądź obu rozwiązań jednocześnie.
obory posiadają sprawnie działającą wentylację grawitacyjną w postaci nawiewu powietrza szczelinami podokapowymi z regulowaną przepustowością i wywiewu szczelinami kalenicowymi, również o regulowanej przepustowości.