AWANGARDA KRAKOWSKA

1. Skąd nazwa?

• Awangarda Krakowska swoją nazwę wzięła od słowa z języka francuskiego avant-garde („przednia straż") oraz od siedziby w Grodzie Kraka.

1. Skąd się wzięli?

• grupa kilku poetów działająca w latach 1922-1927 przy krakowskim czasopiśmie "Zwrotnica". Grupie przewodził Tadeusz Peiper, główny teoretyk i twórca programu.

1. Czasopismo - Zwrotnica. Kierunek: sztuka teraźniejszości - czasopismo wydawane w latach 1922-1923 i 1926-1927 w Krakowie. Miało charakter artystyczno-literacki.

2. Program - Awangarda Krakowska była jedynym nowatorskim polskim ruchem artystycznym, który opracował swój program poetycki w szczegółach. Hasło Awangardzistów Krakowskich brzmiało: "Minimum słów, maksimum treści".

3. Główne cechy:

- kult nowoczesnej cywilizacji - fascynacja miastem, masą i maszyną (główne hasło:

3xM); zerwanie z tradycją,

- stworzenie nowej poezji opartej na tzw. estetyce cywilizacji,

- zajmowanie się teraźniejszością, a nie rozpamiętywanie przeszłości czy marzenie o

przyszłości,

- posługiwanie się logiczną konstrukcją przy budowie dzieła literackiego,
- używanie skrótów myślowych,

- kierowanie utworów nie do jednostki, lecz do masy ludzkiej, ponieważ to w niej tkwi

największa siła cywilizacji,

- w twórczości opowiadali się za ekonomicznością języka i przesyceniem wierszy treścią

(metafora pojęciowa, wieloznaczeniowa),

- artysta jest rzemieślnikiem, który powinien dobrze i solidnie wykonywać swoją pracę,

- odrzucenie "waty słownej" - minimum słów - maksimum treści,

- kult nowości

Co pisali?

• Wiersze

• Rozprawy programowe i teoretyczne

1. Przedstawiciele:

• Tadeusz Peiper – założyciel

• Jan Brzękowski

• Jalu Kurek

• Julian Przyboś

• Adam Ważyk

• Tytus Czyżewski