Fosforek cynku Zn3P2
Po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1740 r.
Zachowuje toksyczność przez długi czas (np. kilka miesięcy do 2 lat)
Niebezpieczny dla wszystkich zwierząt
Zatrucia najczęściej u psów
Nie oznaczono LD50 dla psów i kotów, z doświadczeń klinicznych- dawka toksyczna to 20-40 mg/kg
Mechanizm działania toksycznego
W kwaśnym środowisku żołądka powstaje fosforowodór PH3, który przechodzi do układu krwionośnego
Kwaśne pH jest konieczne do uwolnienia fosforowodoru
Jest silną trucizną układu nerwowego i krążenia
Zaburza oddychanie komórkowe, powoduje stres oksydacyjny, uszkadza komórkowe białka, lipidy, DNA, powoduje śmierć komórki => niewydolność narządu
Objawy kliniczne
Wymioty (Zn3P2 jest silnym emetykiem)- 15-60 min. od spożycia, często ze skrzepami krwi
Pacjent osowiały, brak apetytu, duża bolesność brzucha w okolicy żołądka (zwierzę skamle)
w wydychanym powietrzu zapach czosnku lub zepsutej ryby
Etap zaatakowania przez PH3 układu oddechowego, nerwowego, mięśniowego, krążenia
Niepokój, osłabienie, utrudnione oddychanie, ataksja, drgawki, zapaść- mogą wystąpić bardzo szybko
Ruchy bezcelowe, bezwolne oddawanie kału i moczu, zgrzytanie zębami
Oddech szybki, głęboki, chrapliwy
Drżenie mięśni, przeczulica, mimowolne ruchy głowy i karku, dezorientacja, piszczenie, wycie
Tachykardia lub bradykardia
Ślinotok
Hypertermia (drgawki)
Methemoglobinemia (barwa krwi i błon śluzowych)
Rozpoznanie
Do badan laboratoryjnych: zawartość żołądka, wymiociny, wątroba, nerki- zamrozić i trzymać w szczelnym pojemniku
Wzrost poziomu cynku w zawartości żołądka, wątrobie, nerkach
Leczenie
Brak odtrutki
Cel- zapobieganie uwolnienia się PH3
Ochrona personelu- wentylacja (brak charakterystycznego zapachu nie oznacza bezpieczeństwa)
Wywoływanie wymiotów- kontrowersyjne
Ryzyko dla personelu i pacjenta
Niebezpieczeństwo uwolnienia PH3 w żołądku pacjenta
3. Podniesienie pH w żołądku- np. węglan wapnia CaCO3
4. Płukanie żoładka, podanie dużych ilości wody do picia i węgla akt. (zalecany, ale brak dowodów, że skuteczny)
5. Leczenie objawowe i podtrzymujące
Zawsze wenflon, nawet u pacjenta bez objawów
Nawadnianie dożylne (wyrównanie ciśnienia, wzrost diurezy)
Ochrona układu oddechowego
Leki przeciwdrgawkowe (diazepam, barbiturany)
Leki przeciwbólowe (opiaty, lidokaina, ketamina)
Ochrona wątroby (sylimaryna, wit. B, K1, dieta)
Rokowanie
Pacjenci bez objawów klinicznych do 8-12h po podejrzewanym spożyciu- rokowanie pomyślne
Brometalina
Odkryta w latach 70
Rodentycyd przeciwko gryzoniom opornym na warfarynę
Dość częste zatrucia
Bardzo wrażliwe koty
Świnki morskie niewrażliwe
LD50 dla kota- 0,54 mg/kg m.c., dla psa 3,7 mg/kg m.c
Szybkie wchłanianie i metabolizm
Szybka dystrybucja metabolitów w organizmie, najwyższe stężenie w tłuszczu
Wydalanie z moczem- minimalne- diureza jako metoda leczenia nieskuteczna
Wydalanie z żółcią- w terapii bardzo ważne przerwanie cyklu wątrobowo-jelitowego
Mechanizm działania toksycznego brometaliny
Mózg jest głównym celem działania
Hamowanie produkcji ATP->zahamowanie działania pompy Na-P-> zaburzenie poziomu elektrolitów w komórkach->przesunięcie płynu-> wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego-> obrzęk mózgu
Objawy kliniczne
CUN (większość przypadków)
Intensywność objawów zależy od dawki i stadium zatrucia
Syndrom ostry, przy dużych dawkach, 2-24 h po spożyciu:
Drżenie mięśni, hypertermia, skrajne pobudzenie, nadwrażliwość, uogólnione drgawki (niekiedy podobne do zatrucia strychniną
Znacznie częściej, przy niższych dawkach- objawy rozwijają się w ciągu kilkunastu dni od spożycia, trwają 1-2 tyg.
Ataksja tylnych kończyn, porażenia, paraliż
Umiarkowana do dużej depresja CUN do śpiączki włącznie
Wzdęcie brzucha (RTG- powiększenie pętli jelit)
Wymioty, biegunka, brak apetytu, nierówne źrenice, zmiana zachowania, oczopląs, nieprawidłowa postawa, opistotonus, uogólnione drgawki
Leczenie
Przerwanie kontaktu z trucizną- wywołanie wymiotów (do 2 h, bo bardzo szybka absorpcja)- nie, jeśli są przeciwwskazania
Węgiel akt.- powtarzać co 4-8 h przez przynajmniej 2-3 dni
Obrzęk mózgu- mannitol, furosemid, dexametazon
drgawki- diazepam, fenobarbital