Charakterystyka uszkodzeń
Zgryzanie pędów drzew i krzewów
Spałowanie
Uszkodzenia powodowane porożem
Tratowanie siewek i sadzonek
Wyrywanie sadzonek z ziemi
Łamanie drzewek
Zgryzanie pędów drzew i krzewów
Najsilniejsze w uprawach 1-4 letnich
Brak przednich zębów w szczęce górnej – podcinanie końcowej części pędu dolnymi siekaczami – chwytanie w szczęki – szarpnięcie głową w górę – oderwanie pędu z pączkiem wierzchołkowym
Najchętniej zgryzane gatunki liściaste: jesion, dąb, buk, grab, klon, wiąz, lipa, osika, jarząb, wierzby
Najchętniej zgryzane gatunki iglaste: jodła, świerk, sosna
Sosna jest uważana za roślinę ostatniego wyboru, ale przy ograniczeniu bazy żerowej jest zjadana chętnie
Siewki – zjadane w całości
Małe sadzonki – zjadanie pędów szczytowych i bocznych
Starsze wyższe drzewka – zjadanie końców bocznych gałązek
Górna granica wieku drzew zgryzanych – 10-15 lat
Największe straty w uprawach 2-4 letnich
Czynniki decydujące o zagrożeniu : gatunek (szybkość wzrostu), jakość siedliska, gatunek zwierzyny
Okres największych szkód: jesienno zimowy oraz wczesna wiosna (brak pokarmu)
Znaczne szkody po długotrwałych opadach deszczu (wyrywanie słabo zakorzenionych sadzonek)
Jednorazowe lub dwukrotne zgryzanie nie powoduje znacznych szkód
Wielokrotne zgryzanie przyczynia się do powstanie tzw. formy krzewiastej
Klasyfikacja uszkodzeń:
I stopnia – pęd i pączek wierzchołkowy nie zniszczone, zgryzione pędy boczne, utrata do 50% igieł lub liści na pęzie głównych i pędach bocznych
II stopnia – zgryzanie lub złamanie pędu głównego. W nie uszkodzonej dolnej partii pozostają zdrowe pączki lub przynajmniej jeden pęd boczny. Brak pączka szczytowego, uszkodzona większość pączków bocznych, utrata przeważającej części igieł lub liści.
III stopnia - zgryzanie lub złamanie pędu głównego. Na dolnej pozostałej części brak pączków i pędów bocznych. Systematycznie powtarzające się w kolejnych latach uszkodzenia I i II stopnia