Odpowiedzi na Pytania do Egzaminu z Rachunkowości ( 7 stron )

Wykładowca Pani Prof. Dr. G. Voss

1.DEFINICJA I METODY WYCENY SRODKÓW TRWAŁYCH

Środek trwały to składnik rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, wyróżniający się następującymi cechami:

długim czasem użytkowania (powyżej 1 roku)

postacią rzeczową (w przeciwieństwie do wartości niematerialnych i prawnych)

jest zdatny do użytku i używany na potrzeby przedsiębiorstwa

Wycena środków trwałych:

a.)wartością początkową środka trwałego jest jego cena nabycia lub koszt wytworzenia.

b.)Często wartość początkową środków trwałych może tworzyć:

-cena rynkowa w przypadku darowizny lub nieodpłatnego otrzymania

-cena ustalona w umowie w przypadku wkładu nie pieniężnego do firmy(aport)

-wartość godziwa-jeżeli nie jest możliwe ustalenie bieżącej wyceny , to za wartość godziwą przyjmuje się cenę nabycia lub koszt wytworzenia ,ale pomniejszony o wartość zużycia.

Środki trwałe zawsze wykazują się w wartości początkowej , jednak istnieje możliwość podwyższenia jej wartości na skutek :

A.)aktualizacji wyceny

B.)ulepszenia środka trwałego

Środki trwałe zmniejszają swą wartość ;zmniejszenie to zapisuje się na koncie ‘’Umorzenie” natomiast koszt zmniejszenia na koncie ”Amortyzacja”

Wartość księgowa netto-to wartość początkowa śr.trwałego pomniejszona o jego dotychczasowe umorzenie(amortyzacja)

Jeśli przedsiębiorstwo nie przewiduje kontynuacji działalności wówczas trzeba środki trwałe wycenić w cenie sprzedaży netto. Wycenia ta powinna być przeprowadzona w przeddzień wystawienia przedsiębiorstwa w stan likwidacji lub w stan upadłości; pod koniec roku obrotowego w stanie likwidacji lub upadłości; przeddzień przekazania sprzedaży lub podziału jednostki.

2.AMORTYZACJA PLANOWANA I NIEPLANOWANA

Amortyzacja planowana

Planowane odpisy amortyzacyjne wiążą się z normalnym procesem eksploatacji wszystkich środków trwałych, które są wliczane w normalną działalność operacyjną każdej z jednostek gospodarczych. Stawki są uzależnione od tego, jaki jest to rodzaj środka trwałego oraz tego, jaką ich wielkość ustali sobie sama jednostka gospodarcza. Wszystkie odpisy amortyzacyjne są robione na podstawie konkretnego planu amortyzacyjnego, w którym zostały określone wszystkie odpowiednie stawki oraz kwoty odpisów. Wszystko to ustala dana jednostka gospodarcza samodzielnie. Amortyzacja planowa jest dosłownym odbiciem zużycia się środków trwałych. Ustawa o rachunkowosci w art 32 stanowi, że podstawę dokonywania odpisów

stanowi aktualny plan amortyzacji. Stąd nazwa amortyzacja planowa. Ona

umieszczana jest w rachunku zysków i strat w kosztach operacyjnych.

Amortyzacja nie planowana

Amortyzację nieplanową, jednorazową umieszcza sie w pozostałych kosztach

operacyjnych.

Przedwcześnie wycofane z użytkowania obiekty majątku trwałego mają określoną wartość księgową netto. Wartość ta może być w

całości lub w części nieplanowym odpisem amortyzacyjnym. Odpisów tych nie należy utożsamiać ze stawkami amortyzacyjnymi; są one

utraconą wartością wycofanego z użytkowania obiektu, którą odtworzyć można wyłącznie z zysku po opodatkowaniu. Nieplanowe odpisy

amortyzacyjne określają wysokość nieodtworzonej, w toku normalnej działalności, wartości wycofanych obiektów i zwiększają pozostałe

koszty operacyjne.

Przykład 2

W stan likwidacji postawiono maszynę Z, zniszczoną w wyniku awarii urządzeń ogrzewczych. Wartość początkowa maszyny wynosiła 400, a

jej dotychczasowe umorzenie (zakumulowana amortyzacja) - 240. Przychód ze sprzedaży wartościowych odpadków wyniósł 90, koszty

demontażu maszyny - 10.

Nieplanowy odpis amortyzacyjny wynosi: 400 - 240 - 90 + 10 = 80.

3.ZAKUP I SPRZEDAŻ ŚRODKA TRWAŁEGO

Sprzedaż środka trwałego można podzielić na 2 warianty:

a.)moment prawno-finansowy:którego dokumentem potwierdzenia jest faktura sprzedaży(rozrachunki z odbiorcami-dt,VAT należny –ct,pozostałe przychody operacyjne-ct

b.)moment rzeczowy(srodki trwałe-ct,umorzenie-dt,pozostale koszty operacyjne)

4.AKTYWA FINASOWE(CO ZALICZAMY-TERMIN TRWAŁE I OBROTOWE)

Aktywa-są to kontrolowane przez przedsiębiorstwo zasoby majątkowe o wiarygodnie ustalonej wartości powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń , które spowodują w przyszłości wpływ do przedsiębiorstwa korzyści majątkowej.

Aktywa dzielimy na:

Aktywa trwałe-są to aktywa które zużywają się SA zbywalne lub wymagalne w okresie dłuższym niż 12 miesięcy. Dzielimy je na:

a.)WNIP- są to nabyte prawa majątkowe nadające się do gospodarczego zużycia o okresie użyteczności dłuższej niż rok przeznaczone do używania na potrzeby przedsiębiorstwa

b.)rzeczowe aktywa trwałe-możemy je podzielić na:

-środki trwale-rzeczowe aktywa trwałe o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby przedsiębiorstwa.

-środki trwałe w budowie-aktywa trwałe potrzebne do okresu budowy , montażu lub ulepszenia.

-zaliczki na środki trwałe w budowie

c.)należności długoterminowe- są to kwoty należne przedsiębiorstwu, które stają się wymagalne w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego. Do należności długoterminowych nie należą :należności z tytułu dostaw i usług.

d.)inwestycje długoterminowe-są to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych. Korzyści te mogą mieć charakter przyrostu wartości lub uzyskać je w celu odsetek lub dywidenty.

e.)długoterminowe rozliczenia międzyokresowe-są to rozliczenia , które trwają dłużej niż 12 miesięcy, np. prenumerata opłacona za rok z góry.

Aktywa obrotowe- to składniki, które nietrwale związane z jednostką. zasoby obrotowe, na skutek prowadzonej działalności gospodarczej, znajdują się w ciągłym ruchu, a przechodząc przez kolejne fazy tej działalności przyjmują inną postać. Korzyści ekonomiczne osiągane z tych aktywów realizowane są w okresie krótszym niż jeden rok. Dzielimy je na :

a.)zapasy-są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub w ciągu normalnego cyklu operacyjnego właściwego dla danej działalności, jeżeli trwa on dłużej niż 12 miesięcy ,dzielimy je na:

*towary-aktywa obrotowe zakupione w celu sprzedaży

*produkty gotowe- ----------------wyprodukowane---------

*półfabrykaty i produkty w toku odnoszą się do produkcji niezakończonej lub świadczenia z usług lub robót

*materiały-są nabywane w celu przetworzenia na produkty gotowe w cyklu produkcyjnym; są zużywane jednorazowo i całkowicie(surowce , węgiel)

b.)należności krótkoterminowe-w okresie krótszym niż 12 miesięcy…

c.)inwestycje krótkoterminowe

d.)krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe

5.MATERIAŁY –METODY WYCENY, ZASAY EWIDENCJI , ODCHYLENIA

Materiały , zużycie materiałów , zapasy można wycenić według:

a.)stałej ceny ewidencyjnej-pozwala na ewidencjonowanie przychodów i rozchodów materiałów to cena ustalona samodzielnie przez podmiot gospodarczy na poziomie ceny zakupu lub nabycia. Ceny ewidencyjne powinny być weryfikowane przynajmniej na koniec każdego roku obrotowego.

b.)ceny średnioważonej- w przypadku wyceny zapasów jest to metoda wyceny ich rozchodu, polegająca na jego księgowaniu przy wykorzystaniu średniej ważonej ceny ich nabycia. Metoda ta może być wykorzystywana do rozchodu materiałów, towarów oraz produktów.

c.)FIFO- to wydawanie materiałów które przyszły jako pierwsze i pierwsze wyszły.

d.)LIFO- ostatnie przyszło pierwsze wyszło

e.)LOFO- najtańsze przyszło pierwsze wyszło

f.)HIFO- najdroższe przyszło pierwsze wyszło

Odchylenia od cen ewidencyjnych-Konto "Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów i towarów" jest przeznaczone do ewidencji następujących różnic:

• pomiędzy ceną ewidencyjną materiałów i towarów a rzeczywistą ceną ich zakupu (nabycia),

• wynikających z aktualizacji wyceny materiałów i towarów do poziomu cen sprzedaży netto niższych od stosowanych cen ewidencyjnych, wymaganej na dzień bilansowy,

• wynikających ze zmiany cen ewidencyjnych,

• spowodowanych trwałą utratą wartości materiałów i towarów.

Składniki bilansu wyceniamy jedną z następujących metod:

a.)cena zakupu, która oznacza kwotę zapłacona za dany towar lub usługę (bez podatku możliwego do zwrotu)

b.)cena nabycia-oznacza cenę zakupu powiększoną o kwoty umożliwiające przystosowanie składników aktywów do użytkowania( łącznie z kosztami transportu ,załadunku, magazynowania i rozładunku)

c.)cena sprzedaży netto-oznacza możliwą do uzyskania cenę sprzedaży pomniejszoną o rabaty i upusty oraz powiększone o dotację przedmiotową. Cenę sprzedaży netto można pomniejszyć także o koszty związane z przystosowaniem do sprzedaży.

d.)koszt wytworzenia produktu obejmuje :

-koszty bezpośrednie na produkcje

-uzasadniona część kosztów pośrednich

e.)wartość godziwa-kwota za jaką dany składnik mógłby zostać wymieniony , a zobowiązanie uregulowane pomiędzy niepowiązanymi stronami (stosujemy ją gdy nie możemy zastosować innej)

6.WYROBY GOTOWE, KOSZT PLANOWANY I RZECZYWISTY , PRZYJĘCIE DO MAGAZYNU , SPRZEDAŻ

Wyrób gotowy – efekt końcowy (finalny) działalności produkcyjnej. Wyroby gotowe są przechowywane na ogół w magazynach wyrobów gotowych, jednak strategie logistyczne niektórych przedsiębiorstw sprawiają, że wyroby gotowe prosto z produkcji są ładowane na środki transportu.

Wyrobem gotowym może być zarówno produkt ostateczny, która trafia do klienta (sklepu, hurtowni, czy klienta detalicznego), jak i półprodukt, który trafi do innej fabryki czy przetwórni. Innymi słowy, mozemy powiedzieć, że jest to wynik ostateczny działania produkcyjnego, jednego danego przedsiębiorstwa produkcyjnego.

PLANOWANY KOSZT I RZECZYWISTY

Spółka ALFA sp. z o.o wytwarza jeden produkt ABC. Standardowa iłość materiału X zużywanego do pro kucji wynosi 5kg/szt, a cena materiału 2zł/kg. Planowana ilość produkcji wynosi 6 200 sztuk a w rzeczywistości wyprodukowano 6 500 sztuk produktu ABC zużywając 30 200 kg materiału X i ponosząc koszty zużycia materiału w wysokości 63 000zł.

7.KAPITAŁ WŁASNY ,EWIDENCJA ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM , ROZLICZENIE RÓŻNIC INWENATRYZACYJNCYCH ,USTALENIE WYNIKU FINASOWENGO(BUDOWA)

Kapitał własny stanowi wartościowy odpowiednik składników majątku, do których danej jednostce przysługuje prawo własności. Wniesione zostały one do przedsiębiorstwa przez założycieli (właścicieli), którzy tym samym nabyli prawo do uczestniczenia w podziale zysku, oraz do zwrotu kapitału w razie likwidacji przedsiębiorstwa. Składniki te mogą również pochodzić z przeznaczenia części wygospodarowanego zysku na cele rozwojowe. Mogą mieć postać rzeczową lub pieniężną.

Rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych

Nadwyżki i nie dobory wykryte w trakcie inwentaryzacji lub w raporcie kasowym należy odpowiednio zaksięgować na kontach .

Ustalenie wyniku finansowego

Na konto ‘’Wynik finasowy” na koniec okresu rozliczeniowego przenosimy salda wszystkich kont niebilansowych.Konto „Rozliczenie zakupu”służy do ujęcia momentu prawnego jak i rzeczowego zakupu..Moment prawny zakupu jest udokumentowany fakturą zakupu.

Ustalenie wyniku finansowego - Wynik finansowy netto (zysk netto) stanowi różnicę pomiędzy wynikiem działalności operacyjnej (w tym na operacjach finansowych) skorygowanym o saldo wyniku na operacjach nadzwyczajnych (straty i zyski nadzwyczajne) a obowiązkowymi obciążeniami z tytułu podatku dochodowego i płatności z nim zrównanych.

Wynik na działalności operacyjnej jest różnicą między  sumą należnych  przychodów ze sprzedaży produktów, towarów i innych składników majątku wyrażonych w rzeczywistych cenach sprzedaży z uwzględnieniem dotacji, upustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez VAT i ewentualnie akcyzy a wartością sprzedanych wyrobów, usług, towarów i składników majątkowych po koszcie wytworzenia lub cenie nabycia, powiększonych o koszty ogólnego zarządu, koszty operacyjne oraz podatki wliczone w koszty sprzedawcy.

SCHEMAT

Przychody z działalności operacyjnej
-
koszty działalności operacyjnej
=
Wynik na działalności operacyjnej
+
Przychody finansowe
-
Koszty finansowe
=
Wynik brutto na działalności gospodarczej
+
Zyski nadzwyczajne
-
Straty nadzwyczajne
=
Wynik finansowy brutto
-
Podatek dochodowy
=
Wynik finansowy netto

8.KONTA KSIĘGOWE(budowa) , ZASADY RACHUNKOWOŚCI , METODY PODWÓJNEGO ZAPISU ,REGULACJE PRAWNE W RACHUNKOWOŚCI ,BILANS I JEGO ELEMENTY ,FUNKCJONOWANIE KONT.

Do ksiąg rachunkowych zaliczamy:

a.)dziennik

b.)konta księgi głównej- księga główna składa się z kont ujmujących operacje gospodarcze wyłącznie w mierniku wartościowym.

c.)konta księgi pomocniczej- służą uszczególnieniu zapisów na koncie księgo głównej

Księgi rachunkowe prowadzi się wyłącznie w złotych polskich w języku polskim.

Podstawowe normy lub reguły postępowania w rachunkowości odzwierciedlają różnorodne koncepcje , konwencje oraz procedury są określane mianem zasad rachunkowości.

A.)zasada wiernego i rzetelnego obrazu-jednostki są obowiązane do zapewnienia jasnego i rzetelnego przedstawiania sytuacji majątkowej i finansowej oraz rentowności jednostek.

B.)zasada memoriałowa-określająca że w księgach rachunkowych a w konsekwencji i w sprawozdaniu finansowym należy ująć ogół operacji gospodarczych dotyczących danego roku obrotowego bez względu na fakt wydatkowania lub otrzymania środków pieniężnych.

C.)zasada współmierności przychodów i kosztów-w myśl tej zasady koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz koszty przypadające na dany okres sprawozdawczy które nie zostały jeszcze poniesione zalicza się do aktywów lub pasywów danego miesiąca.

D.)zasada wyceny składników aktywów i pasywów-określa ona sposób postępowania przy zastosowaniu lub tworzenia metod i procedur wyceny składników majątku jednostki zarówno w czasie trwania roku obrotowego jak i na jego koniec.

E.)zasada ostrożności wyceny-polega na uwzględnieniu niepewności wielu operacji gospodarczych poprzez wykazanie ostrożnego podejścia przy sporządzaniu sprawozdania finansowego.

F.)zasada realizacji

G.)zasada kompensacji

H.)zasada kontynuacji działalności-jest związana w wyceną aktywów i pasywów i ustaleniu wyniku finansowego jednostka powinna kontynuować działalność gospodarczą chyba że jest to niezgodne z stanem faktycznym lub prawnym.

I.)zasada ciągłości

Regulacje prawne w rachunkowości-Ustawa z dnia 29 września 1994r.(DzU z 2002 r. nr.76 poz.694z póz.zmianami).

Zasady funkcjonowania kont

PODZIELNOŚĆ KONT:

*podzielność pionowa-ze zbioru operacji gospodarczych , księgowanych dotychczas na danym koncie , wybiera się określoną grupę operacji i księguje na wydzielonym z poprzedniego konta nowym kontem. Z konta macierzystego na konto korygujące.

*podzielność pozioma-stosuje się wówczas gdy dotychczasowa kryteria klasyfikacji aktywów i pasywów czy procesów muszą być zastąpione innymi szczegółowymi kryteriami. Jest właściwością wszystkich kont bilansowych i nie bilansowych. Na wskutek tego mogą powstać z jednego konta dwa lub więcej kont tego samego charakteru jako konto dzielone.

Metoda podwójnego zapisu-Zgodnie z nią, każda operacja gospodarcza jest ewidencjonowana na co najmniej dwóch różnych kontach, po dwóch różnych stronach i w identycznej wartości na stronach różnych kont (zapis jednakowy). Np. zakup towaru handlowego za gotówkę jest ewidencjonowany po stronie Ma konta "Kasa" (co odzwierciedla zmniejszenie się stanu gotówki) i po stronie Winien konta "Rozliczenie zakupu towarów" (dając informacje, że zakupiono i zapłacono za towary, ale bez informacji czy otrzymano te towary). Dzięki stosowaniu tej reguły możliwe jest zachowanie zasady równowagi bilansowej .

By Jakub K : jkthelper.c0.pl Strona 5