Nerw
twarzowy i jego niedowłady lub porażenia jako problem diagnostyczny
i rehabilitacyjny
Rys
historyczny
XVI
w. – Gabriel Fallopius – opisał kanał nerwu VII wewnątrz k.
skroniowej
1829
– Bell przedstawił przed Królewskim Towarzystwem w Londynie
pracę na temat unerwienia mm. twarzy
1829
– Bell opisał przypadek porażenia n. VII
1879-
Drobnick – I-sza anastomoza n. VII z n. XI
1927
– Bunnell – I-sza wewnątrzskroniowa operacja zszycia n. VII
1932
– Ballance i Duel –I –sza dekompresja n. VII
Przyczyny
porażeń
1.
Porażenia wrodzone
-
zespół Moebiusa
-
wrodzona aplazja mięśni
2.
Zakażenia wirusowe
-
półpasiec uszny
-
poliomyelitis
-
mononukleoza zakaźna
-
zespół Guillain-Barre
-
inne
3.
Zakażenia bakteryjne
-
zapalenie ucha środkowego – ostre i przewlekłe
-
zapalenie ucha zewnętrznego
-
bakteryjne zapalenie opon m-r
-
kiła
-
inne: tężec, błonica, trąd, leptospiroza
4.
Grzybice
5.
Urazy (również jatrogenne)
-kości
skroniowej
-ślinianki
przyusznej
-szyi
6.
Nowotwory
-
nerwu twarzowego
-
kąta mostowo-móżdżkowego
-
mostu
-
kości skalistej i ucha środkowego
-
białaczki
-
ślinianki przyusznej
7.
Choroby kości
-
choroba Pageta
-
osteoporoza
8.
Choroby układu nerwowego
-
stwardnienie rozsiane
-
choroby naczyniowe pnia mózgu, tętniaki tylnej jamy czaszki
-
stwardnienie zanikowe boczne
9.
Neuropatia toksyczna
10.
Neuropatie metaboliczne
-
cukrzyca
-
porfiria
-
amyloidoza
11.
Idiopatyczne porażenie typu Bella
12.
Zespół Melkersona Rosenthala
Patofizjologia
1.
Neurapraxia – ucisk na nerw powoduje uszkodzenie osłonki
myelinowej. Zwolnienie ucisku - powrót czynności nerwu bez jego
dysfunkcji.
2.
Axonotmesis – uszkodzenie aksonu lub ucisk nerwu powodujący blok
dystalnego fragmentu nerwu powoduje jego zanik – porażenie
występuje po kilku dniach
3.
Neurotmesis – przerwanie ciągłości nerwu na całej grubości
pnia – natychmiastowe porażenie nerwu
Objawy
porażenia nerwu twarzowego
-zniesienie
czynności mm. mimicznych twarzy: wygładzenie czoła, nie domykanie
powiek, opadnięcie kącika ust
-
zaburzenia ruchomości szyi
-
zaburzenia wydzielania łez, wysychanie rogówki oka
-
nadwrażliwość na dźwięki
-
zaburzenia smaku
Topodiagnostyka
porażeń nerwu twarzowego
1.
Test Schirmera – 5 min – 1,5 cm (różnica 50 % patologia)
2.
Badanie smaku – elektrogustometria
-
próg smaku- drażnienie anodą – 5-50 mikroA
katodą
– 60-120
-
próg zniesienia smaku - 300-350
3.
Odruch strzemiączkowy badany przy pomocy mostka elektroakustycznego
Badania
diagnostyczne
1.
Testy audiologiczne
-
badanie progowe słuchu
-
audiometria impedancyjna
-
audiometria mowy
-
próby nadprogowe
-
badanie progu niewygody
-
badanie BERA
2.
Badanie elektronystagmograficzne
3.
Test pobudliwości nerwu twarzowego
-
porównuje się pobudliwość obu stron
-
różnica 3,5 mA – patologia
-
brak odpowiedzi przy pobudliwości 20 mA – degeneracja włókien
4.
Elektromiografia
5.
Badania radiologiczne
Rtg
uszu wg Stenversa i Schillera, TK kości skroniowej, USG ślinianek,
NMR głowy i szyi
Leczenie
zachowawcze porażeń nerwu twarzowego
Sterydy
– enkorton 30 mg/dobę
Antybiotykoterapia
Witaminy
z grupy B – B1, B6
Cocarboxylasa,
Nivalina
Rehabilitacja:
ćwiczenia mimiczne twarzy, masaż suchy twarzy, solux ( od 1 dnia),
laser na punkt motoryczny n. VII, galwanizacja( po 7 dniach),
stymulacja mm. twarzy( po 14 dniach).