Doping – sztuczne podnoszenie wydolności fizycznej i psychicznej zawodnika metodami wykraczającymi poza normalny, "naturalny" trening, choć w praktyce granica między dopingiem i treningiem jest często bardzo trudna do ustalenia. Ogólnie za doping uważa się metody medyczne, potencjalnie szkodliwe dla zdrowia, które zostały oficjalnie zabronione.

Doping jest często szkodliwy dla zdrowia, czasami może wywołać kalectwo lub śmierć, szczególnie jeśli jest stosowany nieostrożnie, bez naukowych podstaw. Niektóre, współczesne metody dopingu stosowane pod ścisłą kontrolą specjalisty są niezwykle trudne do wykrycia, a umiejętnie stosowane wcale nie muszą powodować ujemnych efektów zdrowotnych, przynajmniej w okresie aktywności sportowej. Ich efekty uboczne mogą się jednak ujawnić już po zakończeniu kariery sportowej, gdyż bezpieczeństwo większości stosowanych metod i środków dopingowych nie jest tak dobrze przebadane jak dostępne na rynku legalne środki farmakologiczne.

Ze względu na stosowane metody doping można podzielić ogólnie na:

• farmakologiczny, polegający na podawaniu biologicznie czynnych związków chemicznych, których użycie nie jest uzasadnione leczeniem zawodnika

• fizjologiczny – polegający na wymianie płynów ustrojowych, zwłaszcza krwi, przeszczepach tkanek (mięśni i ścięgien), stosowanie szkodliwych dla zdrowia zabiegów takich jak zbijanie masy poprzez chirurgiczne usuwanie tkanki tłuszczowej

• genetyczny – polegający na modyfikacji kodu genetycznego zawodnika, np. poprzez stosowanie wirusów; obecnie jest on praktycznie niemożliwy do wykrycia, ale prawdopodobnie rzadko stosowany ze względu na wysokie koszty i trudne do przewidzenia skutki.

Ze względu na główny cel dopingu można go podzielić na:

• doping siłowy – którego celem jest osiągnięcie jak największego przyrostu masy mięśniowej zawodnika

• doping wytrzymałościowy – którego celem jest trwałe zwiększenie zdolności organizmu do znoszenia długotrwałego, intensywnego wysiłku fizycznego.

• doping stymulujący – którego celem jest czasowe zwiększenie odporności na ból i wysiłek poprzez stosowanie technik zapobiegających odczuwanie bólu i zmęczenia.

Doping siłowy i wytrzymałościowy stoją z sobą w pewnej sprzeczności. Zbyt szybki wzrost masy mięśniowej powoduje zwykle obniżenie wytrzymałości na długotrwały wysiłek, z kolei wzrost wytrzymałości można osiągnąć przez ogólne zmniejszanie masy zawodnika. Doping stymulujący jest skuteczny na bardzo krótką metę, gdyż szybko powoduje nadmierne wycieńczenie organizmu zawodnika.

Środkami zakazanymi przez prawo:
- pobudzające: morfina, petydyna, amfetamina, kokaina, efedryna
- anaboliczne chemiczne syntetyzowane w laboratorium np. dianabol
- przeciwbólowe: morfina,petydyna
- hormonynp: ACTH
- moczopędne: tiamteren, furosemid
Środki te mają działanie uboczne, nawet stosowane w małych dawkach. Lekarze wypowiadają się, że doping jest niebezpieczny,mimo to wiele osób nadal je stosuje.
Widoczne skutki uboczne: powiększenie się porów,pojawienie się trądziku, rozstępy, łysienie.
Niewidoczne zmiany w organiźmie człowieka:Pod wpływem wysokich dawek przez dłuższy okres czasu kobiety i męszczyźni są bardziej agresywni,co zraża ludzi, nie kontrolowanie własnych zachowań.Następstwem jest depresja.
Nadmiar testosteronu łatwo powoduje wystąpienie niektórych cech żeńskich jak: tworzenie się piersi,skłonność do odkładania tłuszczu i niezwykle miękkie mięśnie.
Stosowanie sterydów anabolicznych zwiększa ryzyko choroby serca.Inne czynniki to streswysokie ciśnienie krwi,oraz wzrost masy ciała.
Sterydy wpływają szkodliwie również na funkcjonowanie nerek. Podstawowym zadaniem nerek jest filtrowanie i wydalanie toksycznych produktów.
Przy użyciu sterydów może nastąpić zniszczenie wątroby. Zespół zwany Peliosis Hepatis jest rzadki, ale stanowi poważne zagrożenie dla życia gdyż zazwyczaj wykrywany jest zbyt późno.
Testosteron i inne sterydy mogą spowodować wzmocnienie systemu odpornościowego oraz brak wrażliwości na wirusy.
Ciało łatwo upodatnia się na te środki przez co muszą być one zażywane systematycznie aby nie doprowadzić do poważniejszych powikłań bądź do śmierci.
Odczuwalne objawy podczas stosowania Dopingu:
-bóle głowy
-bólem oczu
-bezsennością
-bóle brzucha połączone nieraz z wymiotami,oraz biegunką

Wszystkie te środki mają działanie uboczne, nawet stosowane w małych dawkach. Poważne niekorzystne następstwa zdrowotne to:
-Przyspieszenie akcji serca
-Nadciśnienie
-Brak kontroli zahamowań
-Zaburzenia termoregulacji
-Omdlenia i spadek ciśnienia (leki moczopędne)
-Zniesienie uczucia bólu (narkotyki)
-Zaburzenia równowagi elektrolitycznej

Anaboliki są najbardziej popularne wśród kulturystów i powodują szybki wzrost masy mięśniowej, oraz szereg efektów ubocznych:
- zaburzenia psychiczne prowadzące do napadów agresji, zaburzeń osobowości, depresji itp.
- choroby wątroby
- przyśpieszenie zmian miażdżycowych w naczyniach serca i mózgu (zawały serca i zatory mózgowe)
- zmiany skórne (trądzik)
- częste zerwanie ścięgie
- nowotwory wątroby i płuc
- przerost gruczołu krokowego
- zmiany zakrzepowe żył
Specyficzne zmiany u kobiet:
- zanik gruczołów sutkowych
- zaburzenie lub brak miesiączki
- brak owulacji
- bezpłodność
- maskulinizacja – obniżenie brzmienia głosu, przerost łechtaczki, męskie owłosienie, męska budowa ciała
Specyficzne zmiany u mężczyzn
- powiększenie gruczołów sutkowych

- zaburzenia spermatogenezy - tworzenia plemników
- zanik jąder
- bezpłodność
- impotencja

Środki narkotyczne zmniejszają odczuwanie bólu niezależnie od rodzaju jego pochodzenia i przyczyny – czyli np. ból mięśni czy stawów spowodowany zbyt obciążającym treningiem. Środki narkotyczne, poza zniesieniem bólu, mogą powodować:
- uzależnienie
- osłabienie czynności ośrodka oddechowego
- zaburzenie koordynacji ruchów i koncentracji
- obniżenie ciśnienia krwi
- nudności i wymioty
Przykładami niektórych leków narkotycznych są dekstropropoksyfen, dihydrokodeina, metadon, morfina, pentazocyna, petydyna.

Stymulanty, czyli środki takie jak amfetamina, efedryna, fentermina, fenylopropanolamina, heptaminol, kofeina, kokaina, niketamid czy strychnina działają pobudzająco na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy. Działanie tych środków jest krótkotrwałe. Niektóre z nich nawet w małych ilościach, ale warunkach maksymalnego wysiłku fizycznego, mogą doprowadzić do poważnych następstw zdrowotnych. Są to m.in.:
- wzrost ciśnienia krwi i przyśpieszenie akcji serca
- agresywność i brak kontroli zachowań
- uzależnienie
- zaburzenie termoregulacji i udar cieplny prowadzący do zapaści a nawet śmierci
- bezsenność i utrata łaknienia
- zaburzenia psychiczne