poszczególnych państw za utrzymanie porządku publicznego i bezpieczel'1stwa wewnętrznego.

Konkluzje Rady Europejskiej z Tampere.

Wykładni pojęcia "Obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedlhvości" a także rozwinięcia przedstawionych wyżej zamierzeń, dokonała Rada Europejska na spotkaniu w Tampere w dniach 15-16 października 1999r. Spotkanie to miało wymiar historyczny, ponieważ po raz pierwszy w dziejach UE odbyło się nadz\vycząjne posiedzenie na szczycie poświęcone współpracy w zakresie spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości.

Dziedzina azylu polityki migracyjnej.

W dziedzinie azylu i polityki migracyjnej państwa członkowskie wypowiedziały się za dalszym ograniczeniem postępowm'1 azylowych i zaostrzeniem walki z nielegalną imigracją. Nowa polityka UE ma obejmować środki związane z daleko idącą pomocą w zwalczaniu bezrobocia, polepszeniu warunków życia i demokratyzacją pallstw pochodzenia potencjalnych uchodźców.

Zwalczanie przestępczości zorganizowanej.

Zaproponowano wprowadzenie dwóch nowych rozwiązań instytucjonalnych: systemu Eurojust oraz Europejskiej Akademii Policyjnej. Zadaniem pierwszej będzie koordynacja działań prokuratur krajowych, połączona z prowadzeniem postępowm'! śledczych oraz załatwianiem wniosków w zakresie pomocy prawnej. Zadaniem Akademii ma być szkolenie wyższych urzędników krajowych organów śledczych.

Współpraca z państwami trzecimi.

Znaczącą zdobyczą posiedzenia Rady Europejskiej w Tampere stało się otwarcie drogi dla daleko idącej i szeroko idącej zakrojonej współpracy z państwami trzecimi w sferze wymiaru sprawiedliwości i spraw'wewnętrznych. Decyzje dotyczyły przede wszystkim współpracy policyjnej. Uznano zwłaszcza za konieczne wprowadzenie stałych, regularnych konferencji szefów wydziałów operacyjnych policji państw członkowskich, którzy wspólnie z kierownictwem Europolu, a także przyspieszenie utworzenia systemu Eurojustjako złożonego z przedstawicieli państw członkowskich organu o charakterze prokuratorskim, mąjącego wspierać Europol w koordynowaniu prowadzonych działań.

Najważniejsze akty prawne przyjęte w ramach III filara:

-> Konwencja dublińska z 15 czerwca 1990r. w sprawie załatwienia wniosków azylowych, ustanawiająca właściwość jednego państwa

-> Konwen«ja o przekroczeniu granic zewnętrznych UE; dotąd nie weszła w życie ze względu na spór między Wielką Brytanią a Hiszpanią

w sprawie Gibraltaru; konwencja określa zasady i tryb przekroczenia granic, rozróżnia granice zewnętrzne i wewnętrzne, precyzuje sposoby wykonywania kontroli granicznych oraz zasady udzielania zezwoleń na pobyt;

-> Konwencja o ochronie interesów finansowych Wspólnoty; dotycząca zwalczania przestępstw na szkodę finansów UE; 28 kwietnia 1999r. utworzono w tym celu Europejski Urząd do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), mający kompetencje zarÓwno wobec instytucji unijnych, jak i państw członkowskich;

-> Konwencje ekstradycyjne z 10 marca 1995 r. i z 27 września 1996 r.; mają one na celu przyśpieszenie i uproszczenie procedur ekstradycyjnych oraz regulują ekscepcję przestępstwa politycznego i ekstradycję sprawców czynów o charakterze terrorystycznym pomiędzy państwami członkowskimi ..

-> Konwencja o Europolu z 26 lipca 1995 r.; najej podstawie utworzono międzynarodowąjednostkę policyjną, której zadaniem było początkowo stworzenie ram instytucjonalnych dla wymiany informa«ii, a która z czasem uzyskała pewne kompetencje operacyjne; celem Europolujest współpraca w dziedzinie zwalczania: handlu narkotykami, pornografii dziecięcej, fałszerstwa pieniędzy, kradzieży sal11ochodów, nielegalnej imigracji.

-> Decyzja ral110wa 2002/584/IHA z 13 czerwca 2002 r.; o europejskim nakazie aresztowania. Ma ona na celu uproszczenie procedur ekstradycyjnych pomiędzy państwami członkowskimi poprzez zastąpienie procedury administracyjnej przez bezpośrednią współpracę sądów.

- UNIA GOSPODARCZA 1 PIENIĘŻNA -

UGiP jako etap integracji gospodarczej.

Wszystkie postaci integracji gospodarczej można scharakteryzować następująco:

-> Obszar wolnego handlu; charakteryzuje się usunięciem wszelkich ceł i ograniczeń ilościowych w handlu pomiędzy pm'!stwami objętymi jego zasięgiem. Państwa uczestniczące w nim nie prowadząjednak wspólnej polityki handlowej.

-> Unia celna; charakteryzuje się nie tylko usunięciem wszelkich ceł i ograniczeń ilościowych w handlu pomiędzy państwal11i w niej uczestniczącymi, ale również tym, że stosują one wspólną politykę handlową wobec państw trzecich.

-> WS'pólny rynek; w którym funkcjonuje nie tylko unia celna, ale, w którym państwa uczestniczące w tym przedsięwzięciu integracyjnym przyjęły wiele wspólnych polityk: w dziedzinie rolnictwa, transportu, prawa konkurencji, opodatkowania oraz polityki regionalnej.

-> Unia gospodarcza; w której zapewniony swobodny przepływ kapitalu, zniesione są wszelkie bariery w ś\'liadczeniu w którymkolwiek z pm'1stw uczestniczących w nim uslug, jak również może występować pewna koordynacja polityk makroekonomicznych państw członkowskich. W europejskiej wersji unii gospodarczej obejmuje ona jednolity rynek, wspólne polityki w dziedzinie konkurencji oraz stymulowania rozwoju strukturalnego i regionalnego, jak również znacznej koordynacj i polityk makroekonomicznych.

-> Unia pieniężna; charakteryzująca się pelną liberalizacją przepływu kapitalu pomiędzy państwami członkowskimi, pełną integracją rynków usług bankowych i finansowych, nieodwołalnym zamrożeniem kursów walutowych tych państw, zaprowadzeniem jednolitej polityki pieniężnej iwalutowej, a nawet - wprowadzeniem jednolitej waluty.

Zmiany prawa WE istotne dla tworzenia UGiP.

Scenariusz tworzenia UGiP wynikał w pewnej mierze z tzw. "Białej Księgi" z 1985 r. oraz JAE, a zwłaszcza z Traktatu z Maastricht, jak również z dokumentu przyjętego przez Radę Europejską w grudniu 1995 r. zwanego "Scenariuszem Madryckim". "Biała Księga była swoistego rodząju planem stworzenia niezbędnych warunków późniejszego funkcjonowania UGiP.

Podstawowe znaczenie JAE dla przyszłej UGiP wyrażało się w następujących okolicznościach:

-> W zasadzie przyjął on program budovvy rynku wewnętrznego zarysowany w "Białej Księdze"

-> W sprawach dotyczących jednolitego rynku wewnętrznego wprowadził procedurę przyjmowania aktów kwalifikowaną większością

głosów

-> Zawierał szczególny przepis dotyczący UGiP, który zobowiązywał kraje członkowskie do zacieśnienia współpracy w celu zwiększenia

11