'~.d .;

• Umocnić cywilne zarządzenie kryzysami i zapewnić spójność takiego zarządzania z działaniami woj'skowJjJ1i

• Zobowiązać państwa członko,vskic do wystawiepia w tym celu do 2003 r. 5 t)'s. Policjantów

5. Spotkanic Rady Europejskicj w Nicei 7-1 l grudnia 2000r. i spotkanie Rady Północnoatlant)'ckiej NATO w Brukseli 14-15 grudnia 2000r. Dotychczasowy rozwój w ramach przyjętych ustal ell jest następujący:

-+ Zdolności opei·acyjne UE: podjęto decyzję, iż pallstwa członkowskie prZe2l18czą do operacji UE ponad 100 tys. Żołnierzy i około 400 samolotów, oraz ustanowiono tzw. mechanizm regularnego przeglądu sił europejskich; dalszym krokiem stało się ustanowienie tzw. Kolektywnych Zdolności Celowych, dotyczących dowodzenia siłami zbrojnymi, rozpoznania strategicznego oraz transportu powietrznego i morskiego ..

-+ Budowa nowych organów: od 2001 r. rozpoczęły działanie nowe organy powołane przez Radę Europejską w Helsinkach, przy czym Komitet Polityczny i Bezpieczcństwa zyskał podstawę traktatQwą na mocy TN

-} Współpraca z pallstwami trzecimi: ustalenia z Santa Maria da Feira zostały skonkretyzowane w następującym zakresie - kolejne, Prezydencje zostały zobowiązane do opracowania kalendarza i agendy spotkall w f0l11111łach ,,15+ 15", i,,15+6", przewidziano możliwość organIzacji spotkań dodatkowych, w tym również na wniosek pa.iJstw trzecich, przewidZIano możliwość ustanowienia przez pallstwa trzecie przedstawiciela przy Komitecie Politycznym i Bezpieczeństwa.

-+ Mechanizm współpracy UE z NATO: osią",unięty kompromis obejmuje podczas każdej Prezydencji jedno spotkanie Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa z Radą północnoatla.ntycką NATO i jedno spotkanie na szczeblu ministrów oraz możliwość zapraszania przedstawicieli NA TO na spotkania w ramach, UE, jeśli rozpatrywane sprawy będą dotyczyć NATO 'lub będą wymagać ze strony NATO ekspertyzy;

-> Dostęp UE zasobów NATO: obejmuje możliwość korzystania przez UE z konkretnych sił, struk1ur dowodzenia i zdolności planowania operacyjnego NATO, przy podstawowym założeniu, iż operacje UE będą realizowane wówczas, gdy NATO nie podejmie decyzji o rozpoczęciu opera~ji;

-;. Cywilne aspekty zarządzania kryzysami: utworzony na mocy decyzji podjętych w Santa Maria cle Pcira Komitet do spraw cywilnych aspektów zarządzania kJJzysami rozpoczął działalność w drugiej połowie 2000 r. skupiając się na przygotowaniu sił policyjnych;

-- III FILAR UNl l EUROPEJSKIEJ - WSPÓŁPRr\CA SJJ)OW A! POLICJ! W SPRAWACH KARNYCH .-

Początki współpracy - układ z Schengen.

Znaczącym etapem w historii współpracy imigracyjnej, policyjnej i sądowej pomiędzy państwami czlonkowskimi stało się zawarcie przez państwa Beneluksu, RFN i Francję porozumień z Schengen. Były to dwie umowy międzynarodowe, z których wcześniejsza, podpis8..l1a 14 czerwca 1985 t., miała charakter programowy i wytyczyła główne kierunki wspólpracy pomiędzy stronami; druga natomiast, zawarta 19 czerwca 1990 r., stanowiła realizację umowy wcześniejszej i przewidywała konkretne działania stron w zakresie imigracji, azylu, współpracy sądowej i współpracy policyjnej.

Rola instytucji w funkcjonowaniu III filara.

-, Rada Europejska; (szefowie państw i rządów oraz Przewodniczący KE) powinna nadawać impulsy i określać podstawowe kierunki działań i wytyczne w tej mierze.

-+ Rada UE; jest najważniejszym organem kierującym pracami Unii w sferze III filara, okreśłana w tym przypadku jako Rada do spraw sprawiedliwośći i spraw wewnętrznych. Organizację prac Rady powierzono generalnie na gruncie prawa unijnego COREPER. W celu bieżącego zarządzenia utworzono trzy instytucje: Grupę Strategiczną do Spraw Migracji, Granic i Azylu; Grupę Wyższych Funkcjonariuszy do Spraw Azylu i Migracji oraz Komitet do Spraw Prawa Cywilnego.

--t Komisja Europejska; jej upravmienia zostały ograniczone do wskazywania nowych kienmków współpracy i pomocy w ich realizacji. KE uzyskała na równi z pallstwami członkowskimi prawo inicjatywy ustawodawczej. W ran1ach KE została powołana w 1999 r. nowa Dyrekcja Generalna do Spraw Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.

-+ Trybunał Sprawiedliwości; Trybunał może dokonY'ł{ać wykładni oraz badać ważność decy:;;ji ramowych, oraz interpretować konwencje międzynarodowe. Nie ma natomiast prawa badania legalności i proporcjonalności działall służb policyjnych i innych,w poszczególnych

pa6stwach członkowskich. '

-+ Pariament Europ~jski; sprawuje nadzór nad wszelkimi środkami służącymi zwalczaniu przestępst\V na szkodę interesów finanso'ivych WE. Rada zasięga opinii PE w odniesieniu do wszystkich środków wiążących, przyjmowanych w ran1ach III filara. PE zachował prawo do uzyskania informacji ze strony Prezydencji i KE, uprawnienie do kierowania pod adresem Rady pytall i załecell oraz do wysłuchania corocznego sprawozdania.

Instrumenty prawne:

-+ Wspólne dzialania i wspólne stanowiska; wspólne działania dzielą się na cztery grupy:

• Środki, dla których implementacji nie potrzeba podjęcia przez organy pallstw członkowskich jakichkolwiek dalszych działall

• Środki, dla których implementacji koniecznajest modyfikacja praktyki administracyjnej pailstW .•

• Wspólne działania, wymagające wprowadzenia przez rządy zmiany przepisów administracyjnych.

• Zakłada podjęcie przez państwa członkowskie inicjatywy ustawodawczej w celu zmiany obowiązującego ustawodawstwa.

-+ Konwencje Międzynarodowe; ze względu na dość skomplikowaną procedurę, weszły w życie dwie konwencje o Europoiu i o ochronie interesów finansowych Wspólnoty.

-+ Decyzje i decyzje ramowe; decyzje mogą być przyjmowane we wszystkich sprawach, będących przedmiotem zainteresowania III filara, z wyjątkiem zbliżenia ustawodawstw pallstw członkowskich, które jest zastrzeżone dla decyzji ramowych. Decyzje ramowe odpowiadają koncepcyjnie i konstrukcyjnie.dyrektywom w I filarze.

-+ lnstrumenly nieformalne; instmmenty takie nie stanowią aktów prawa wspólnotowego. Ponieważ UE nie ma osobowości prawnej, muszą one być traktowane z punktu widzenia prawa międzynarodowego jako środki przyjęte przez pallstwa członkowskie.

Specyficzne rozwiązania prawne uzupelniąjące strukturę III filara:

-+ KlaUluj·a pomostowa; zespół norm traktatów unijnych dotyczących możliwości przekazania pewnych kwestii z III filara do I filara określa si~ zwykle jako klauzurę pomostową.

-+ Klauzura gwarancyjna; zgodnie z nią współpraca w zakresie III filara nie wyłącza i nie może zastępować odpowiedzialności

10