Przykładowa Metodologia badań pedagogicznych

4.1 Temat pracy

Wybierając temat pracy należy określić jaj zakres. Temat może być węższy lub szerszy. Przy „szerokim ujęciu tematu badania dotyczą bardzo licznej klasy procesów lub zjawisk. Jeżeli zakres tematu jest zawężony, wówczas badania obejmują stosunkowo nieliczne zjawiska. Zaznacza się to za pomocą takich sformułowań, jak: Niektóre przyczyny…, Niektóre rodzaje…, Wpływ niektórych cech osobowości na…,”. Tytuł powinien trafnie i jednoznacznie oraz zwięźle określać temat pracy.

Ogromna rolę w wyborze tematu odgrywa osobiste emocjonalne zaangażowanie nim, gdyż jest to warunek powodzenia badań.

Najważniejszą rolę w odpowiednim doborze tematu oraz w umiejętnym przygotowaniu badań odgrywa znajomość litetrtury przedmiotu, co chroni nas przed dochodzeniem do prawdy metodą prób i błędów. Pozwala to również na ekonomię wysiłku, gdyż inni badacze przetarli już niektóre trudne szlaki i można je z zachowaniem reguł naukowych wykorzystać. Daje to także szansę porównań, co znacznie podnosi walory poznawcze każdego badania.

Treść całej pracy zarówno części teoretycznej, a także empirycznej powinna ściśle odpowiadać tematowi pracy określonemu w tytule. Przy braku tej zgodności praca jest nie na temat.

Sformułowanie tematu pracy nie jest proste. Zwykle bywa tak, że jego pierwotna postać jest robocza i ulega pewnym modyfikacjom.

Najważniejsze żądania w sformułowaniu tematu: „ma być krótki, językowo poprawny, informacyjnie nośny i jednocześnie poznawczo intrygujący, czyli – budujący określone u czytelnika (słuchacza) i autora tekstu pożądane nastawienie”.

4.2 Przedmiot i cele badań.

Z. Skorny uważa, że „Przedmiotem badań naukowych jest określony zbiór zjawisk, przedmiotów lub osób. Badania psychologiczne i pedagogiczne dotyczą wybranej kategorii osób określanej mianem populacji”.

Przedmiotem badań uczyniłem rozwój wykorzystania środków informatycznych w procesie kształcenia, w Zespole Szkół nr. 1 w Ostrowi Mazowieckiej. Dokonując tego wyboru, wziąłem pod uwagę kryteria, które zdaniem T. Pilcha odgrywają niezwykle ważną rolę przy doborze tematu badawczego. Należą do nich: dostępność badawcza problemu, względy ekonomiczne badań oraz emocjonalne zainteresowania badacza.

„Każde badanie służy realizacji określonego celu. Celem badań jest dążenie do wzbogacenia wiedzy o osobach, rzeczach lub zjawiskach będących przedmiotem badań. Przez cel badań należy rozumieć rodzaj efektu, który zamierzamy uzyskać w wyniku badań, a także rodzaj czynników, z którymi efekty te będą się wiązać. W. Zaczyński, pisząc o celu badań podaje, że jest to określenie, do czego zmierza badacz, co pragnie osiągnąć w swoim działaniu”.

Celem badań pedagogicznych jest poznanie naukowe istniejącej realnie, doświadczalnie rzeczywistości społecznej, opis jakiegoś zjawiska, instytucji lub jednostki. Oprócz funkcji poznawczej badania pedagogiczne spełniają także funkcje praktyczno-użyteczne.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcia ustaliłem następujące cele poznawcze:

- Zbadanie rozwoju środków informatycznych w Zespole Szkół nr. 1 w Ostrowi Mazowieckiej

- Ustalenie czynników wpływających na rozwój środków informatycznych w Zespole Szkół nr. 1 w Ostrowi Mazowieckiej

4.3 Problemy badawcze

Problem badawczy jest to zagadnienie wymagające rozwiązania. Wg S. Nowaka „Problem badawczy to tyle, co pewne pytanie lub zespół pytań, na które odpowiedzi ma dostarczyć badanie”. J. Pieter stwierdza, że „(…) problemy badawcze są to pytania, na które szukamy odpowiedzi na drodze badań naukowych. Wysuwając je zadajemy pytanie „przyrodzie” i „otoczeniu”. A nie osobie drugiej. Staramy się znaleźć odpowiedzi na postawione pytanie poprzez własny wysiłek, nie zaś przez oczekiwanie gotowej odpowiedzi od innego człowieka”

Problemy badawcze mają postać pytań. Pytania mogą dotyczyć cech przedmiotu, zjawiska, ich własności. Mają wówczas postać prostą, zawierającą pytanie o jedną cechę lub o jedną właściwość przedmiotu. Mogą być też pytania o rodzaj związków między cechami zjawiska o rodzaj zależności między zjawiskami, wtedy zmuszają badacza do szerszych poszukiwań.

Problem badawczy to inaczej deklaracja o naszej niewiedzy zawarta w gramatycznej formie pytania.

Rodzaje pytań badawczych

W logice funkcjonują dwa rodzaje pytań tzw. Pytania rozstrzygnięcia i pytania dopełnienia.

Pytania rozstrzygnięcia zaczynają się od partykuły „czy…” i w zasadzie domagają się tylko potwierdzenia bądź negacji. Zawierają w sobie alternatywną możliwość poszukiwania odpowiedzi.

Odpowiedź może brzmieć „tak” lub „nie”. Pytanie to w pewien sposób ogranicza badacza wyznaczając mu obszar pojęciowy i fizyczny, na którym należy szukać odpowiedzi.

Pytania dopełnienia zawierają pytajnik: „jaki…”, „kiedy…”, „w jakich warunkach…”, „w jakim stopniu…”. Takie pytania w swojej strukturze nie zawierają informacji, gdzie należy szukać na nie odpowiedzi.

Na to pytanie nie możemy odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Takie pytanie nie ogranicza badacza, a wręcz przeciwnie otwiera przed nim pole poszukiwań i inwencji. O ile pytania rozstrzygnięcia można nazwać pytaniami kierunkowymi, to o tyle pytania dopełnienia są pytaniami twórczymi.

aby prawidłowo sformułować rejestr problemów, badacz musi mieć świadomość jakiego rodzaju pytania należy postawić dla wyczerpania tematu (stanu niewiedzy) i ukierunkowania badań oraz rozstrzygnięcia zagadnienia. w tym celu musi wykonać pewną pracę koncepcyjną, polegającą na sformułowaniu zestawu pytań, które powinny spełniać następujące zadania:

2. wyczerpać zakres naszej niewiedzy zwarty w temacie badań,

4. ukazać kierunki poszukiwań badawczych oraz sposoby badań,

6. wyjaśnić temat

Sformułowane pytania badawcze (problemy):

Problem główny:

Jakie postawy wobec rozwoju i wykorzystania środków informatycznych prezentują nauczyciele i uczniowie?

Problemy szczegółowe:

2. Jak oceniana jest dostępność środków informatycznych w szkole?

3. Jak oceniana jest potrzeba wykorzystanie środków informatycznych w Zespole Szkół nr.1 w Ostrowi Mazowieckiej przez badanych nauczycieli i uczniów?

4. Do jakich zadań wykorzystywane są środki informatyczne w Zespole Szkół nr.1 w Ostrowi Mazowieckiej?

5. Jakie są oczekiwania nauczycieli i uczniów wobec wykorzystywania środków informatycznych?

Pytania są tak stawiane, aby wiedzieć, kogo dotyczy temat, gdzie szukać rozwiązania, jakimi sposobami to robić.

Dopóki badacz wyraźnie nie uprzytomni sobie jakie zjawiska go interesują, tj. jakie własności jakich przedmiotów lub też jakie zdarzenia czy procesy, których te przedmioty podlegają tak długo sens pytań będzie nie jasny, Chodzi o uprzytomnienie sobie znaczenia pojęć, terminów figurujących w pytaniach i hipotezach badanej problematyki.

Problem w stosunku do sformułowanego wcześniej przedmiotu badań stanowi radykalne uściślenie i ukierunkowanie naszych zainteresowań., a więc dopiero z treści problemów dowiadujemy się, że będziemy badać wszystkie czynniki związane z postawą wobec rozwoju środków informatycznych w Zespole Szkół nr.1 w Ostrowi Mazowieckiej. Formułowanie problemów stanowi więc bardzo ważny etap w koncepcyjnej fazie badań.

Hipotezy badawcze

Hipoteza jest zdaniem nie w pełni uzasadnionym opartym na prawdopodobieństwie, wymagającym sprawdzenia (zweryfikowania), mająca na celu odkrycie nie znanych zjawisk lub praw. Może być zdaniem twierdzącym lub przeczącym.

Wg Z. Skornego „ (…) hipoteza to przypuszczalna, przewidywana odpowiedź na pytanie zawarte w problemie badań”. W. Zaczyński uważa, że „hipoteza robocza jest założeniem przypuszczalnych zależności, jakie zachodzą między wybranymi zmiennymi”.

Hipoteza musi określać zależności między zmiennymi, powinna być na tyle precyzyjna, aby ściśle ograniczyć zasięg swego znaczenia. Powinna być zbudowana na podstawie uznanej wiedzy naukowej.

Czasem hipoteza jest tylko odwróceniem szyku i zmianą formy gramatycznej pytania tzn. problemu. Ma to miejsce wtedy gdy problem przybiera postać pytania rozstrzygnięcia.

Podstawowym warunkiem sformułowania poprawnej pod względem metodologicznym oraz użytecznej hipotezy jest wstępne rozpoznanie problemu i terenu badań, znajomość literatury przedmiotu. Od trafności i poprawności teoretycznej i metodologicznej hipotezy badawczej zależy skuteczność przeprowadzonych badań oraz możliwość wykrycia rzeczywistych uwarunkowań, struktur i dynamiki badanych zjawisk czy rzeczy.

W odniesieniu do przedstawionych wcześniej (pytań) problemów badawczych sformułowano następujące przypuszczenia:

Hipoteza główna

W „społeczeństwie szkolnym” dominuje postawa za szybkim wdrażaniem i rozwojem środków informatycznych.

Hipotezy szczegółowe:

1. Dostępność2. do środków informatycznych w szkole powinna być3. większa.

4. Nauczyciele i uczniowie uważają, że wykorzystanie środków informatycznych w szkole jest jak najbardziej potrzebne.

5. Nauczyciele i uczniowie wykorzystują środki informatyczne nie tylko do nauki w szkole.

6. Badani nauczyciele i uczniowie są za stałym rozwojem i unowocześnianiem środków informatycznych w szkole.

Zmienne

Zdaniem Z. Skornego „zmienna to pewna kategoria zjawisk, których wielkość, intensywność, częstość występowania może ulegać zmianom zależnie od różnych okoliczności”. S. Nowak mówi: „zmienna określa jedynie, pod jakim względem interesują nas analizowane przedmioty i zjawiska, specyfikując ich możliwe własności, stany lub zdarzenia, którym podlegają, a ponadto jakie typy relacji będziemy uwzględniać między przedmiotami rozpatrywanymi pod danym względem”.

Ustalenie i rejestracja zmiennych w badaniach jakiegoś zdarzenia czy procesu – oznacza decyzję, pod jakim względem będziemy badać zdarzenie lub proces. Przyjęte w badaniach zmienne nadają kierunek, określają ich cel. Badacz musi określić sobie wycinek rzeczywistości, a właściwości charakteryzujące ten wycinek rzeczywistości to zmienne. Zmienne w badaniach pedagogicznych są formą uszczegółowienia problemu badawczego jaki pragnie rozwiązać i hipotez, które się potwierdza lub odrzuca.

Najpowszechniej dzieli się zmienne na dwie kategorie:

1. zmienne niezależne,

2. zmienne zależne,

Zmienne niezależne są to determinanty określonych zjawisk, stanów rzeczy, zachowań. Powodują skutki w sferze innych zjawisk, inaczej mówiąc powodują powstanie i przebieg zjawisk będących zmiennymi zależnymi.

Zmienna zależna to zjawisko podlegające wpływom innych zjawisk

Zmienne pośredniczące to czynniki wewnętrzne mogące modyfikować wpływ warunków zewnętrznych na zachowanie się np. samokontrola, samoakceptacja, motywacja, samoocena, sta emocjonalny itp.

W moim przypadku funkcję zmiennej zależnej będzie spełniać postawa wobec rozwoju środków informatycznych w szkole, która jest uzależniona od następujących czynników spełniających funkcję zmiennych niezależnych:

1. płci,

2. wieku,

3. miejsca zamieszkania,

4. stosunku do środków informatycznych,

5. rodzaju środków informatycznych.

4.4 Metody, techniki i narzędzia badawcze

W opracowaniach metodologicznych można spotkać się z bardzo różnymi klasyfikacjami metod i technik badawczych. Różnice te SA na tyle poważne, że to, co dla niektórych jest metodą, dla innych jest technika i odwrotnie.

„Najczęściej w pedagogice definiuje się metodę jako zespół teoretycznie uzasadnionych zabiegów koncepcyjnych i instrumentalnych obejmujących całość postępowania badacza, zmierzających do rozważenia określonego problemu naukowego: określony powtarzalny sposób rozwiązania problemu”.

Wg S. Nowaka: „[…] metody badawcze to przede wszystkim typowe i powtarzalne sposoby zbierania, opracowywania, analizy i interpretacji danych empirycznych, służące do uzyskiwania maksymalnie (lub optymalnie) uzasadnionych odpowiedzi na stawiane w nich pytania”.

„[…] metoda jest pojęciem najszerszym i nadrzędnym w stosunku do techniki narzędzia badawczego. Technika z kolei jest pojęciem podrzędnym wobec metody i nadrzędnym w stosunku do narzędzia badawczego. To ostatnie zaś ma zakres najwęższy i jest pojęciem podrzędnym zarówno wobec pojęcia metody jak i pojęcia techniki badawczej”.

Poniżej przyjąłem podział metod, technik i narzędzi badawczych wg. T. Pilcha:

1. Metody badań pedagogicznych:

- eksperyment pedagogiczny,

- monografia pedagogiczna (techniki to – badanie dokumentów, ankieta, wywiad, czasami elementy obserwacji uczestniczącej),

- metoda indywidualnych przypadków (techniki to – wywiad, obserwacja, analiza dokumentów osobistych, niekiedy techniki projekcyjne, testy),

- metoda sondażu diagnostycznego (technika to ankieta).

2. Techniki badań pedagogicznych:

- obserwacja

- wywiad

- ankieta

- badanie dokumentów, analiza treści, techniki projekcyjne

- techniki socjometryczne

3. Narzędzia badawcze:

- kwestionariusz wywiadu

- kwestionariusz ankiety

- test socjometryczny

- dyspozycje i arkusz obserwacji

- skale

Techniki badawcze

Według A. Kamińskiego „Techniki badawcze to przede wszystkim sposoby zbierania materiału oparte na starannie opracowanych dyrektywach (dokładnych, jasnych, ścisłych), weryfikowanych w badaniach różnych nauk społecznych i dzięki temu posiadających walor użyteczności międzydyscyplinarnej. Mają charakter instrukcji – tym użyteczniejszej im wierniej stosowanej”.

Metody

Eksperyment

Jest metodą polegającą na wywołaniu lub zmienieniu procesów przez wprowadzenie do nich jakiegoś czynnika i obserwowaniu zmian pod jego wpływem zachodzących. Rezultatem eksperymentu są zawsze określone zmiany lub ich brak, zmiany nie tylko pochodzące z badanego układu (chociaż one są najważniejsze), ale także zasobu naszej wiedzy.

Zdaniem niektórych pedagogów eksperyment jest szczególnym przypadkiem obserwacji różniący się bardziej złożoną strukturą, staranniej dopracowanym zmysłem badawczym i posługiwaniem się większą i różnorodną ilością narzędzi badawczych. Te różnice, w tym głównie złożona struktura zabiegów technicznych, wielość narzędzi badawczych np. badanie dokumentacji szkolnej, arkusze lub dzienniki obserwacji, notatki z rozmów) oraz konieczność istnienia generalnej koncepcji wiążącej w celową jedność różnorodne poczynania badawcze, przemawia za zaliczeniem eksperymentu pedagogicznego do metod badawczych w pedagogice.

Monografia pedagogiczna

W badaniach pedagogicznych przyjęto, że metoda ta ma znaczenie przy instytucji wychowawczo – oświatowych lub zjawisk edukacyjnych instytucjonalnie zlokalizowanych. Pod względem merytorycznym metoda monograficzna prowadzi do rozpoznania struktury i efektywności działań wychowawczych, w celu postawienia diagnozy określonych niedomogów i opracowania koncepcji ewentualnych ulepszeń.

Monografia to metoda badań, której przedmiotem są instytucje wychowawcze w rozumieniu placówki lub instytucjonalne formy działalności wychowawczej, lub jednorodne zjawiska społeczne, prowadzące do gruntownego rozpoznania struktury instytucji, zasad i efektywności działań wychowawczych oraz opracowania koncepcji ulepszeń prognoz rozwojowych.

Metoda monograficzna jest łatwa w realizacji, nadaje się do systematycznej weryfikacji funkcji złożonych danej instytucji oraz planowania ulepszeń i kontroli ich funkcjonowania.

Metoda ta może być realizowana za pośrednictwem różnorodnych technik. Prawie zawsze posługuje się badaniem dokumentacji, bardzo często wprowadza elementy obserwacji uczestniczącej, ankiety lub wywiady.

Metoda indywidualnych przypadków

Metoda ta w badaniach pedagogicznych sprawdza się do badania biografii ludzkich. Odrzuca się więc takie rozumienie tej metody, wedle której odnosi sie ona do badania układów społecznych, instytucji lub do badania dynamiki wewnętrznej i przeobrażeń zbiorowości społecznej.

(...) Metoda indywidualnych przypadków jest sposobem badań, polegających na analizie jednostkowych losów ludzkich, uwikłanych w kreślone sytuacje wychowawcze, lub na analizie konkretnych zjawisk natury wychowawczej poprzez pryzmat jednostkowych biografii ludzkich z nastawieniem na opracowanie diagnozy przypadku lub zjawiska w celu podjęcia działań terapeutycznych.

Doskonałym zainteresowaniem dla tej metody mogą stać się problemy dotyczące np. trudności dydaktycznych i wychowawczych, sytuacja rodzinna dziecka, adaptacja społeczna wychowanków domów dziecka itp.

Badania prowadzone tą metodą posługują się dość nielicznymi technikami badawczymi. Najbardziej użyteczną techniką jest wywiad, znakomicie uzupełnia go obserwacja i analiza dokumentów osobistych. Niekiedy pomocne mogą być techniki projekcyjne i testy. Zależy to od charakteru i złożoności poszczególnego przypadku.

Metoda sondażu diagnostycznego

Badania sondażowe obejmują wszelkiego rodzaju zjawiska społeczne istotne dla wychowania, stany świadomości społecznej, opinie i poglądy określonych zbiorowości, narastanie badanych zjawisk, ich tendencje i nasilenia itp. Chodzi tu o zjawiska, które nie posiadają instytucjonalnej lokalizacji, są jakby rozproszone w społeczeństwie.

Badania sondażowe opierają się prawie zawsze na badaniu specjalnie dobranej próby reprezentacyjnej z populacji generalnej. Np. alkoholizm jako zjawisko społeczne nie da się umiejscowić ani demograficznie ani terytorialnie, może z powodzeniem być przedmiotem sondażu diagnostycznego, natomiast „Młodzież nadużywająca alkoholu” może być objęta studium indywidualnych przypadków. Działalność komitetu antyalkoholowego może być przedmiotem monografii, wpływ uświadomienia prowadzonego przez ten komitet na alkoholizm młodzieży – może być przedmiotem eksperymentu.

W badaniach sondażowych najczęściej występujące techniki to wywiad, ankieta, analiza dokumentów osobistych, techniki statystyczne i inne.

Żadna z metod nie powinna występować jako jedyna. Powinno się stosować kilka metod badawczych, z uwagi na to że rzeczywistość wychowawcza jest tak bogata, że nie mogą jej objąć ramy jednej metody. Ponadto stosując więcej metod otrzymujemy źródło dodatkowej wiedzy i czynnik kontroli i rzetelności badań.

Techniki

Obserwacja

Obserwacja jest czynnością badawczą, polegającą na gromadzeniu danych drogą spostrzeżeń.

Obserwacja jest najbardziej wszechstronną techniką gromadzenia materiałów. Z uwagi na jej wszechstronność i jej złożoność istnieją niekiedy tendencje do nazywania jej metoda badawczą.

Obserwacja można nazwać prostą nieplanowaną rejestrację zdarzeń i faktów, ale także proces kontrolowanej obserwacji systematycznej z użyciem skomplikowanych technik pomocniczych (kamery, magnetofonu i arkuszy obserwacyjnych włącznie).

Najpopularniejszą obserwacją jest tzw. Obserwacja otwarta albo swobodna. Stosuje ją w praktyce każdy nauczyciel i organizator. Daje ona sumę wiedzy o przedmiocie zainteresowań lub pracy, pozwalając na sprawniejsze działanie w określonej dziedzinie.

Obserwacja otwarta spełnia także ważną rolę w początkowym etapie każdej planowanej działalności badawczej. Uzyskuje się ogólną wiedzę o badanym przedmiocie, która daje podstawę do szczegółowego planowania dalszego toku badań, głównie do sformułowania zagadnień wstępnych i hipotez roboczych.

Przy prowadzeniu badań metodą sondażu diagnostycznego obserwacja jest jej nieodzownym etapem przygotowawczym.

Wyżej zorganizowaną formą obserwacji jest systematyczna obserwacja bezpośrednia lub pośrednia. Polega na planowym gromadzeniu spostrzeżeń przez określony czas w celu poznania lub wykrycia istniejących zależności między zjawiskami, rodzajami i kierunkami procesów zachodzących w zbiorowościach społecznych lub instytucjach.

Szczególnym przypadkiem obserwacji systematycznej jest obserwacja uczestnicząca. Występuje ona wtedy kiedy badacz staje się uczestnikiem badanej zbiorowości i jest przez nią akceptowany. Może mieć dwie postacie jawna lub ukrytą. Jawna ma miejsce, gdy grupa badana jest poinformowana o roli badającego, ukryta - występuje wtedy gdy badana grupa nie jest świadoma roli, jaką spełnia nowy członek jej grupy.

Narzędziem obserwacji jest np. arkusz obserwacyjny. Jest to inaczej kwestionariusz z wytypowanymi wszystkimi zagadnieniami, które objąć ma obserwacja. W określonych rubrykach pod określonym zagadnieniem rejestrujemy wszystkie spostrzeżone fakty, zdarzenia i okoliczności mające związek z danym zagadnieniem. Wcześniejsza typologia zagadnień nie pozwala na przeoczenie któregoś z nich oraz nadaje określony kierunek badaniom.

Można również gromadzić materiał badawczy za pomocą notatek, opisów, rejestracji dźwiękowej lub fotograficznej. Prowadzenie takiej obserwacji nazywa się niekontrolowaną. Aczkolwiek tu można też zastosować elementy kontroli np. materiały dajemy do czytania osobie towarzyszącej zorientowanej w koncepcji badań, uzyskując od niej ocenę materiału w sensie kompletności prawidłowego kierunku.

Wywiad

Wywiad jest to rozmowa badacza z respondentem według opracowanych wcześniej dyspozycji lub w oparciu o specjalny kwestionariusz. Służy głównie do poznawania faktów, opinii i postaw danej zbiorowości.

Główne typy wywiadów:

- skategoryzowany (ma usystematyzowane pytania, ujednolicone, ściśle ogranicza kolejność i brzmienie stawianych pytań, zapewnia większą ścisłość i porównywalność danych)

- nieskategoryzowany (daje swobodę formułowania pytań oraz zmieniania ich kolejności, a nawet pogłębianie zagadnień przez stawianie pytań dodatkowych)

- jawny ( badany poinformowany jest o celach, charakterze i przedmiocie wywiadu, musi być skategoryzowany)

- ukryty (forma luźnej rozmowy, w której badający usiłuje przez stosowne jej ukierunkowanie uzyskać interesujące go dane. Stosuje się go wtedy, kiedy postawy osobiste badanego SA różne od postaw i ról społecznych pełnionych w danej zbiorowości, bądź jeśli przedmiotem wywiadu są zagadnienia drażliwe)

- indywidualny

- zbiorowy

Wywiad daje cenny materiał poznawczy. Stosujemy go tam gdzie nie możemy uzyskać pełnej wiedzy o badanym przedmiocie na innej drodze np. obserwacji, ankiety badania dokumentów.

Ankieta

Jest techniką gromadzenia informacji polegająca na wypełnianiu najczęściej samodzielnie przez badanego specjalnych kwestionariuszy na ogół o wysokim stopniu standaryzacji w obecności lub częściej bez obecności ankietera. Pytania ankiety SA zawsze konkretne, ścisłe i jednoproblemowe. Najczęściej stosuje się pytania zamknięte opatrzone tzw. Kafeterią czyli zestawem wszelkich możliwych odpowiedzi. SA także:

- kafeterie półotwarte gdzie poza zestawem możliwych odpowiedzi dodaje się punkt oznaczony słowem „inne”.

- kafeterie koniunktywne które pozwalają na wybranie kilku odpowiedzi, dając potem możliwość obliczenia częstotliwości wyboru poszczególnych odpowiedzi, a tym samym utworzenia hierarchii.

Ankieta jest niezastąpiona w badaniach pedagogicznych gdzie pytamy o cechy zbiorowości, fakty, opinie o zdarzeniach, dane liczbowe. Cecha odróżniającą ją od wywiadu jest to, że nie wymaga bezpośredniego kontaktu z badającym, respondent sam odpowiada na pytania.

Konstrukcja kwestionariusza bądź wywiadu

1. Część2. metryczkowa obejmująca zazwyczaj dane socjodemograficzne: płeć3. , wiek, poziom wykształcenia, miejsce zamieszkania.

4. Początek kwestionariusza

– krótka instrukcja

- pytania o sprawy prostsze, o kwestie neutralne bądź przyjemne

3. Środek kwestionariusza

- pytania o sprawy trudniejsze, kłopotliwe, wstydliwe

4. Końcowa część kwestionariusza

- pytania o sprawy prostsze, przywracające stan równowagi psychicznej (wygaszające kontakt).

Ogólne zasady metodologiczne konstruowania narzędzi badawczych

1. Nie można opierać poznania na jednej technice badań

2. Należy budować odrębne narzędzia badawcze

3. Pytania w narzędziu powinny być podporządkowane celom ogólnym zawartym w problemach badawczych

4. W przypadku badania opinii i faktów konstrukcja pytań powinna odróżniać opisywanie od opiniowania

5. Należy trzymać się właściwej kolejności przygotowaniu badań:

- określić ich celowość

- sformułować problemy badawcze

- wybrać teren badań

- konstruować narzędzia badawcze

6. Musi być surowa dyscyplina w zakresie używanych ścisłości i jednoznaczności używanych pojęć i zadań.

7. Wewnętrzna struktura narzędzi badań ma istotne znaczenie dla wiarygodności uzyskiwanych informacji.

Etapy pracy badawczej

M. Łobocki: „Na ogół wszelkie badania naukowe obejmują następujące etapy:

1. sytuacja problemowa

2. formułowanie problemów, a często także hipotez roboczych

3. wybór tematu badań i osób badanych

4. przygotowanie procedury badań

5. przeprowadzenie badań”

T. Pilch wyróżnia następujące etapy badań pedagogicznych:

1. „określenie przedmiotu i celu badań

2. sformułowanie zagadnienia

3. sformułowanie hipotez

4. wybór terenu badań i dobór próby

5. opracowanie technik badawczych

6. badania pilotażowe

7. opracowanie ostatecznej wersji zagadnienia, hipotez roboczych oraz narzędzi badawczych

8. przeprowadzenie badań

9. uporządkowanie i przygotowanie materiałów badawczych oraz ich analiza

10. sprawdzenie hipotez

11. opracowanie i uogólnienie wniosków

12. opracowanie teoretyczne”

H. Muszyński wyróżnia następujące etapy postępowania badawczego:

1. „postawienie i sformułowanie problemu (problemów) badań

2. sprecyzowanie hipotezy roboczej (lub hipotez)

3. wyłonienie i zdefiniowanie zmiennych

4. dobór wskaźników do poszczególnych zmiennych

5. dobór odpowiednich metod badawczych i opracowanie technik badań

6. opracowanie procedury badań

7. zgromadzenie materiału badawczego

8. statystyczne i ilościowe opracowanie wyników

9. analiza teoretyczna uzyskanego materiału i wyprowadzenie wniosków”

4.5 Opis i charakterystyka badanej grupy

Badania ankietowe przeprowadzone zostały w maju 2006 r. wśród 100 uczniów i 78 nauczycieli z Zespołu Szkół nr.1 w Ostrowi Mazowieckiej.

Nie zanotowano przypadków refutacji, jednak 12 ankiet wypełnianych przez uczniów i 3 ankiety wypełniane przez nauczycieli wypełnione zostały w stopniu niepełnym i nie kwalifikującym ich do obróbki statystycznej. Po odrzuceniu tych kwestionariuszy analizowano próbę składająca się z:

- 88 ankiet dla uczniów

- 75 ankiet dla nauczycieli

Charakterystyka próby:

Uczniowie:

Płeć – 52 – (59,1%) Mężczyzn - 36 – (40,9%) Kobiet

Wiek – średnia 17 lat

Najmłodsza osoba – 16 lat

Najstarsza osoba – 19 lat

Miejsce zamieszkania:

- miasto – 16 osób (18,18%)

- miasto powiatowe – 28 osób (31,81%)

- wieś – 44 osoby (50%)

Opracował

Robert Wąsik