|
We współczesnej koszykówce rzut z miejsca ma zastosowanie w grze tylko podczas wykonywania rzutów wolnych, gdyż w innych sytuacjach meczowych zostały one zastąpione skuteczniejszymi rzutami w wyskoku. Rzut wolny musi być wykonany zawsze tak samo przez zawodnika, który podchodząc do linii rzutów wolnych powinien całkowicie odizolować się od otoczenia. Zawodnik powinien skupić się tylko na rzucie, przypominając sobie za każdym razem rutynowe oddawanie przez niego rzutu wolnego.
PROCEDURA WYKONYWANIA RZUTÓW WOLNYCH. 1. Miejsce: należy rzucać zawsze z tego samego miejsca, z dokładnością centymetrową. 2. Czynności poprzedzające: procedura poprzedzająca rzut powinna być zawsze taka sama. Jeśli rzucający ugina nogi, powinien uginać je zawsze tak samo. Jeśli wykonuje dwa kozły oburącz, powinien to robić przed każdym rzutem. Każdy zawodnik ma swoją procedurę - ważne jest aby jej zawsze przestrzegał. 3. Oddychanie: przed rzutem należy wykonać jeden lub dwa głębokie oddechy, co daje ogólne rozluźnienie i uspokojenie. Bezpośrednio przed rzutem neleży nabrać powietrza (około 3/4 maksymalnego wdechu) i na czas rzutu zatrzymać oddychanie. Rzut musi być wykonany na bezdechu po to, by wyeliminowć ruch ciała związany z oddychaniem. 4. Koncentracja na punkcie: podczas rzutu należy koncentrować się nie na całym koszu, ale na ściśle określonym punkcie obręczy: może to być punkt najbliższy rzucającego lub najdalszy. W pierwszym przypadku zadaniem jest rzucenie tak , aby piłka spadła 2-3 cm za punktem, a w drugim 2-3 cm przed punktem. Trzeba wybrać raz na zawsze jedną możliwość. 5. Wizualizacja, czyli wyobrażenie sobie i przezywanie zdarzenia, które może nastąpić w przyszłości. Bezpośrednio przed wykonaniem rzutu wolnego zawodnik powinien starać się zobaczyć w wyobraźni, jak piłka wpada do kosza, i przeżyć zadowolenie z tego wynikające. 6. Procedura wykonywania rzutów wolnych:
TECHNIKA WYKONANIA RZUTU WOLNEGO 1. Stopy zawodnika są ustawione w pozycji wykroczno-zakrocznej, w rozkroku na szerokość bioder, z wysuniętą nogą jednoimienną z ręką rzucającą do przodu o pół stopy. 2. Nogi zawodnika są zgięte we wszystkich stawach, a tułów pochylony do przodu. 3. Piłka leży na palcach jednej dłoni, zgiętej w stawie promieniowo-nadgarstkowym, a palce są maksymalnie rozwarte. Druga ręka podtrzymuje piłkę z boku. Kciuki bobu rąk muszą być tak ułożone, aby tworzyły literę T. O rzucie stanowią trzy palce: środkowy-czuciowy, wskazujący-kierunkowy i kciuk, który podpiera piłkę. Piłka leży nie na całej dłoni, lecz na palcach, pozostawiając wolną przestrzeń pomiędzy piłką a dłonią. 4. Łokieć ręki rzucającej jest zgięty pod katem 90 stopni. 5. Ramiona są ułożone równolegle na linii barków. 6. W czasie rzutu zawodnik musi dłonią nadać piłce rotację wsteczną. 7. Po rzucie zawodnik powinien maksymalnie wyprostować rękę rzucającą i "zamknąć" nadgarstek.
BŁĘDY WYSTĘPUJĄCE PODCZAS RZUTU Z MIEJSCA:
|