spr 3, Studia UR Technologia Żywności, otż


DESTYLACJA- rozdzielenie mieszaniny ciekłej, skład się z 2 lub więcej liczby lotnych składników. Rozr ciecze wzajemnie rozpuszczalne w dowolnych stosunkach, ograniczonych stosunkach i c nierozpuszczalne. DOWOLNY STOS: p RAOULTA- zależność pary nasyconej rozpuszczalnika nad roztworem (p)= prężności pary nad czystym rozpuszczalnikiem (p₀) pomnożonej przez ułamek molowy rozpuszcz w roztworze (N₀) „p=p₀*N₀”; Obniżenie prężn pary nasyc rozpuszcz nad roztw= ułamkowi molowemu subst rozpuszcz, nie zalezy od jej rodz, rodzaju rozpuszczal oraz temp. C BEZ ODCHYLEŃ: Pr Raoulta spełnione gdy: *w roztw nie rcja chem ani asocjacja cząsteczek *rozmiary składników zbliżone *siły przyciągania między cząst równe *cząst składników nie są polarne i nie adsorpcji na pow roztworu; rów DALTONA- Ciśnienie par (P) nad mieszaniną cieczy jest równe sumie ciśnień cząsteczkowych par składników p1 i p2: „P=p1+p2” „p1=P*y₁” „p2=P*y₂” (y₁, y₂ ułamki molowe skład w fazie gazowej) ^^izobara wrzenia i skraplania; p KONOWAŁOWA- para wzbogaca się w składk bardzo lotny który powoduje wzrost prężności pary nad cieczą więc obniża jej temp wrzenia. C + ODCHYLENIEM: c przy określ składzie stałą temp wrzenia, ↓od temp wrz czyst skład. Min temp wrzenia odpowiada max prężności. Takie mieszaniny nie można rozdzielić zwykłą destylacją, np. alkoh etylowy i H2O. Tylko dest frakcyjną otrzym94,6% alkoh etyl i 5,4% H2O (miesz azeotropowa), wrzącą w temp 78,14⁰C i wytw parę o tym samym składz co ciecz; C - ODCHYL: c przy określ składzie stałą temp wrzenia, ↑od temp wrzenia czystych skład. p KONOWAŁAOWA- pkt max na krzywej prężności pary opow pkt min na krzywaj temp wrzenia, a min na krzywej prężności opow. max na krzywej temp wrzenia. ODCHYLENIA związane z przyciąganiem i odpycha cząst między sobą; OPĘDZ SPIRYTUSU: Wydz spilit z odfermentowanej brzeczki w wynik destylacji. Podcz dest niewielki ilości pary zaw wielokrotnie ↑ stęż alkoh niż destylowany roztw. Stos zaw alkoh w parz do zaw alkoh w roztw nz współ lotności alkoh eytlowego „Kα”. W miarę ↑stęż dest roztw współ lotności ↓. Spir surowy zaw alkoh etyl, H2O i zanieszyszcz (ok. 0,5%). Zanieczysz surówki wynoszą ok. 40%: *pezdgony (związ b lotne niż etanol, np. aldeh octowy, a ich temp wrzenia ↓ od etanolu) *niedogony (temp wrzen ↑od etanolu, ↓lotność, np. wyższe alkoh) *związki pośrednie (trudno oddzielić od etanolu, np. izomaślan); „Kz” współ lotności zanieczyszczeń. Octan etylu, octan metylu, mrówczan etylu, izomaślan etylu prawie zawsze Kz>1, czyli przechodzą b szybko do destylatu, a Kz<1 wolniej. „K” współ rektyfikacji określa możliwość oddzielenia zanieczyszczeń czyli stosunek współ lotności określ skł i współ lotności alkoh etyl. K=1 (stos alkoh i zaniemczy nie zmieni się); K>1 otrzym destylat o ↑ zaw zanieczysz niż roztw poddany destylacji; K<1 destylat bardziej czysty niż; Współ rektyfikacji octanów etylu, metylu i mrówczan etylu zawsze >1 nizależnie od mocy spirytusu w którym się znajdują. MET DESTYLACJI: a)PROSTA- ogrzan miesz cieczy do wrzenia pod stałym ciśnieniem i skropleniu powst oparów. C o składzie x1 wytw parę o skł y, a nast. podczas trwania procesu para wzbogaca się o skła ↓lotny i przy składzie xn powst para ny. Temp ↑. W dest z deflegmatorem następu częściowe skropl pary zaw skł niżej wrzący, dzięki czemu pozostająca faza wzbogaca się w skł wyżej wrzący. Częściowe skr w deflegmatorze połączone ze zmianą składu nzw deflegmacją. Tworzona faza= flegma. b)WIELOKROTNA (rektyfikacja)- różnica temp znaczna. W aparacie wielokotłowym (3 kotły) napełnione destylowaną mieszanin. W kotł stęż skł niżej wrzącego różne. Różnica stężeń wywoł działaniem deflegmatora w którym skrapla się częć par dopływających i wraca do górnego kotła jako flegma. W 2 kotle wymiana skł. W 3 kolte para jeszcze raz wzbogaca się a skł deflegmatora. Flegma w defl zaw ↑% niżej wrzącego skł niż w 3 kotle. Siła nawpenowa różnica temp. temp pary przep z 12> 23 jest ↑od temp w 1k. ilość wydz pary= ilość wydz ciepła podczas skraplania. APARATY REKTYFIKACYJNE: *kolumny półkowe- kotły zastąpiono piętrowo ułożonymi półkami o konstrukcji ^sitowej (płaska przegroda z otworami o Ø kilku mm. W półce rura przelewowa z zastojnikiem. Koniec rury w miseczce na półce. Ciecz spływa do miseczki rozlewa po całej półce i do zastojnika. Wada: ciecz utrzymuje dzięki ciśnieniu pary, spadek ciśnienia przelanie cieczy. Zaleta: prosta konstrukcja i wysoka sprawność) jednodzwonowej, wielodzwonowej, rusztowej, łuskowej (para przepł przez szczelinki w kształcie łusek. Wysoka wydajność i prosta budowa. Dobr kontakt pomi parą a cieczą w celu największ pow wymiany masy. Powst strefa gdz strumienie parowe i pęcherze prepł przez ciecz płynącą po półce- nz strefa barbotażu. Dest miesz zaw subst pianotwórcze i nad stref barbotazu stref piany-> stref rozprysków. W tych stref wymiana masy. ↑prężności pary, ↓efektyw de styl. Zaw skł wrzącego w ↓temp w fazi eparowej ↑, a ciekłej ↓). Kol sitowe pracowac okresowo lub ciągle *kol wypełnione- cylindryczne, wypełnione pierścieniami Raschiga lub innymi tworz opornymi chemicznie, w celu rozwinięcia pow wymiany między faz ciekłą a faz parową. *kol błonkowe- zaw rurki wpływa para z kotła który składa z wężownicy. Skropliny w deflegmatorze. Pary skraplają dzięki chłodzeniu rurek wodą. Flegma powst na pow wew rurek *aparaty rotacyjne- siła odśrodkowa do rozprowadzania flegmy. Kolumna z 2 rzędów stożkowych półek. Podcz działania ciecz dzięki sile odśrodkowej odrzucana na obracające półki, a nast. przelewa na nieruch stożki i ściek na półki. Para przepł przeciwprądowo względem cieczy co daje wysoką zdolność rozdzielczą. Frakcjonowanie mieszaniny wielosił w aparatach wielokolumnowych.c)DEST PROSTA POD ↓ CIŚNIENIEM- ↓ się temp wrzenia cieczy zapobiega rozkładowi subst termo labilnych. Skraplacz połączony z pompą próżniową która usuwa skroplone gazy.d)DEST Z PARĄ WODNĄ- można oddest związki w ↓temp niż temp wrzenia czystego związku (prężność par <100⁰C). mieszanin woda-benzen przechodzi do fazy parowej niezależnie od siebie. Produkcja olejków eterycznych, gwajakolu, nitrofenolu.e)DEST RÓWNOWAGOWA- faz ciekł i parowa kontaktują przez cały proces. Ciecz dopływa do wymiennika ciepła. Mieszanina pary i cieczy dopływa do parownika rozdzielenie mieszan na parę i ciecz.f)DEST CZĄSTKOWA (molekularna)- do rozdz mieszanin związk o dużym ciężarze cząsteczkowym, nieodpornych na działanie ↑temp i O2 z powietrza. Odgrywa rolę: ^niskie ciśnienie- W wysoki próżni dest na pomierzch cieczy. ↑temp przy dnie związ z wpływem ciśnienia hydrostatycznego ^grubość warstwy destylującej- ciecz najtniej rozprowadzona ^sprawne usuwanie subst ubocznych, wody, gazów. Do dest molek urządzenie walcowe składa z właściwego naczynia destylacyjnego i walców ogrzewanych elektrycz od wew na których pow ciecz jest poddawana destylacji. NISKĄ PRÓŻNIĘ - użyci dwustopnio zestawu pomp próżniowych lub dyfuzyjnych. Odgazowana ciecz wprowadzona w cienkiej warstwie na walce. Powierzchnie kondensacyjne umieszcz tak aby destylat nie powracał na walce. Niedogon zbiera w odbieralnikach. g)DEST AZEOTROPOWA- dodanie do układu skł który tworzy ze skł cieczy surowej 1 lub kilka azeotropów i wyst na większości półek kolumny w większym stęż niż wynika z pr Raoulta. Czyniki azeotropowe (trójchloroetylen, eter etylowy, benzen) powinny: *niskie ciepło parowania i pokrywać jak ↑ilość wody i jak ↓ilość alkoh *łatwo oddzielać od wody i alkoh *nie doprow do korozji aparatury *pozostałość czynnika nie powinna obniżać jakości spiryt. W technice odwadniania ważna szybkość która zależy od różnicy gęstości. Przy zastos benzenu gęstość dolnej i górnej warstwy w niższych temp zbliżone, dodanie wody sprawia niepożądane rozdzielenie dolnej warstwy. Benzen+ benzyna= wzrasta różnica gęstości faz. Temp wrzenia azeotropu w normalnym cisnieniu 64,78⁰C. h)DEST EKSTRAKCYJNA- dodanie 3 skł zmieniającego lotność względną i polepsza warunki rektyfikacji. Skł ekstrahujący powinien małą lotność; DEST W PRZEM: *prod koniaku *olejków eterycznych *spirytusu *wódek *wina *prod alkoh z olejów fuzlowych *odwadnianie spirytusu *otrzym koncentratów vit rozp w tł *otrz destylatów wowcowych lub ziołowych wódek *zatężanie subst aromatycznych z soków owocowych



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
spr 4, Studia UR Technologia Żywności, otż
spr 8, Studia UR Technologia Żywności, otż
1poprB, Studia UR Technologia Żywności, otż
JONITY, Studia UR Technologia Żywności, otż
spr2, Studia UR Technologia Żywności, otż
spr1, Studia UR Technologia Żywności, otż
1popr, Studia UR Technologia Żywności, otż
ekstra!!!, Studia UR Technologia Żywności, otż
odAgaty, Studia UR Technologia Żywności, otż
spr1, Studia UR Technologia Żywności, otż
spr skrobia, UR Technologia żywności, węglowodany
spr dyfrakcja elektronów poprawione, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK I, SE
+++, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK I, SEM 2, FIZYKA 2
prawo halla, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK I, SEM 2, FIZYKA 2
Zasady nazewnictwa wybranych klas zwi-zk-w organicznych, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA
CHEMIA-ŻYWNOŚCI-sem.-IV, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK II, SEM 4, Chemia
dyspersja, 2 rok, OGÓLNA TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI, OTŻ
octan cykloheksylu, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK II, SEM 4, Chemia orga
368531 1318967917416, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK I, SEM 1, ROZNE

więcej podobnych podstron