UPADEK CESARTWA ZACHODNIO RZYMSKIEGO
395r. cesarz Teodozjusz Wielki podzielił cesarstwo Rzymskie na dwie części nad którymi władze przejeli jego synowie
-Cesarstwo Bizantyjskie z stolicą w Konstantynopolu
-Cesarstwo Zachodnio Rzymskie z stolicą w Rzymie
Od tego momentu rozdzieliły się losy tych dwóch państw. 1453r. jedna z umownych dat kończących okres średniowiecza, upadek cesarstwa Bizantyjskiego. 476r. data rozpoczynająca okres średniowiecza, upadek Cesarstwa Zachodnio Rzymskiego.
Wielka Wędrówka Ludu – proces który przyczynił się do upadku Rzymu
Od połowy IV w. proces wkraczania plemion barbarzyńskich (germańskich, słowiańskich, awarskich) w granice Cesarstwa Rzymskiego. Wielka Wędrówka Ludu – Hunowie zaczynają poruszać się w kierunku zachodnim, mordując wszystko co napotkają na swojej drodze. Rzymianie próbują powstrzymać ten napływ, budując umocnienia obronne, co nie odniosło wielkiego skutku. Hunowie wkraczają na teren państwa.
W roku 476 Odoaker, wódz germański w służbie cesarza zachodnio rzymskiego, zdetronizował cesarza rzymskiego Romulusa, a insygnia władzy Rzymskiej odesłał do Konstantynopolu.
Konsekwencje upadku władzy w części zachodniej:
-powstaje szereg państw szczepowych demokracja wojenna, na okres wojny wybierano dowódcę
-Były to między innymi plemiona:
-Ostrogoci -Frankowie
-Burgundowie -Sasi
-Longobardowie -Wandale
-Słowianie
-regres cywilizacyjny – czyli zacofanie, przyjmowanie niższych standardów życia
-prawo zwyczajne, nie ma prawa pisanego
-wyszedł z obiegu pieniądz,
-handel wymienny
-nie znano pisma
Frankowie wkroczyli w obszar Rzymski w roku 395, osiedlili się na terytorium Galii, oraz otrzymali status sprzymierzeńców. Ponad 120 lat uczyli się od Rzymu, ulegali procesowi Romanizacji. Władcą który doprowadził do zjednoczenia plemion franków był Chlodwik/Klodwik. W roku 496 Klodwik schrystianizowane państwo, przez przyjęcie chrztu za cały lud. Frankowie stanęli na czele państwa katolickiego. W 511r. umiera Klodwik, co prowadzi do rozpadu monarchii frankijskiej. Władze przejmują Majordomowie. W 2 połowie VII w. jeden z Majordomów Pepin z Heristalu zjednoczył Nustrie, Austrazje i Bungurdie i ponownie zapoczątkuje istnienie państwa Frankijskiego, Pepini przejęli władzę nad plemionami franków.
Następcą Pepina był Karol Młot który powstrzymał ekspansje Arabów w 732r. Bitwa pod Poitiers.
Leon III któremu Pepin Krótki/Mały zadał pytanie czy władza należy się tym co ją sprawują, czy tym którym się należy. Meronwingowie zostali zdetronizowani, a władze w państwie przejęli Pepinidzi w roku 751. Porozumienie na którego mocy zostali zdetronizowani Meronwingowie było korzystne dla papieża, ponieważ frankowie walczą z Longobardami, którzy przeszkadzali kościołowi, w 755r. Na terenach zdobytych powstaje Partimimn Sankt Petri, władze sprawował tam papież.
KAROL WIELKI
Karol Wielki (768-814) pierwszy władca który uzyskał przydomek Wielki. Efekt oceny działań podjętych przez niego.
POLITYKA ZEWNĘTRZNA
Karol w czasie swojego panowania zmierzał do odtworzenia państwa w granicach zachodnio rzymskiego cesarstwa zachodnio rzymskiego, prowadził wojny z Sasami, Bawarami. Granice na zachód francja i Pireneje, na północ kanał lamange, na wschód rzeka Łaba a południe to północno-zachodnia część półwyspu apenińskiego. Wznowienie tytułu cesarskiego. 25.XII.800r Jan XII koronował Karola Wielkiego, tworząc dwa fundamenty:
Uniwersalizm – Papiez
Uniwersalizm cesarski – Król królów
POLITYKA WEWNĘTRZNA:
Reformy które prowadził są ponadczasową podstawą do tworzenia innych państw europejskich.
Państwo Frankijskie zostało podzielone na Hrabstwa, na czele Hrabstwa stali Hrabiowie. Stworzono 800 hrabstw.
reformy administracyjne : pańństwo franków zostało podzielone na hrabstwa na ich czele stali hrabowie
terytoria na pograniczu mardię – magrabadowie
Reformy militarne
Karol WKL. Wprowadza pieniądz- dyna
Reformy kulturalne
Reformy szkolnictwa
Dokonuje reformy szkolnictwa : trivium i quadrivium, nowy krój liter które nazwał karolina, czas renesansu Karolińskiego
System feudalny
Przed panowaniem Karola Wielkiego monarchia Frankijska miała charakter patrymonialny tzn. w którym władca uznawał się za właściciela całego państwa, w związku z tym ponosił on wszystkie koszty związane z jego utrzymywaniem. W celu obniżenia tych kosztów Karol wprowadził System Feudalny. Władca zaczął rozdawać ziemię lub inną rzecz, która przynosiła dochód swoim poddańczym czyli rycerzom i duchownym. Osoba przekazująca jakąś wartość określana była mianem Seniora, zaś osoba obdarowywana nazywana była Wasalem.
Relacje między Seniorem a Wasalem nazywamy stosunkiem Lennym (lenno - to jakaś wartość np. ziemia nadana drugiej osobie na własność). Stosunek lenny wiązał obie osoby zmuszając je do przestrzegania określonych reguł:
-obowiązkiem Seniora było zapewnienie niezakłóconego dzierżawienia lenna oraz sprawowanie sądownictwa nad wasalem
-obowiązkiem wasala była lojalność wobec Seniora i obowiązek stawienia się zbrojnie na jedo wezwanie, oraz uczestniczenie w niektórych kosztach które ponosił Senior
Przedmiotem lenna była najczęściej ziemia lub immunitety przywileje o charakterze ekonomicznym lun sądownym.
Osoba obdarowywana przez Seniora mogła dokonywać dalszych nadań. Była ona Seniorem dla tej osoby która otrzymywała lenno etc.
W ten sposób powstała specyficzna struktura społeczna którą nazywamy drabiną albo piramidą feudalną. Stosunek lenny zawierany był między dwoma osobami (Seniorem i Wasalem) w związku z tym „Wasal mojego wasala nie jest moim wasalem”.
Stosunek lenny regulował między przedstawicielami tej samej klasy, którą nazywamy klasą feudałów tworzyli ją feudałowie-rycerze feudałowie-duchowni.
Stosunek poddańczy
Regulował zależność między przedstawicielami dwóch klas feudałów świckich i duchownych. Charakteryzuje się następującymi:
Chłop nie jest właścicielem ziemi, a jedynie jej użytkownikiem
Za prawo użytkowania ziemi chłop musi oddać jej właścicielowi opłatę którą nazywamy rentą feudalną Renta Feudalna – stanowi ona podstawę dochodów właściciela
Opłata mogła być regulowana w różnej formie
- w naturze – rośliny zwierzęta
-odrobek – wykonywać
- czynsz