ZESPÓŁ CIEŚNI NADGARSTKA

1. R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne neurologii“

EPIDEMIOLOGIA:

jest to najczęściej występujący zespół tunelowy i najczęstsza przyczyna uszkodzenia

n. posrodkowego

cześciej u kobiet

zwykle po 40 rż.

ETIOLOGIA:

samoistny

objawowy :

• cukrzyca

• niedoczynność tarczycy

• akromegalia

• ciąża

PATOGENEZA:

anatomia :

• kanał nadgarstka zamknięty jest od przodu przez troczek zginaczy, rozpięty miedzy kośćmi czworoboczną i łódeczkowatą z jednej, a grochowatą i haczykowatą z drugiej strony

• w kanale leżą :

• nerw pośrodkowy

• mm. flexores digitorum

• m. flexor pollicis longus

patofizjologia :

- dochodzi do ucisku przez przerosły troczek zginaczy

OBRAZ KLINICZNY:

zaburzenia czuciowe :

• nocne parestezje i bóle kciuka, oraz palców wskazującego i środkowego

• w miarę postępu choroby pojawiają się ubytki czucia

zaniki mięśni kłębu :

- w późniejszym okresie

ROZPOZNANIE:



RÓŻNICOWANIE:

uszkodzenie nerwu pośrodkowego na przedramieniu (...)

radikulopatia szyjna (w przebiegu dyskopatii) (...)

poliradikulopatia (...)

LECZENIE:

leczenie choroby podstawowej :

• w przypadkach objawowych

leczenie operacyjne :

• w przypadkach samoistnych oraz objawowych gdy dolegliwości nie ustępują

• polega na przecięciu troczka zginaczy w znieczuleniu miejscowym

POWIKŁANIA:



ROKOWANIE:

w przypadkach niepowikłanych sukces leczenia wynosi niemal 100%

w przypadkach zaniedbanych ok. 50%

PROFILAKTYKA:



5

5