Wychowanie świeckie
Wychowanie świeckie - bezreligijne, proces świadomego i celowego oddziaływania na wychowanka, bez odwoływania się do doktryn religijnych, niezależnie od wierzeń religijnych zarówno w treści jak i w metodach, środkach oraz działaniach wychowawczych.
Wychowanie świeckie - (wychowanie laickie) jest to wychowanie oparte na założeniach nauki i etyki świeckiej; nie powiązane ani ideowo, ani instytucjonalnie z żadnym wyznaniem religijnym. Idee wychowania świeckiego mają długi rodowód historyczny, już w okresie odrodzenia głosili je m. in. Juan Luis Vives, Erazm z Rotterdamu i Andrzej Frycz Modrzewski; w Polsce jednak dopiero ustawa o rozwoju oświaty i wychowania z 1961 r. ostatecznie dokonała oddzielenia szkoły od religii i wprowadziła w życie program wychowania świeckiego. Zasadą tego programu jest traktowanie wierzeń religijnych jako prywatnej sprawy obywateli oraz stosowanie pełnej tolerancji zarówno wobec wierzących, jak i niewierzących.
Najważniejsze czasopisma
„Antyklerykał”, „Argumenty", „Biuletyn Informacyjny TKKŚ”, „Człowiek i Światopogląd”, „Euhemer”, „Fakty i Myśli”, „Myśl”, „Myśl Wolna”, „Przegląd Religioznawczy”, „Rodzina i Szkoła”, „Wolnomyśliciel” , Wychownie, Racjonalista, Res Humana
Stowarzyszenia:
Ruch Laicki,
Polskie Stowarzyszenie Wolnomyślicieli im. Kazimierza Łyszczyńskiego
Polski Związek Myśli Wolnej,
Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli (SAiW)
Towarzystwo Szkoły Świeckiej (TSŚ) powstałe w 1957 r.
Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej (TKKŚ
Towarzystwo Kultury Moralnej (TKM)
Ruch racjonalistyczny skupiał ludzi o przekonaniach racjonalistycznych,
Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów (PSR)
Przedstawiciele wychowania świeckiego, ateistycznego:
Erazm z Rotterdamu: holenderski filolog. Tadeusz Kotarbiński: filozof, logik, prakseolog, interesujący się również zagadnieniami pedagogiki; głosił zasady etyki świeckiej. Kazimierz Łyszczyński (ur. 4 marca 1634, zm. 30 marca 1689) - polski szlachcic, filozof. Przez 8 lat jezuita (studiował filozofię).