Ostra niewydolność oddechowa
Wspomaganie układu oddechowego - rola pielęgniarki
Niewydolność oddechowa
Sytuacja, kiedy układ oddechowy jest niezdolny do zapewnienia adekwatnej wymiany O2 i CO2 między otoczeniem
a tkankami
Oddychanie płucne
Wentylacja
Wymiana gazowa
Zaburzenia oddychania płucnego
Zaburzenia wentylacji
Zaburzenia dyfuzji
Zaburzenia ukrwienia kapilar płucnych
Hypoksja
Zaleganie CO2
Postać zaporowa
Zaburzenia wentylacji
1.niedotlenienie
2.retencja CO2
pO2 ↓ pCO2 ↑
Postać zaporowa
Postępowanie:
Przywrócenie drożności dróg oddechowych
Toaleta drzewa oskrzelowego
↓ martwej przestrzeni
Wentylacja zastępcza, wspomagana
Postać restrykcyjna
Odma opłucnowa:
Zawsze odbarczenie drenażem przed wykonaniem intubacji
Postać restrykcyjna
Mnogie złamanie żeber:
Tzw.stabilizacja wewnętrzna- oddech zastępczy z zastosowaniem dodatniego ciśnienia końcowo-wydechowego tzw.PEEP
Odma opłucnowa
Zamknięta - otwór, przez który przedostało się powietrze zamyka się (może nie wymagać interwencji)
otwarta - po urazie klatki piersiowej (ciśnienie w opłucnej = ciśnieniu atmosferycznemu, płuco nie może się rozprężyć)
wentylowa - powietrze dostaje się do opłucnej w czasie wdechu, nie wydostaje się w czasie wydechu, spadnięcie płuca, przesunięcie śródpiersia w stronę zdrową, ucisk na serce i duże naczynia, zmniejszenie rzutu, zatrzymanie krążenia
Odma opłucnowa - objawy
Nagła i szybko narastająca duszność
nadmierne wypełnienie żył szyjnych
odgłos opukowy, brak szmeru pęcherzykowego po stronie odmy
tachykardia
rtg brak rysunku płucnego, przesunięcie śródpiersia na stronę zdrową
Odma opłucnowa - postępowanie
Odmę wentylową należy jak najszybciej zamienić w odmę otwartą (wkłuć igłę w II lyb III międzyżebrzu).
Nie wolno podłączyć chorego z podejrzeniem odmy do respiratora przed jej odbarczeniem
wprowadzić dren do jamy opłucnej
i połączyć z układem ssącym (drenaż czynny lub bierny)
Odma opłucnowa - postępowanie
Drenaż bierny - dren do słoja z wodą, ustawionego co najmniej 50 cm poniżej klatki piersiowej
drenaż czynny - powietrze jest usuwane czynnie,
jeżeli uzyska się rozprężenie płuca, należy zacisnąć dren, wykonać rtg klatki piersiowej. Jeśli płuco jest prawidłowo rozprężone, dren można usunąć 12-24h po zaciśnięciu drenu
Odma opłucnowa - drenaż czynny
Postać restrykcyjna
Mnogie złamanie żeber:
Tzw.stabilizacja wewnętrzna- oddech zastępczy z zastosowaniem dodatniego ciśnienia końcowo-wydechowego tzw.PEEP
Ostra niewydolność oddechowa - leczenie
Tlenoterapia
czynna
bierna
DO2=CI x (1,3 x Hb x SaO2)+0,0031 x PaO2
Niewydolność oddechowa
Częściowa:
niedotlenienie + prawidłowa wartość CO2
pO2 =↓ pCO2 =N
Całkowita:
niedotlenienie + zaleganie CO2
pO2 =↓ pCO2 ↑
Hyperwentylacja pęcherzykowa
Nadmierna wentylacja- ↓ pCO2
↑ wentylacji
↑ ilości oddechów
↑ wentylacji minutowej
Zasadowica zasadowa
Ukrwienia mózgu → deficyt tlenowy
↑ Pracy mięśni → deficyt tlenowy
Hyperwentylacja pęcherzykowa
Ból
Strach
Histeria
Postępowanie przyczynowe/sedacja.leki p/bólowe
↑ pCO2
Wentylacja zastępcza
Rozpoznanie ONO :
Stan kliniczny pacjenta:
Przyśpieszenie oddechu > 35 /min
Zmniejszenie ilości oddechu
Zatrzymanie oddechu /bezdech/
Oddech płytki
Trudności w mówieniu
Sinica
Duszność
Niepokój,apatia,dezorientacja
Często tendencja do przyjmowania pozycji siedzącej
Tachykardia/zaburzenia rytmu serca/
Bradykardia/skrajne niedotlenienie/
Ostra niewydolność oddechowa - leczenie
Tlenoterapia
czynna
bierna
DO2=CI x (1,3 x Hb x SaO2)+0,0031 x PaO2
Leczenie ONO
Tlenoterapia bierna
Pacjent sam oddycha mieszaniną wzbogaconą w tlen
Tlenoterapia czynna
Pacjent jest wentylowany
Systemy podawania tlenu
Cewniki donosowe 1-5 0,21-0,4
maski twarzowe 8-15 0,4-0,6
maski Venturiego 4-12 0,3-0,5
maski bez oddechu
zwrotnego 4-10 0,4-1,0
respirator 20-100 0,21-1,0
Nawilżanie i ogrzewanie mieszaniny oddechowej
Po co?
Bo:
wysychają błony śluzowe
czynność rzęsek jest zahamowana
zalega wydzielina
powstają ogniska niedodmy
powstają owrzodzenia błony śluzowej
dochodzi do skurczu oskrzeli
dochodzi do infekcji
Nawilżanie i ogrzewanie mieszaniny oddechowej
32oC, wilgotność względna 80%
nawilżacze
filtry
kondensatory wilgotności - „sztuczne nosy”
Fizykoterapia
Drenaż ułożeniowy (uniesienie górnej połowy ciała u pacjentów po operacjach, u chorych wentylowanych respiratorem z patologią jednego płuca - ułożenie na boku - gorsze płuco ma być wyżej)
oklepywanie
masaż wibracyjny
Fizykoterapia
Ćwiczenia oddechowe - dmuchanie
w butelkę z wodą
nauka oddychania przeponą
zachęcanie do kaszlu
nebulizacja
odsysanie treści żołądkowej i poprawa perystaltyki
obniżanie temperatury ciała
Wentylacja mechaniczna - wskazania
Jeżeli oddech własny pacjenta nie wystarcza do utrzymania adekwatnej wentylacji pęcherzykowej (PaCO2>55 -60mm Hg,
jeżeli PaO2<60 mm Hg podczas oddechu przez maskę twarzową , gdzie FiO2>0,5
Wskazania do wentylacji
Brak oddechu
Częstość oddechów > 35/min
Przy stosowaniu wentylacji zastępczej, wspomaganej - konieczna intubacja,
po kilku dniach - korzystniejsze wykonanie tracheostomii
Podział respiratorów:
Ciśnieniowozmienne
Objętościowozmienne
Sterowane przepływem
Wentylacja mechaniczna jest wentylacją ciśnieniem dodatnim
Wentylacja mechaniczna
Wentylacja objętościowo-zmienna, czyli wentylacja o programowanej objętości
Tryby oddechowe:
Wentylacja zastępcza
Wentylacja wspomagana
Oddech własny z dodatnim ciśnieniem końcowowydechowym
Wspomaganie ciśnieniowe
Wspomaganie przepływem
Dodatnie ciśnienie końcowowydechowe
Rozpoczęcie wentylacji mechanicznej
Rodzaj wentylacji (kontrolowana, wspomagana)
częstość oddechów (12-14/min, ale pod kontrolą kapnografii, pulsoksymetrii, PIP)
objętość oddechowa (ok.10 ml/kg)
Rozpoczęcie wentylacji mechanicznej
FiO2 ≥ 0,3
przepływ wdechowy 30-40l/min
I : E - 1:2
PEEP (positive end expiratory pressure)
PEEP (dodatnie ciśnienie
w końcowej fazie wydechu)
PEEP (dodatnie ciśnienie
w końcowej fazie wydechu)
PEEP powoduje
otwarcie pęcherzyków płucnych, a następnie utrzymuje je w stanie otwarcia
zwiększa czynnościową pojemność zalegająca (FRC)
upowietrznienie niedodmowych obszarów płuc (rekrutacja pęcherzyków)
zmniejszenie przecieku płucnego
zapobiega zapadaniu się pęcherzyków
w końcowej fazie wydechu
poprawia V/Q
zwiększa powierzchnię wymiany gazowej
CPAP (continuous positive airway pressure)
CPAP - wskazania
Pourazowe stłuczenie płuc
pooperacyjne zaburzenia wymiany gazowej(niedodma, zwłaszcza po zabiegach w nadbrzuszu)
obrzęk płuc
zapalenie płuc
odzwyczajanie od wentylacji mechanicznej
IRDS
CPAP - powikłania
Podobnie jak PEEP (związane ze
↑ ciśnienia w klatce piersiowej)
gromadzenie powietrza w przewodzie pokarmowym
zapalenie spojówek
uszkodzenie skóry twarzy
klaustrofobia i panika
Monitorowanie wentylacji mechanicznej
Ciśnienie(alarm okluzji, alarm rozłączenia)
Nagły wzrost ciśnienia w drogach oddechowych:
zagięcie rur
zagięcie rurki intubacyjnej
zatkanie światła rurki wydzieliną
przepuklina mankietu uszczelniającego
Monitorowanie wentylacji mechanicznej
Nagły spadek ciśnienia w drogach oddechowych:
rozłączenie
przeciek
opróżnienie mankietu uszczelniającego
nieprawidłowe działanie respiratora
Alarm okluzji - 10 cm H2O powyżej PIP
Alarm rozłączenia - 5 cm H2O powyżej PEEP
Monitorowanie wentylacji mechanicznej
Objętość, częstość oddechów
i wentylacja minutowa
alarm bezdechu i włączanie wentylacji rezerwowej (>15s)
stężenie O2 w gazach wdechowych
temperatura gazów wdechowych
Alarmy (braku zasilania, niskiego ciśnienia gazu na wlocie)
alarmy o niezdolności respiratora do pracy (uszkodzenie układu kontroli elektronicznej lub mechanicznej)
Wentylacja wspomagana - SIMV (Synchronized intermittent mandatory ventilation)
Powikłania wentylacji mechanicznej
Zmniejszenie rzutu serca (↓powrotu żylnego, bo ↑ciśnienia w klatce piersiowej)
↓ RR, ↓ perfuzji serca, nerek, trzewi
↑ciśnienia śródczaszkowego (utrudnienie odpływu z żył szyjnych)
↑ ADH
↑ płucnego oporu naczyniowego
barotrauma (należy unikać PIP>40 cm H20)
ZABIEGI W OBRĘBIE UKŁADU ODDECHOWEGO
1. TOALETA DRZEWA OSKRZELOWEGO
INHALACJE
INHALACJE czyli podawanie leków drogą wziewną w postaci gazu, pary wodnej, aerozolu.
Wywierają działanie ogólne - wchłanianie z pęcherzyków płucnych do krwi
Działanie miejscowe na błonę śluzową układu oddechowego
CEL ZABIEGU
Nawilżenie błon śluzowych układu oddechowego i rozrzedzenie wydzieliny,
Rozluźnienie mięśni oskrzeli w napadzie astmy oskrzelowej
Podanie leków przeciwzapalnych
Wywołanie znieczulenia ogólnego
Podanie tlenu
OBOWIĄZUJĄCE ZASADY
Przygotowanie leku w zleconej dawce
Stworzenie odpowiedniego mikroklimatu
Posługiwanie się sterylnym systemem inhalacyjnym
Czas wziewania 10-30 min
Pacjent musi oddychać w trakcie inh. Przez usta i nos
Odległość od aparatu ok.. 50 cm.
Odpowiednie zachowanie się pacjenta po zabiegu ( zakaz picia zimnych płynów, głośnego mówienia i palenia tytoniu)
Nie pozostawiać dzieci samych podczas inhalacji
Natłuszczenie ust pacjenta przed inhalacjami
Znajomość instrukcji działania różnych inhalatorów
Odpowiednia dezynfekcja i sterylizacja sprzętu
PODAWANIE TLENU
Podanie tlenu drogą wziewną w celu nasycenia hemoglobiny tlenem,zwiększenie podaży tlenu do tkanek
Zasady podawania tlenu
podawanie tlenu uwarunkowane jest pisemnym zleceniem lekarza, które określa:
- szybkość przepływu,
- sposób podawania,
- czas podania.
stężenie tlenu w mieszaninie z powietrzem powinno wynosić 28-33%,
Używanie butli o ciśnieniu powyżej 0,5 atm.
tlenoterapia powinna być prowadzona pod kontrolą badań gazometrycznych (określaja stężenie O2, CO2; we krwi, pH krwi),
Sposób podawania tlenu
wskazane jest posługiwanie się jednorazowym sprzętem — maska, cewnik donosowy, okulary tlenowe
w przypadku użytkowania sprzętu wielokrotnego użycia należy poddać go dezynfekcji,
Tlen nawilżony, ogrzany,przechodzący przez płuczkę z wodą destylowaną
Ochrona oczu pacjenta przed bezpośrednim działaniem tlenu
Pamiętaj
zachowaniu bezpieczeństwa w trakcie tlenoterapii
TOALETA DRZEWA OSKRZELOWEGO
Toaleta drzewa oskrzelowego.
Toaleta drzewa oskrzelowgo ma na celu utrzymanie drożności dróg oddechowych oraz zapewnienie pacjentowi optymalnych warunków wymiany gazowej. Polega na odsysaniu wydzieliny z tchawicy i oskrzeli za pomocą ssaka.
Przygotowanie psychiczne
Przygotowanie pacjenta psychiczne
• Nawiązanie kontaktu i współpracy,
• Uzyskanie akceptacji pacjenta na wykonywanie zabiegu.
• Poinformowanie o celu zabiegu, przebiegu, zakresie
oczekiwanej współpracy. Zapamiętaj:
Przekazywane informacje mają na celu m.in.. uspokojenie pacjenta, zmniejszenie lęku przed zabiegiem.
• Wyjaśnienie celowości przygotowania fizycznego.
Przygotowani fizyczne
Przygotowanie pacjenta fizyczne
• Zapewnienie warunków intymności.
• Wykonanie inhalacji, drenażu ułożeniowego, oklepywania, toalety jamy ustnej
• Podanie tlenu. - Hiperwentylacja 100% tlenem (ok. 2 min).
Obowiązujące zasady
• Przestrzeganie zasad aseptyki, aby zapobiegać zakażeniom szpitalnym.
• Zabieg wykonuje się zgodnie z procedurą.
• Po odessaniu wydzieliny rozpręża się płuca.
• Odsysa się 15-20 s, najdłużej 30 s. Zapobiega się nagłej desaturacji — spadkowi wysycenia tlenem hemoglobiny krwi tętniczej.
• Wprowadza się cewnik do tchawicy przy wyłączonym ssaniu, aby zapobiec niedodmie i urazowi.
Obserwacja pracy serca, saturacji i tętna.
Zapamiętaj
*Unikaj poruszania cewnikiem w dół i w górę.
*Skompensuj odsysaną objętość powietrza:
- polecając pacjentowi wykonanie głębokiego wdechu, rozprężając aparatem Ambu,
- wykonując głęboki wdech ręcznie — Manuał Sigh (funkcja respiratora).
*Wyrzuć zużyty sprzęt do odpowiedniego pojemnika.
*Załóż nowy, jałowy cewnik.
*Przepłucz cały układ przewodów.
* Udokumentuj zabieg.
*Zdezynfekuj i umyj ręce.
UWAGA
1. W przypadku wystąpienia bradykardii, desaturacji przerywa się zabieg.
Niepożądane zjawiska odruchowe: w następstwie pod rażnienia nerwu błędnego w obrębie tchawicy i krtani mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca (w przypadkach ekstremalnych bradykardia lub asystolia s spadkiem ciśnienia tętniczego lub nawet nagłym zatrzymaniem krążenia).
2. Jeśli odsysana wydzielina jest gęsta, wykonuje się wlewkę dotchawiczą z soli fizjologicznej w celu upłynnienia wydzieliny.
TRACHEOSTOMIA
Tracheostomię — przetokę tchawiczą umożliwiającą utrzymanie drożności dróg oddechowych wykonuje się u pacjentów :
wymagajacych przedłużonej wentylacji mechanicznej,
w celu utrzymania drożności dróg oddechowych po zabiegach operacyjnych w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, krtani,
gdy wyżej położone drogi oddechowe są zatkane ciałem obcym, są uszkodzone albo występują zmiany patologiczne w tkankach układu oddechowego uniemożliwiające oddychanie.
Tracheostomią gwarantuje optymalne warunki usprawniania układu oddechowego oraz profilaktyki powikłań oddechowych.
PIELĘGNACJA TRACHEOSTOMII
Codzienna toaleta rurki tracheostomijnej:
Wymiana opatrunku
Pielęgnacja skory wokół rurki, jałowe obmywanie riwanolem.
Przestrzeganie zasad aseptyki
Zapobieganie odleżynom w tchawicy i jej zwżęniom ( zmiana co dwie godziny mankietu uszczelniajacego)
Tasiemki stabilizujące rurkę muszą być zawiązane tak aby można było włożyć pod nie dwa palce
ZAPAMIĘTAJ
Zawiązane tasiemki nie mogą uciskać żył szyjnych
Mankiet napełnia się tylko na tyle ,aby nie było słychać szmeru nieszczelności podczas wdechu
DRENAŻ UŁOŻENIOWY
DRENAŻ ULOŻENIOWY BIERNY to specjalne ułożenie pacjenta stosowane w celu ułatwienia odpływu wydzieliny zalegającej głęboko w oskrzelikach i pęcherzykach płucnych.
Różne pozycje
Sposoby zastosowania drenażu
Łóżko pionizacyjne,
umożliwia uniesienie dolnej jego części pod dowolnym kątem.
• Poduszka.
Podkłada się pod kolana.
• Sztywny wałek lub koc zrolowany.
Podkłada się pod biodra.
• Klocki o wysokości 20-30 cm,
Podstawia się pod dolne nogi łóżka, aby zastosować pozycję Trendelenburga w sytuacji, kiedy brak łóżka pionizacyjnego
Drenaż ułożeniowy segmentu podstawowego bocznego płuca lewego
Zastosuj ułożenie pacjenta na boku prawym,
- połóż pod głowę pacjenta poduszkę,
- połóż wałek między biodro i dolne żebro,
- wyprostuj plecy pacjenta,
- podłóż poduszkę pod lewa kończynę górna zgiętą w stawie łokciowym,
- oprzyj lewą rękę na brzegu łóżka,
- podłóż prawą rękę pacjenta pod głowę,
zegnij lekko nogi pacjenta w kolanach,
- zastosuj pozycję Trendelenburga z pochyleniem łóżka pod kątem 15-20°,
- pozostaw pacjenta w takim ułożeniu przez 10-30 min,
- obserwuj pacjenta pod katem tolerancji pozycji i objawów ze strony układu oddechowego i krążenia.
Wykonaj oklepywanie lub masaż wibracyjny klatki piersiowej (p. procedura 8.6.1, 8.6.3).
Zachęć pacjenta do:
- wykonania kilku głębokich oddechów,
- odkrztuszenia wydzieliny i odplucia jej do
ligniny,
- przepłukania jamy ustnej.
Uporządkuj sprzęt, zużyty wyrzuć do odpowiedniego pojemnika (zgodnie z zaleceniami Państwowego Za kładu Higieny).
Zdezynfekuj i umyj ręce.
Udokumentuj zabieg.
.Poinformuj lekarza i rehabilitanta o wykonaniu zabiegu oraz jego skuteczności.
UWAGA
1. Nie stosuje się pozycji Trendelenburga u pacjentów po urazie czaszki i w niektórych chorobach serca.
2. W sytuacji, kiedy pacjent nie może sam odkrztusić wydzieliny, należy odessać ją za pomocą ssaka.
1