Ekonomika ochrony środowiska 09/05/05
Lista najważniejszych problemów dotyczących naszej planety opublikowana przez ONZ:
Problemy związane z przyrostem demograficznym. Ziemię zamieszkuje ponad 6 mld. Ludności. Szacuje się, że w roku 2050 będzie 9,3 mld ludności. W 49 najbardziej zacofanych krajach populacja potroi się. Obecnie zamieszkuje w tych krajach 670 mln ludności.
Problem ubóstwa i nierówności. Według ONZ ok. 2,8 mld ludzi wydaje obecnie na życie mniej niż równowartości 2 dolarów dziennie. W związku z czym 800 mln ludzi, w tym 150 mln dzieci jest niedożywionych. 80% zasobów Ziemi jest w rękach 15% ludzi zamieszkujących najbogatsze kraje. Problem nierówności był bardzo silnie poruszony w Johanesbrgu.
Nadmierne wykorzystywanie bogactw naturalnych. Każdego roku przekracza ono aż o 20% zdolności naszej planety do regeneracji.
Niebezpieczeństwo związane z niekorzystnymi zmianami klimatycznymi.
Spalanie ropy oraz węgla powoduje emisję do atmosfery CO2 oraz innych gazów powodujących tzw. efekt cieplarniany. ONZ ocenia, że za 100 lat średnia temperatura wzrośnie na Ziemi do prawie 6-5,8° C. w zależności od tego jak wzrośnie temperatura, tak wzrosną pewne problemy np. zatapianie lądu
Dziura ozonowa.
W wyniku działalności gospodarczej człowieka warstwa ozonu chroniąca Ziemię przed promieniowaniem skurczyła się. Aby zlikwidować tą dziurę potrzeba 50 lat.
Zagrożone gatunki.
Ponad 11 tyś. Gatunkom fauny grozi wyginięcie w najbliższych dekadach. Dotyczy w: 24% ssaków; 12% ptaków; 25% gadów; 20% płazów; 30% ryb
Wycinanie lasów.
Chodzi tu głownie o lasy Ameryki pd. Lasy obecnie pokrywają 30% lądu. Od 1990 roku ich powierzchnia zmniejszyła się o 2,4%. Prawdopodobne jest, że za 10-20 lat powierzchnia może się skurczyć o kolejne 20-40%.
Dostęp do wody.
Wg szacunków ONZ 1,1 mld osób nie ma już obecnie wody zdatnej do picia. 2,4 mld nie dysponuje przyzwoitymi instalacjami sanitarnymi. W sposób wyraźny na wielu obszarach obniża się poziom wód gruntowych. Stało się to dużym problemem w wielu rejonach Indii, Chin, Bliskiego Wschodu, w niektórych rejonach republiki ZSRR, w zachodniej części USA.
Problem deficytu wody m3/os. w ciągu roku. W państwach najbardziej zagrożonych spadek ilości wody :
Etiopia 2000r.- 2500 m3/os ; 2025r. -1000 m3/os
Chiny 2000r.- niecałe 2000 m3/os; 2025r. -1600 m3/os
Indie 2000r. 1500 m3/os; 2025r. -900 m3/os
Maroko 2000r.~1000 m3/os; 2025~500 m3/os
Afryka Pd. 2000r.- 1100/1200 m3/os; 2025 ~800 m3/os
Kenia 2000r. -500 m3/os; 2025- nieco ponad 100 m3/os bardzo
Pakistan 2000r. -500 m3/os; 2025- nieco ponad 100 m3/os zagrożone
Niszczenie gleb.
Wzrost światowej populacji wywołuje nacisk na konieczność wzrostu produkcji rolnej, a tym samym wzrost popytu na ziemię uprawną. Obserwujemy, że ziemie zdegradowane objęły na świecie powierzchnię równą powierzchni USA i Meksyku łącznie.
Wyczerpywanie się łowisk ryb. Blisko 1/3 łowisk jest już przetrzebiona na świecie. Niektóre gatunki np. żyjące w Morzu Czerwonym straciły już jakiekolwiek wartości handlowe, ponieważ są to szczątkowe ilości. Ogranicza się ilości połowu. Polska ma konflikty o połowy z Rosją i UE.
Kierunki badań, które Klub Rzymski prezentuje jako te, których należy się koncentrować:
badania nad przyczynami i skutkami rozwoju demograficznego społeczeństwa
mają dotyczyć skali zużycia i wyczerpywania się zasobów środowiska naturalnego z powodu działalności gospodarczej człowieka
badania na temat uwarunkowań w potrzebach i następstwach rosnącej produkcji żywności
badania nad przesłankami i konsekwencjami uprzemysłowienia gospodarki na świecie i szybkiego wzrostu kapitału przemysłowego
badania dotyczące rozmiaru, zakresu i występujących formach zanieczyszczenia środowiska naturalnego i jego wpływ na byt materialny społeczeństwa oraz ocena zdolności absorpcyjno-regeneracyjnych przyrody w tym zakresie
Wyżej wymienione kierunki badań dotyczą zagadnień, elementów mających wpływ na ocenę środowiska naturalnego. Mają one wpływ na siebie nawzajem, wzajemnie na siebie oddziaływują i współokreślają zagrożenia dla współczesnego rozwoju społeczno-gospodarczego.
Wnioski:
zarówno w poszczególnych krajach, choć w różnym stopniu, jak i w skali całego świata odczuwamy od jakiegoś czasu stale rosnące zagrożenie środowiska przyrodniczo- naturalnego gospodarczą działalnością człowieka
zjawiska klęski ekologicznej będące skutkiem postępującej degradacji wszystkich komponentów środowiska naturalnego, nasilają się i globalizują dotykając wszystkie kraje, często niezależnie od ich starań i wysokich nakładów ponoszonych na rzecz ochrony środowiska.
Największe zagrożenie stwarzają zmiany klimatyczne o trudnych do przewidzenia skutkach, które globalizują się powodując zagrożenia dla wszystkich mieszkańców Ziemi
Aby przeciwdziałać zaistniałym zagrożeniom konieczne jest porozumienie i solidarność międzynarodowa umożliwiająca powszechne podporządkowanie się zasadom i koncepcji ekorozwoju oraz stopniowe wyrównywanie zbyt drastycznych różnic w poziomie życia poszczególnych narodów.
Coraz wyraźniej widzimy, że problemy ekonomiczne i ekologiczne globalizując się wymagają niezbędnych rozwiązań nie tylko w skali lokalnej i regionalnej ale także światowej. (głównie konieczność monitoringu środowiska w celu obserwacji procesów zachodzących w środowisku na całym świecie)
UE zajmuje przodujące stanowisko w ochronie środowiska. Uruchomiła ona w 2000r. pewne fundusze przedakcesyjne (ISPA, SAPARD) w ramach których udzielano pomocy finansowej państwom integrującym się z UE. Z punktu widzenia naszego kraju, Polska ma pewne zobowiązania w zakresie poprawy stanu środowiska naturalnego, zgodnie z rozdziałem 16 traktatu akcesyjnego zatytułowanym „Środowisko”. Szacuje się, że w związku z tym Polska do 2010r. powinna na inwestycje proekologiczne wydać ok. 150-200 mld zł. Przewiduje się, że przedsiębiorstwa i samorządy będą w stanie przeznaczyć w tym czasie na to ok. 40 mld zł. Środki pomocowe przyznane z UE w ramach funduszu spójności, jak szacuje nasi ministrowie, mogą wynieść 35 mld zł., a w ramach funduszy strukturalnych ok. 55 mld zł. Jednak uważa się że z tych źródeł naprawdę wpłynie ok. 100 mld zł. Fundusze ekologiczne mogą dostarczyć nie więcej niż 15-18mld zł. Tak więc zostaje niedobór potrzebnych środków finansowych rzędu 35-80 mld zł., które trudno będzie uzyskać ze Skarbu Państwa (ze względu na deficyt). Istniejący i pogarszający się deficyt uniemożliwia przystąpienie do strefy walutowej UE.
1