chód patologiczny(1), FIZJOTERAPIA, kinezyterapia


Najważniejsze przyczyny chodu patologicznego.

Ból w jednej kończynie dolnej (spowodowany procesami zapalnymi stawów, mięśni, urazem kończyny lub zapaleniem nerwu).

Charakterystycznym objawem jest utykanie, które występuje podczas przenoszenia ciężaru ciała na kończynę zdrową ze skróceniem fazy podporu na bolącej kończynie.
Przy zwyrodnieniu stawu biodrowego pacjent przechyla tułów na stronę zdrową (przesuwa środek ciężkości). W przypadku zapalenia nerwu kulszowego chory boląca kończynę stawia na palcach, ustawia stopę w zgięciu podeszwowym i zgina stawy kolanowy i biodrowy.

Zmiany patologiczne w układzie kostno-stawowym.

Przykładem przyczyny zaburzenia chodu może być asymetria kończyn, która powoduje najczęściej kulenie. Wyróżniamy skrócenie rzeczywiste (spowodowane zaburzeniem wzrostu kończyn, po złamaniach kończyny z nieprawidłowym ustawieniem odłamów kostnych)
lub pozorne ( przy przykurczu przywiedzeniowym lub odwiedzeniowym w stawie biodrowym bądź tez w przykurczu zgięciowym). Przy niewielkim skróceniu kończyny (do 5 cm)
nie obserwuje się wyraźnych zaburzeń chodu, gdyż chory kompensuje sobie patologię pochyleniem miednicy. Przy skróceniu ponad 5 cm kompensacja występuje poprzez końskie ustawienie stopy kończyny krótszej oraz zgięcie kończyny dłuższej stawie kolanowym. Długość kroku jest krótsza po stronie chorej. Ponadto występują większe wychylenia miednicy w płaszczyźnie czołowej po stronie kończyny krótszej z równoczesnym przechyleniem barków po stronie przeciwnej.

Sztywność stawów.

Biodrowego - chory przenosi miednicę ku przodowi wokół osi kończyny zdrowej.

Kolanowego - obserwuje się odwiedzenie kończyny chorej.

Skokowo-goleniowego - nadmierne pochylanie tułowia do przodu w czasie obciążenia stopy chorej lub ustawienie kończyny dolnej w rotacji zewnętrznej.

Brak działania mięśnia (ubytki lub niedomoga mięśni):

Wynika z porażenia lub niedowładu wiotkiego lub spastycznego, zbliżania się do siebie przyczepów lub ich oddalenia, stanu zapalnego, urazu, wrodzonego ubytku mięśni
bądź też dystrofii mięśniowej. Stopień nasilenia objawów zależy od stopnia upośledzenia funkcji mięśni i ich zaawansowania.

  1. Pośladkowego wielkiego: