Leon Wasilewski - minister spraw zagranicznych (1918-1919), po rozłamie w PPS pozostał wierny ugrupowaniu Józefa Piłsudskiego, poseł RP w Estonii (1920-1921), brał udział w negocjacjach kończących wojnę polsko-bolszewicką (1921), w 1929 założył pismo „Niepodległość”, sprzeciwił się idei polonizacji Białorusinów i Ukraińców
Ksawery Prauss - minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Moraczewskiego (1918-1919), senator z ramienia PPS (1922)
Tomasz Arciszewski - minister poczt i telegrafów w rządzie Moraczewskiego, lider Polska Partia Socjalistyczna - Wolność, Równość, Niepodległość (PPS-WRN), premier RP na uchodźctwie (1944-1947), poseł na Sejm Ustawodawczy (1919-1922), członek i współautor deklaracji Rady Jedności Narodowej (RJN) z 15.03.1944, członek Rady Trzech (1954-1955)
Bronisław Ziemięcki - minister pracy i opieki społecznej (1918-1919), od 1921 przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS, minister pracy i opieki społecznej (1925-1926), członek PPS-WRN
Marian Malinowski - minister w rządzie Moraczewskiego, poseł na Sejm (1919-1928), od 1931 w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem, senator (1935-1938)
Stanisław Thugutt - minister spraw wewnętrznych (1918-1919), prezes PSL „Wyzwolenie” (1921-1924), wicepremier (1924-1925), współzałożyciel Ligii Obrony Praw Człowieka i Obywatela, członek Partii Pracy (1925-1926)
Tomasz Nocznicki - współzałożyciel i prezes PSL w Król. Polskim (1915/1916-1918), wicepremier w rządzie Moraczewskiego, poseł na sejm (1922-1927), senator (1928-1930)
Andrzej Kędzior - minister robót publicznych (1918, 1919-1920), poseł na Sejm (1919-1922), senator (1922-1927)
Medard Downarowicz - minister ochrony kultury i sztuk pięknych (1918-1919), członek KNP z delegatury Piłsudskiego (1919), ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej, redaktor i wydawcza pisma „Naród” (1920-1921), poseł na Sejm (1928-1930)
Jerzy Iwanowski - minister spraw zagranicznych Litwy Środkowej (1920-1922), poseł na Sejm II RP (1930-1935), minister ochrony pracy i opieki społecznej (1919), kierował polską misją handlową przy rządzie Denikina (1919), senator (1928-1930)
Leon Supiński - minister sprawiedliwości w rządzie Moraczewskiego, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego (1929-1939), prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie (1919-1928)
Błażej Stolarski - prezes PSL „Wyzwolenie” (1918-1919), minister rolnictwa w rządzie Moraczewskiego, poseł na Sejm (1919-1930), promował spółdzielczość wiejską, senator (1938-1939)
Władysław Byrka - minister skarbu (1918-1919), od 1920 był dyrektorem Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, poseł na Sejm (1922-1938), przewodniczący Komisji Budżetowej w Sejmie (1922-1930), wicemarszałek Sejmu (193-1938, prezes Banku Polskiego (1936-1941)
Antoni Mińkiewicz - minister aprowizacji (1918-1919)
Witold Chodźko - minister zdrowia w rządzie Moraczewskiego, zwolennik eugeniki, delegat rządu w Lidze Narodów (1920-1938), przewodniczył Polskiemu Towarzystwu Psychiatrycznemu, prezes Naczelnej Izby Lekarskiej (1929-1934), prezes Zarządu Warszawskiego Towarzystwa Opieki nad Nerwowo i Umysłowo Chorymi (od 1945)
Edward Dubanowicz - poseł na Sejm Ustawodawczy (1919-1927), założyciel Narodowo-Chrześcijańskeigo Stronnictwa Ludowego (1921), odegrał dużą rolę w opracowaniu konstytucji marcowej z 1921 (przewodniczący Komisji Konstytucyjnej SU), założyciel Tymczasowego Komitetu Rządzącego
Artur Hausner - poseł (1928-1930), założyciel pisma „Dziennik Ludowy”, w latach 1919-1923 i 1926-1939 był członkiem Rady Naczelnej PPS, reprezentował Polskę w Komitecie Polskim we Lwowie
Władysław Stesłowicz - poseł na Sejm (1919-1922), minister poczt i telegrafów w latach 1920-1922, należał do Stronnictwa Prawicy Narodowej, później zajął się działalnością gospodarczą we Lwowie
Wojciech Korfanty - polski przywódca narodowy Górnego Śląska, związany z Chadecją, członek Naczelnej Rady Ludowej (1918-1919), Polski Komisarz Plebiscytowy na G. Śląsku (1920), stanął na czele III powstania śląskiego, poseł (1922-1930), wicepremier w rządzie Witosa (1923), osadzony w twierdzy brzeskiej (1930), jeden z założycieli Frntu Mores, organizator i prezes Stronnictwa Pracy (Chadecja + Narodowa Partia Robotnicza)
Tadeusz Dymowski - poseł na Sejm Ustawodawczy (1919-1920), jeden z założycieli i przewodniczący komitetu okręgowego powstałej z inspiracji komunistów PPS-Lewicy (1926), przez krótki czas był przewodniczącym PPS-Lewicy, prezes Stowarzyszenia b. Więźniów Politycznych, od 1947 przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej w Lublinie
Marian Januszajtis - organizator zamachu stanu na rząd Moraczewskiego (1919), dowódca 12. Dywizji Piechoty w Tarnopolu (1920-1924), generał-wojewoda nowogródzki (1924-1926), organizator ruchu oporu we Lwowie (1939), zwolniony z więzienia na mocy układu Sikorski-Majski (1941), po wojnie w WB założył farmę pieczarkarską (do 1956), w latach 1947-1955 był członkiem Rady Narodowej RP, doradca prezydenta na uchodźctwie
Eustachy Sapieha - minister spraw zagranicznych(1920-1921), jeden z inicjatorów zamachu stanu w 1919, poseł RP w WB, podpisał traktat w Trianon (w imieniu Polski), doprowadził do podpisania przymierza z Francją (1921) i z Rumunią (1921), przedstawiciel Polski na rokowaniach z Litwą (1921), poseł na Sejm (1928-1929), zwolniony po układzie Sikorski-Majski (1941), w 1941 wyjechał do Nairobi w Kenii
Jerzy Zdziechowski - współorganizator korpusu wschodniego, jeden z organizatorów zamachu stanu (1919), minister skarbu (1925-1926), członek Rady Obozu Wielkiej Polski (1926-1933), poseł na Sejm (1922-1927), brutalnie pobity we własnym mieszkaniu w Warszawie (1926), jeden z głównych inicjatorów obstrukcji budżetowych
Ignacy Boerner - bliski współpracownik Piłsudskiego, minister poczt i telegrafów (1929-1930 i 1931-1932)
Stanisław Wojciechowski - prezydent PR (1922-1926), minister spraw wewnętrznych (1919-1920), stał na czele Polskiego Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie, autor ustawy o obywatelstwie polskim, wprowadził konstruktywnego wotum nieufności, przyjął, że Sejm obraduje parlamentarnie, nigdy nie zamknął sesji Sejmu, jeden ze współzałożycieli Stronnictwa Pracy (1937)
Jan Wroczyński - minister spraw wojskowych (1919), brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej, dowódca Grupy Operacyjnej pod Ostrołęką (1920)
Józef Leśniewski - minister spraw wojskowych (1919-1920), dowódca GO w czasie walki o Lwów (1918-1919), członek Rady Obrony Państwa, przewodniczący Oficerskiego Trybunału Orzekającego (1920)
Józef Englich - minister skarbu (1918), działał w Poznaniu
Stanisław Janicki - minister rolnictwa w rządzie Paderewskiego (1919)
Kazimierz Hącia - minister przemysłu i handlu (1919), zorganizował aparat ministerstwa i powołał do życia liczne wyspecjalizowane instytucje
Stanisław Głąbiński - minister spraw zagranicznych (1918-1919), poseł do Sejmu Ustawodawczego (1919), prezes Rady Naczelnej Związku Ludowo-Narodowego (1919-1922), podpisał pakt lanckoroński (1923), wicepremier i minister wyznań i oświecenia publicznego w rządzie Witosa, senator (1928-1935)
Stanisław Grabski - starszy brat Władysława Grabskiego, członek KNP w Paryżu, członek delegacji rokowania w Mińsku i w Rydze, zwolennik Dmowskiego, poseł na Sejm (1919-1927), minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego (1923, 1925-1926), znany ze swojego negatywnego stosunku do mniejszości narodowych, autor ustawy Grabskiego, doprowadził do ograniczania nauczania w j. ukraińskim, uwolniony po układzie Sikorski-Majski (1941), zwolennik porozumienia jałtańskiego, wiceprezes Krajowej Rady Narodowej (1945-1947)
Kazimierz Lutosławski - ksiądz, kapelan wojskowy w czasie wojny polsko-bolszewickiej, redaktor „Sprawy” (1919-1920), poseł na Sejm (1919-1922), przeciwnik Piłsudskiego i Narutowicza
Jan Dąbski - minister spraw zagranicznych (1921), prezes Stronnictwa Chłopskiego (1926-1929), wicemarszałek Sejmu (1928-1931), uczestnik rokowań w Rydze
Władysław Kiernik - minister spraw wewnętrznych (1923), minister rolnictwa i dóbr państwowych (1925-1926), minister administracji publicznej (1945-1947), poseł (1919-1933), osadzony w twierdzy brzeskiej (1930), sądzony w procesie brzeskim (1931-1932)