IMMUNOLOGIA
ODPORNOŚĆ - jest niewrażliwością lub zmniejszona wrażliwością ustroju na czynnik zakaźny lub szkodliwe działanie innych antygenów.
Odporność zależy bezpośrednio lub pośrednio od mechanizmów immunologicznych związanych z układem limfocytowym. Obronę przed działaniem antygenów zapewniają nieistotne mechanizmy odpornościowe dziedziczne, uwarunkowane genetycznie i swoiste mechanizmy odpornościowe.
ODPORNOŚĆ DZIEDZICZONA jest uwarunkowana genetycznie np:.
Odporność gatunkowa
Odporność zwierząt na dur brzuszny lub rzeżączkę
ODPORNOŚĆ NABYTA jest to każda postać odporności poza dziedziczną:
Odporność wywołana zakażeniem naturalnym
Odporność sztuczna (wywołana celowym działaniem lekarza)
Odporność sztuczna czynna i bierna
ALERGIA jest stanem nadwrażliwości, wywołanym ekspozycją n swoisty antygen zwany tu alergenem.
Alergia jest chorobą nabytą, choć można dziedziczyć skłonność do alergii.
Jeżeli podłożem alergii jest uczulenie na więcej niż jeden alergen mówimy o alergii wieloważnej.
Najczęściej jest uczulenie czynne - konieczne jest, co najmniej dwukrotne zetknięcie się z alergenem.
Po pierwszym kontakcie (uczulającym) powstanie uczulenie, przebiega bezobjawowo, następnie ekspozycje (kontakty wzmacniające) najwcześniej po 5-7 dniach od kontaktu uczulającego są przyczyną odczynu alergicznego.
KLASYFIKACJA COMBSA I GELLA dzieli mechanizmy immunologicznego uszkodzenia tkanki na cztery kategorie; podział ten ciągle jeszcze aktualny bywa podmiotem uwag krytycznych.
Typ I - natychmiastowy odczyn nadwrażliwości bezpośredniej (odczyn Regnowy zależy od immuno-globin IgE, niekiedy określany jako alergia humoralna typu anafilaktycznego
Typ II - odczyn cytotoksyczny (alergia humoralna typu cytotoksycznego)
Typ III - odczyn wywołany kompleksami immunologicznymi (alergia humoralna wywołana kompleksami antygen-przeciwciało)
Typ IV - nadwrażliwość typu późnego, mediatorami są uczulone limfocyty oraz makrofagi.
ODCZYNY AUTOIMMUNIZACYJNE są to odczyny odpornościowe zwracające się przeciw własnym antygenom ustrojowym.
ODCZYN ODPORNOŚCI HUMORALNEJ lub komórkowej wyraża się wówczas agresją wobec własnych tkanek lub komórek.
Choroby z autoimmunizacji powstają, gdy odczyn autoimmunologiczny uszkadza własne tkanki,
Przyczynę z chorób autoimmunizacji można sprowadzić albo do zmiany własnych antygenów albo do modyfikacji czynności limfocytów.
Niedobór odporności może być procesem chorobowym pierwotnym, genetycznie uwarunkowane postacie niedoboru odporności i wynikające z wadliwej czynności limfocytów.
Niedobory odporności objawiają się jako zwiększona podatność na zakażenia.
Nabyty niedobór odporności rozwija się w następstwie zakażenia wirusem ludzkiego niedoboru odporności. Przyczynowe leczenie AIDS jest dotychczas nieznane.
1