POJĘCIE NORMY I PATOLOGII W
PSYCHOLOGII KLINICZNEJ



Definicja psychologii klinicznej:



psychologia kliniczna bada zaburzenia w

przystosowaniu wg norm ogólnych /osoby,

których zachowanie wykracza poza ogólną

normę/ i indywidualnego standardu danej

jednostki /osoby, które wychodzą poza swój

standard zachowania/ oraz jakie zmiany w

sytuacji i osobowości spowodowały zmiany w

zachowaniu.



 zadaniem psychologii klinicznej jest badanie

odchyleń od normy ogólnej i standardu

indywidualnego.

KRYTERIA NORMY I
PATOLOGII



kryterium statystyczne - dostosowanie do średniej (w sensie matematycznym)

populacji



Według tego kryterium konstruuje się wszystkie kwestionariusze, testy.



Ale czy średnia statystyczna wskazuje na optymalny rozwój człowieka, na zdrowie

psychiczne?



kryterium przystosowania – dostosowanie się do otoczenia, środowiska, w którym

człowiek funkcjonuje



Czy przystosowanie do środowiska patologicznego, przestępczego jest oznaką

zdrowia psychicznego ? A co z nadmiernym konformizmem?



norma hedonistyczna - zdrowy jest ten, kto jest zadowolony z życia, siebie, ma

dobre samopoczucie



stan idealny jako norma



np. definicja zdrowia wg WHO: „stan w pełni dobrego samopoczucia fizycznego,

psychicznego i społecznego”, nie tylko brak choroby czy niedomagania.



W różnych koncepcjach psychologicznych formułowane są różne definicje zdrowej

osobowości, które można określić jako normę teoretyczną.



brak choroby, brak objawów - na tym kryterium opiera się definicja zdrowia

psychicznego w psychiatrii.



Ale wystąpienie samych objawów nie musi świadczyć o chorobie psychicznej. Każda

jednostka nozologiczne opisywana jest nie tylko przez symptomy, ale również przez

etiologię (przyczyny) i patogenezę (podłoże choroby).



Np. te same objawy mają różne przyczyny . Poza tym zaburzenia procesów

psychicznych występują także u ludzi zdrowych i nie są traktowane jako patologiczne.

Rodzaje norm w psychologii



Norma ilościowa (statystyczna) – wynika z pomiaru cechy w

pewnej populacji; takie nasilenie cechy lub stanu, które

mieści się w granicach przeciętnej (średniej);



Norma teoretyczna – odnoszenie stanu jednostki do

prawidłowości i twierdzeń zawartych w różnych koncepcjach

teoretycznych;



Norma społeczna – zachowanie charakterystyczne dla

wzoru w danej kulturze lub społeczności zgodnie prawami

grupy i zasadami życia społecznego;



Norma kliniczna – porównanie zachowania i stanu

psychicznego jednostki z opisem zespołów klinicznych,

charakterystycznych dla danej jednostki chorobowej;

Ponieważ to, co jest patologią i zdrowiem jest funkcją

tolerancji społecznej, często posługujemy się pojęciem

normy społeczno-klinicznej.