Między normą a patologią
psychiczną
Proszę uważnie przeczytać
poniższe pytania i odpowiedzieć
na nie
1. Czy martwiłeś się kiedyś przesadnie, bez
wyraźnej przyczyny?
2. Czy czułeś się przygnębiony bez wyraźnego
powodu?
3. Czy bałeś się czegoś, mimo, że nie groziło Ci
żadne niebezpieczeństwo?
4. Czy szukałeś ucieczki od codziennych
problemów poprzez przejadanie się, picie
alkoholu, korzystanie z innych używek lub
środków odurzających?
5. Czy miałeś kiedykolwiek myśli samobójcze?
Psychopatologia czyli nauka o
zaburzeniach psychicznych
1. NATURA I PRZYCZYNY
2. NORMA A PATOLOGIA
3. PRZEGLĄD WYBRANYCH ZABURZEŃ
4. PROBLEM STYMAGMATYZACJI
Psychopatologia
Zaburzenie psychiczne to zakłócenie procesów psychicznych
Diagnoza = ocena dokonywana na podstawie
behawioralnego funkcjonowania; dokonywana
prze osobę posiadającą autorytet lub władzę
1.
Cierpienie lub upośledzenie – pogorszenie stanu
fizycznego lub psychicznego, utrata swobody
działania;
2.
Nieprzystosowanie – jednostka nie realizuje własnych
celów i koliduje z celami innych, obniżenie
dobrostanu;
3.
Irracjonalność
4.
Nieprzewidywalność
5.
Niekonwencjonalność i rzadkość statystyczna
6.
Dyskomfort obserwatora
7.
Naruszenie standardów moralnych i społecznych
Równowaga
lub
brak
równowagi
miedzy czynnikami indywidualnymi,
grupowymi
i środowiskowymi
Minimum zdrowia psychicznego:
Dylemat 1
OCENA NORMA CZY PATOLOGIA
Wymóg
obiektywizmu
(1851
Choroby
i
fizyczne
osobliwości
rasy
murzyńskiej
np.
drapetomania czyli dążenie do wolności!?)
Analiza treści zachowań i ich kontekstu!
Eksperyment Davida Rosenhana ( 1973, 1975) – w
szpitalu psychiatrycznym nie można być uznanym za
osobę zdrową ( 8 zdrowych osób trafiło do szpitala na
podstawie symulowania halucynacji na 3 tygodnie) –
etykietowanie;
Thomas Szasz (1961, 1977, 1995) – choroba
psychiczna to mit, etykiety psychiatrów, aby
usankcjonować leczenie odmienności.
Rys historyczny
• Przez wieki odmienność i zaburzenia psychiczne
traktowano w kategorii boskiej kary za grzechy, których
dopuściła się jednostka, osoby z zaburzeniami to opętani i
niemoralni, np. 1692r – Salem - palenie czarownic;
• Do końca XVIII w. chorzy postrzegani byli jako bezmyślne
bestie, które należy skuć i izolować;
• MODEL MEDYCZNY – (1745 – 1826) Philippe Pinel – próba
klasyfikacji zaburzeń, kategoria choroby i potrzeba
leczenia; 1896 Emil Kraepelin twórca pierwszej klasyfikacji
• MODELE PSYCHOLOGICZNE – XVIII w. Franz Mesner –
badania nad hipnozą – zaburzenia są wynikiem działania
magnetyzmu zwierzęcego; Jean Charcot dalsze badania
hipnozy; potem S. Freud;
ETIOLOGIA CZYLI SZUKANIE PRZYCZYN
ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH
Podejście psychologiczne
Podejście psychologiczne
Poziomy analizy podczas
diagnozowania zaburzeń
psychicznych
oś
Klasy informacji
opis
Oś I
Syndromy kliniczne
Zaburzenia psychiczne będące
źródłem cierpienia i upośledzające
jakiś obszar funkcjonowania
Oś II
Zaburzenie osobowości
Upośledzenie umysłowe
Dysfunkcjonalne wzorce
postrzegania i reagowania na świat
Oś III Ogólny stan zdrowia
Niedomagania fizyczne, które
wyjaśniają oś I i II, np. cukrzyca
Oś IV Problemy
psychospołeczne i
środowiskowe
Szacowanie rozmiaru i zakresu
stresorów wpływających na stan
zdrowia i szanse wyleczenia
Oś V
Ogólna ocena
funckjonowania
Określenie ogólnego poziomu
funkcjonowania psychologicznego,
społecznego i zawodowego
Ewolucja i kulturowe
zróżnicowaniekategorii
diagnostycznych
Główne typy zaburzeń cz.1
Zaburzenia lękowe dotyczą 25% populacji dorosłych;
1. Uogólnione zaburzenie lękowe – pow. 6 msc,
chroniczne;
2. Zespół paniki – lęk paniczny, ostry napadowy ok. 1
min. np. agorafobia
3. Fobie - uporczywy, irracjonalny strach – społeczne
( USA 13.3%) i specyficzne (USA 11,35)
4. Zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne – towarzyszące
lękowi przymusowe czynności lub myśli, natręctwa –
2,5 % USA
5. PTSD – zespół stresu pourazowego – uporczywe
przeżywanie traumatycznego wydarzenia, 8% USA,
kobiety bardziej narażone;
Główne typy zaburzeń cz.2
Zaburzenie nastroju:
•
afektywne naruszenie równowagi emocjonalnej ok. 19%
populacji; WHO druga po chorobach serca choroba
ludzkości;
Depresja wielka = przeziębienie w psychopatologii
•
Nastrój dysforyczny – przygnębienie, smutek, utrata
zainteresowania wszelkimi aktywnościami …
•
Zaburzenia apetytu od braku do obżarstwa
•
Zaburzenia snu
•
Zaburzenia aktywności ruchowej
•
Poczucie winy
•
Problemy z koncentracją i pamięcią
•
Myśli/ czyny samobójcze
Główne typy zaburzeń cz.2
Zaburzenie dwubiegunowe ( depresja
na przemian z epizodami manii) 1,6%
populacji
Główne typy zaburzeń cz.3
Zaburzenia osobowości – sztywny,
nieprzystosowawczy wzorzec postrzegania,
myślenia lub zachowania;
• Osobowość paranoidalna – nadmierna podejrzliwość
• Osobowość histrioniczna – nadmierna
emocjonalność i chęć zwrócenia na siebie uwagi;
• Osobowość narcystyczna – wygórowane poczucie
własnego znaczenia;
• Antyspołeczne zaburzenie osobowości – trwała
skłonność do naruszania porządku społecznego i
reguł;
Główne typy zaburzeń cz.4
Zaburzenia dysocjacyjne – zakłócenie w
integracji tożsamości, pamięci lub świadomości;
•
Dysocjacyjne zaburzenie osobowości - (dawniej
osobowość wieloraka) –występowanie u tej
samej jednostki dwóch lub więcej odrębnych
osobowości pozostających ze sobą w kontraście
( nie mylić ze schizofrenią!);
•
Amnezja dysocjacyjna - niepamięć ważnych
wydarzeń, np. na skutek wykorzystywania
seksualnego lub znęcania się;
Główne typy zaburzeń cz.5
Zaburzenia psychiczne okresu
dzieciństwa:
• Upośledzenie umysłowe;
• Zespół nadpobudliwości psychoruchowej
połączony z deficytem uwagi (ADHD) –
występowanie min 6 msc. pon. 7 r.ż.
• Zaburzenia autystyczne
Główne typy zaburzeń cz.6
SCHIZOFRENIA
• dezintegracja osobowości, zniekształcone
myślenie, stępione emocje ;
• USA - 0,7 % populacji, 50% pacjentów
szpitali psychiatrycznych to schizofrenicy
GŁÓWNE TYPY
SCHIZOFRENII
1. Zdezorganizowany – niespójne wzorce myślenia i
rażąco dziwaczne zachowanie;
2. Katatoniczna schizofrenia – zaburzenie
aktywności motorycznej;
3. Schizofrenia paranoidalna – urojenia
prześladowcze, wielkościowe i przesadna
zazdrość;
4. Schizofrenia niezróżnicowana – spełnia kryteria
więcej niż jednego typu;
5. Schizofrenia rezydualna – faz remisji, uśpienia;
Inne zaburzenia poza treścią
wykładu
• Zaburzenia związane z używaniem substancji
psychoaktywnych – uzależnienie od alkoholu i
narkotyków;
• Zaburzenia pod postacią somatyczną – paraliże,
bóle bez fizycznych przyczyn, dawniej histeria;
• Zaburzenia seksualne – zahamowania, dysfunkcje
i dewiacje ( homoseksualizm nie jest
zaburzeniem!)
• Zaburzenia odżywiania – anoreksja i bulimia
1950 -1983
CELE WYKŁADU
• Potrzeba uświadamianie społeczeństwa
na temat zaburzeń psychicznych –
zmiana postaw społecznych;
• „Odczarowanie zaburzeń psychicznych”;
• Odejście od współczesnej stygmatyzacji
„psychiczny i nienormalny” i
konsekwencji etykietowania;
• Upowszechnienie wiedzy na temat
sposobów pomocy.