Slajd 2

Kompetencja komunikacyjna

Jest to umiejętność używania języka odpowiednio do odbiorcy oraz do okoliczności towarzyszących procesowi komunikacji. Kompetencja ta oznacza więc umiejętność stosowania reguł gramatycznych, konstruowania wypowiedzi poprawnych i adekwatnych do danej sytuacji.

Dotyczy stopnia, w jakim pożądane cele są osiągane przez komunikację w sposób stosowny do sytuacji.

Kompetencja określa, czy dana osoba komunikuje się skutecznie i stosownie do kontekstu.

Slajd 3

• KLAROWNOŚĆ to precyzja wiadomości.

• STOSOWNOŚĆ komunikacja adekwatna do danej sytuacji (unika się łamania ustalonych zasad)

• SKUTECZNOŚĆ opisuje stopień, w jakim komunikacja doprowadza do osiągnięcia oczekiwanego rezultatu

Slajd 4

Schemat kompetencji

MAKSYMALIZACJA osoba asertywna, agresywna nie zwraca uwagi na innych, osiąga cele

MINIMALIZM nie osiąga pożądanych celów odstręcza innych swoim zachowaniem

OPTYMALIZACJA osoba osiąga sukces

BIERNOŚĆ zachowuje się stosownie, ale nie osiąga celów

Slajd 5

Etyka komunikacji

• prawdomówność, wierność, uczciwość, rozsądek

• wolność ekspresji, różnorodność perspektyw, tolerancja dla różnicy zmian

• zrozumienie innych, szacunek

• dostęp do zasobów informacji na temat komunikacji

• komunikacja wyrażająca troskę o zrozumienie

• potępienie komunikacji, która degraduje jednostki

• wyrażanie osobistych przekonań

• odpowiedzialność

Slajd 6

• MOTYWACJA to stopień, w jakim dana osoba dąży do kompetentnego komunikowania w danym kontekście

- motywacja negatywna strach, lęk, unikanie

- motywacja pozytywna nagrody, cele, dążenia

• WIEDZA obejmuje treści dotyczące tego, co powiedzieć lub zrobić oraz procedury, za pomocą której te treści będą wykonywane

- wiedza deklaratywna znajomość słów, znaczeń wymaganych w danej sytuacji

- wiedza proceduralna wiedza na temat tego, jak zbierać, planować i odtwarzać wiedzę deklaratywną

Slajd 7

• UMIEJĘTNOŚCI - powtarzalne zachowanie zorientowane na cel

- na poziomie ogólnym

- na poziomie jednostkowym

• KONTEKST tworzy ramy, w których zachodzi interakcja, składa się z dostrzeganych przez nas granic, które pomagają w ustaleniu co jest komunikacją i jaka być powinna

Slajd 8

Kontekst- okoliczności, w jakich przebiega porozumiewanie się. Zwykle jego obecność jest niedostrzegana, ale zdarzają się sytuacje, gdy kontekst wyraźnie rzuca się w oczy - w sposób oczywisty ogranicza lub wzmacnia zdolność skutecznego komunikowania

• Fizyczny - zależy od miejsca, wywiera wpływ zarówno na treść, jak i na formę naszych przekazów.

• Społeczno-emocjonalny - obejmuje m.in. charakter więzi pomiędzy uczestnikami interakcji, postawy, status i role odgrywane przez poszczególne osoby, system norm, życzliwość lub jej brak, powaga lub wesołość, formalność lub bezpośredniość.

Slajd 9

• Czasowy - pora dnia, określa, czy informacje dostosowane są do określonych przez normy społeczno-kulturowe kolejności sekwencji komunikacyjnych.

• Kulturowy - wszystkie wyuczone zachowania i zasady wpływające na przebieg interakcji; odnosi się do zasad, norm, reguł i wzorów komunikowania, które są typowe i właściwe dla konkretnej kultury.

Slajd 10

Komunikacja werbalna- oparta na przekazie słownym.

Jest najczęstszym sposobem porozumiewania się w procesie komunikacji. Jest zarówno systemem znaków dźwiękowych, jak i określonych reguł fonetycznych oraz semantycznych, których kombinacja daje w efekcie zjawisko mowy.

Slajd 11

Komunikacja niewerbalna- funkcjonująca na zasadzie informacji pozasłownej np. ruchy ciała, gesty mimika twarzy, kontakt fizyczny.

Jest jednym z istotnych elementów w systemie komunikacji, a o jej znaczeniu świadczy fakt, iż zarejestrowano około jednego miliona świadomych i nieświadomych gestów "mowy ciała", a tylko około pół miliona słów.

Slajd 12

Czynniki warunkujące zdolność każdej jednostki do komunikowania

• Czynnik semantyczno - syntaktyczny

• Czynnik pragmatyczny

• Czynnik sprawności

• Czynnik zaangażowania

Slajd 13

Czynnik semantyczno-syntaktyczny

• Repertuar kodów, subkodów i języków (werbalnych i niewerbalnych), a także konwencji i schematów narracyjnych, jakimi jednostka może się posługiwać przy konstruowaniu i odczytywaniu przekazów;

Slajd 14

Czynnik pragmatyczny

• Znajomość norm społecznych i wzorów zachowania regulujących przebieg interakcji komunikacyjnych w zależności od ich charakteru, celu, liczby uczestników i ich ról (statusów), a także sytuacji komunikacyjnej;

Slajd 15

Czynnik Sprawności

• Stopień biegłości w posługiwaniu się poszczególnymi środkami komunikowania „trening kodu” i dokonywaniu ich zmiany w trakcie interakcji oraz umiejętności wytwarzania przekazów różnego rodzaju.

Slajd 16

Czynnik zaangażowania

• Jest to ogół predyspozycji, skłonności i nawyków warunkujących tryb uczestnictwa (czynne, bierne) oraz poziom uczestnictwa jednostki w różnych typach i formach komunikowania.

Slajd 17

Model kompetencji komunikacji

---