FORMY OCHRONY ZABYTKÓW
AKTY PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (jedno opracowanie dla całej gminy).
Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego (wiele opracowań).
STUDIUM UWARUNKOWAŃ ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Dokument, który w sposób ogólny określa politykę przestrzenną gminy, tj. w jaki sposób dana gmina zamierza zagospodarować swoje terytorium.
Zawiera informacje o minimalnym położeniu obszarów przeznaczonych Pod zabudowę i inne funkcje.
Nie jest aktem prawa miejscowego - nie zawiera przepisów powszechnie obowiązujących.
Obowiązuje organy danej gminy jako podstawa działań różnych dziedzinach funkcjonowanie lokalnej społeczności.
Stanowi podstawowy punkt odniesienia
CECHY STADIUM:
sporządza się je dla obszaru całej gminy w granicach administracyjnych
sporządza je wójt /burmistrz/, prezydent miasta
na etapie opracowania go można składać dotyczące go wnioski, a posiadając jego projekt należy poddać go zaopiniowaniu i uzgodnieniu (zarząd województwa, wojewoda), a następnie wyłożyć publicznie i przeznaczyć minimum dwa dni na wnoszenie uwag
uchwala je rada gminy / miasta
Np. Stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Krakowa.
UWARUNKOWANIA - MAPY w skali 1:25000
U 1 - dotychczasowe przeznaczenie, własność i dysponowanie gruntami
U 2 - Stan zagospodarowania i infrastruktury
Propozycje parków kulturowych w Krakowie zawarte w Stadium uwarunkowań:
Park kulturowy „Wzgórze Świętej Bronisławy”
Park kulturowy „Lotnisko”
Park kulturowy „Skała”
Park kulturowy „Mydlniki - Tonie”
Park kulturowy „Fort Dłubnia”
Park kulturowy „Tyniec”
MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO (MPZP):
Stanowi podstawę planowania przestrzennego w gminie
Jest aktem prawa miejscowego
Jest nieobowiązkowy, ale powszechnie obowiązujący
Przy jego ustaleniu wiążące są ustalenia zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
Może być podstawą do wydania decyzji administracyjnej
Sporządzany przez wójta /burmistrza /prezydenta, uchwalony przez radę gminy / miasta
MPZP - procedura wykonania:
Rada podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzonego planu
Zbierane są wnioski do projektu planu
Analiza stanu istniejącego oraz zbieranie uwarunkowań
Przygotowanie projektu planu
Opracowanie prognozy wpływu ustaleń zawartych w planie na środowisko przyrodnicze
Po akceptacji zamawiającego - skierowanie planu do uzgodnienia (przez ponad 30 instytucji)
Opracowanie analizy skutków ekonomicznych realizacji planu
Wyłożenie planu do wglądu (minimum 21 dni), zbieranie uwag do planu (w czasie wyłożenia + dwa tygodnie)
Zleceniodawca rozpatruje uwagi do planu i przekazuje radzie projekt planu wraz z uwagami, które nie zostały uwzględnione
Rada uchwala plan, po czym wojewoda ocenia jej zgodność z prawem
Plan zostaje ogłoszony w dzienniku urzędowym danego województwa i wchodzi w życie
MPZP - uzgodnienia z konserwatorem:
Projekty i zmiany planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podlegają uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.
MPZP w Krakowie planowanie.um.krakow.pl/bpp/plany
STUDIUM UWARUNKOWAŃ I MPZP:
W obu tych aktach:
Uwzględnia się w szczególności ochronę:
1. Zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru i ich otoczenia
2. Innych zabytków nieruchomych, znajdujących się w gminnej ewidencji zabytków
3. Parków kulturowych
Uwzględnia się ustalenia zawarte w gminnym programie opieki na zabytkami (jeśli gmina go posiada)
Ustala się, w zależności od potrzeb, strefy ochrony konserwatorskiej obejmującej obszary, na których obowiązują określone ustalenia planu ograniczenia, zakazy i nakazy, mające na celu ochronę znajdujących się na tym obszarze zabytków.
Np. browar przy ul. Lubicz w Krakowie.
USTALENIA OCHRONY W DECYZJACH:
Decyzja o ustalenia inwestycji celu publicznego wydawana jest wówczas, gdy teren Pod taką inwestycję nie posiada MPZP. Wydaje się ją na wniosek inwestora.
W zależności od charakteru inwestycji decyzję tę wydają następujące organy:
Dla inwestycji o znaczeniu krajowym i wojewódzkim - wójt/burmistrz. Prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa
Dla inwestycji o znaczeniu powiatowym i gminnym - wójt/ burmistrz/prezydent miasta
Dla inwestycji na terenach zamkniętych - wojewoda
Inwestycje celu publicznego- działanie o znaczeniu lokalnym (gminnym) lub para lokalnym (od powiatowego po krajowe):
Decyzje o warunkach zabudowy (tzw. wuzetka):
Ustala warunki zmiany zagospodarowania przestrzennego terenu poprzez budowę obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych
Wydawana tylko dla terenów na których nie obowiązuje MPZP
Jej celem jest ustalenie, czy dana inwestycja nie narusza ładu przestrzennego, stąd może regulować m.in. wysokość i kształt budynku, kolor elewacji itp.
Każdy może wystąpić o ustalenie warunków zabudowy dla dowolnego terenu
Wydaje ją wójt/ burmistrz/ prezydent miasta, a w praktyce odpowiednia komórka urzędu gminy
Miała być instrumentem planistycznym o charakterze pomocniczym
Nie musi pozostawać w zgodności ze stadium uwarunkowań
Ustalenia ochrony w decyzjach (mniej ważne):
- decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
- decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej
- decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
Jeśli w danej gminie brak jeszcze GEZ, to decyzje o ustaleniu lokalizacji oraz o warunkach zabudowy wydaje się po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków..
GMINNA EWIDENCJA ZABYTKÓW (GEZ): jest podstawą do sporządzania programów opieki nad zabytkami przez województwa, powiaty i gminy.
Ewidencję krajową powstałą na bazie ewidencji wojewódzki, prowadzi Generalny Konserwator Zabytków.
Ewidencję wojewódzką dla danego województwa prowadzi wojewódzki konserwator zabytków
Ewidencję gminną prowadzi wójt/ burmistrz/ prezydent miasta
W gminnej ewidencji zabytków powinny być ujęte:
- zabytki nieruchome wpisane do rejestru zabytków
- inne zabytki nieruchome znajdujące się w wojewódzkiej ewidencji zabytków
- inne zabytki nieruchome wyznaczone przez wójta/ burmistrza/ prezydenta miasta
W związku z wejściem w życie nowelizacji w 2010 r.:
Do 3 lat od wejście w życie ustawy przedłużony został termin na złożenie krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków.
Wojewódzcy konserwatorzy zabytków mogą w terminie 6 miesięcy od dnia wejście w życie ustawy
UNESCO („łączę się w jedno”)
Organizacja Narodów Zjednoczonych do sprawa Oświaty, Nauki i Kultury (z siedzibą w Paryżu):
Założona w Londynie 16 listopada 1945 r.
Pierwszy dyrektor generalny: Julian Huxley
Zrzesza 193 państwa (od 2007 r.)
KONWENCJA W SPRAWIE OCHRONY ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I PRZYRODNICZEGO
Konwencja- umowa międzynarodowa określająca obowiązki Państw- Stron, będąca instrumentem współpracy międzynarodowej.
Opracowano ją, bowiem uznano, że wobec zmian i zniszczeń jakie niesie ewolucja społeczna i gospodarcza, dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze jest coraz bardziej zagrożone.
Przyjęła ją konferencja generalna UNESCO w 1972 r.
ARTYKUŁ 1
W rozumieniu niniejszej konwencji za „dziedzictwo kulturowe” uważane są:
Zabytki i dzieła architektury, dzieła monumentalnej rzeźby i malarstwa, elementy i budowle o charakterze archeologicznym, napisy, groby i zgrupowania tych elementów, mające wyjątkową powszechną wartość z punktu widzenia historii, sztuki lub nauki.
Zespoły: budowli oddzielnych lub łączonych, które ze względu na swą architekturę, jednolitość mają wyjątkową powszechną wartość.
Miejsca zabytkowe, dzieła człowieka lub wspólne dzieła człowieka i przyrody.
ARTYKUŁ 6
Przy całkowitym poszanowaniu Państw, na których terytorium znajduje się dziedzictwo kulturalne i naturalne.
Organy wykonawcze Konwencji Światowego Dziedzictwa:
Zgromadzenie Ogólne Państwa Stron Konwencji Światowego Dziedzictwa - zgromadzenie wszystkich państw, które przystąpiły do konwencji.
Spotkania odbywają się Raz na dwa lata w trakcie Konferencji Generalnej UNESCO.
Komitet Światowego Dziedzictwa - składa się z przedstawicieli 21 krajów, wybieranych na okres 6 lat. Komitet podejmuje decyzje dotyczące polityki.
Organizacje doradcze Komitetu Światowego Dziedzictwa
Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków (ICOMOS)
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN)
Międzynarodowy Ośrodek Studiów nad Ochroną i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego (ICCROM)
Lista światowego dziedzictwa UNESCO
Tworzona jest w ramach konwencji
Jest listą otwartą, aktualizowaną każdego roku
Wniosek o wpis na listę składa państwo, na terytorium którego znajduje się dane miejsce
Decyzje o wpisie podejmuje Komitet Światowego Dziedzictwa, po zasięgnięciu opinii ICOMOS lub IUCN
Według stanu z grudnia 2009 r. na liście znajduje się 890 obiektów z całego świata
Kryteria dotyczące identyfikacji dziedzictwa kulturowego:
1 obiekt wpisany w uznaniu do geniusza twórczego
2 obiekt jest świadectwem szczególnej wartości w danej epoce lub kręgu kulturowym
3 obiekt stanowi unikalne świadectwo danej kultury lub cywilizacji żywej
4 obiekt stanowi wybitny przykład budowli lub zespołu architektonicznego czy technologicznego lub Krajobrazu
5 obiekt jest wybitnym przykładem tradycyjnych osiedli ludzkich lub sposobów zagospodarowania terenu
6 obiekt jest bezpośrednio związany z wydarzeniami, tradycjami
W Polsce istnieje 13 wpisów:
1978: Historyczne Centrum Krakowa
Zabytkowa Kopalnia Soli w Wieliczce
1979: Auschwitz Birkenau
Puszcza Białowieska (z Białorusią) - jedyny wpis dotyczący natury, pierwszy wpis
trans graniczny (wspólnie z Białorusią)
1980: Historyczne Centrum Warszawy
1992: Stare Miasto w Zamościu
1997: Średniowieczny Zespół Miejski w Toruniu
Zamek Krzyżacki w Malborku
1999: Kalwaria Zebrzydowska
2001: Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy (na Śląsku)
2003: Drewniane Kościoły Południowej Małopolski -Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica Dolna, Sękowa
2004: Park Mużakowski nad rzeką Nysą (z Niemcami)
2006: Hala Stulecia (Hala Ludowa) we Wrocławiu
Liga Polskich Miast i Miejsc UNESCO:
- zawiązana 26 czerwca 2004 r. podczas I Forum Polskich Miast i Miejsc UNESCO
- organizacja skupiająca miasta i miejsca z terenu Polski
Tworzą ją:
Miasta (min. Oświęcim, Wieliczka)
Lokalne organizacje turystyczne (m. in. Beskid Zielony)
Parafie różnych wyznań
Parki narodowe
Gminy
Członkowie Ligi Polskich Miast i Miejsc UNESCO - www.liga-unesco.pl
Spotkania Opiekunów Miejsc Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce
Organizowane przez KOBIDZ (Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków), który zajmuje się kwestiach Światowego Dziedzictwa z ramienia Ministerstwa kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie:
- monitoringu stany utrzymania miejsc światowego dziedzictwa
- koordynacji działań związanych z realizacją Konwencji Światowego Dziedzictwa
- kontaktów we wszelkich sprawach dotyczących Światowego Dziedzictwa
Spotkania te odbywają się od 2009 r., Raz do roku - ostatnie zorganizowane została w dniach 22-23 listopada 2010 r. w Malborku, dotyczyło planów zarządzania miejscami Światowego Dziedzictwa.
Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków (ICOMOS) - Poland:
Polski Komitet Narodowy ICOMOS:
Opiera swoją działalności na pracy społecznej członków
Członkami mogą być osoby fizyczne i prawne
Prezesem jest prof. Bogusław Szmygin
Cele ICOMOS:
Jednoczenie wokół zagadnień ochrony zabytków władz państwowych i samorządowych, instytucji i zainteresowanych osób
Współpraca na szczeblu międzynarodowym i krajowym w rozwijaniu i rozpowszechnianiu najskuteczniejszych metod ochrony i konserwacji zabytków
Realizacja celi poprzez:
Integrowanie problematyki ochrony zabytków z ochroną środowiska naturalnego
Współpraca w przygotowaniu programów szkolenia specjalistów
Ścisła współpraca z UNESCO, ICCROM, ICOM i ośrodkami regionalnymi
Międzynarodowy Ośrodek Studiów nad Ochroną
i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego (ICCROM):
Powołany do życia podczas dziewiątej sesji Konferencji Generalnej UNESCO w 1956 r.
Jego głównym celem jest doskonalenie i promowanie procesu konserwacji zabytków
Organizacja zrzeszająca muzealników, założona przez nich w 1946 r.
Stanowi ciało doradcze Rady UNESCO
Skupia 171 komitetów narodowych, 28 tys. Specjalistów i 2000 muzeów
Posiada wiodący głos w kwestiach etycznych związanych z zabytkami i ich konserwacją