Zapalenie płuc
Czynniki etiologiczne:
Grypy, Paragrypy, Adeno, Varicella, RS i CMV
atypowe
rzadko: Francisella tularensis, Toxoplasma gondii
bardzo rzadko: Chlamydia psittaci, Coxiella burnetti
Candida albicans
Cryptococcus neoformans
Aspergillus fumigatus
chemiczne
Podział kliniczny:
pozaszpitalne
Streptococcus pneumoniae
Haemophilus influenzae
Staphylococcus aureus
Moraxella catarrhalis
rzadko Enterobacteriaceae, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa
szpitalne
dominują bakterie Gram ujemne: Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Enterobacter spp., Klebsiella pneumoniae, Acinetobacter spp., Serratia marcescens
Staphylococcus aureus
Streptococcus pneumoniae
beztlenowce z grup: Bacteroides, Fusobacterium, Actinomyces
ogniskowe (płacikowe)
segmentalne
płatowe
Typowe zapalenie płuc
Etiologia
Najczęstszą przyczyną zapalenia płuc jest dwoinka zapalenia płuc (Diplococcus pneumoniae). Dwoinka wyizolowana w roku 1880 w tym samym czasie niezależnie przez Sternberga i Pasteura, już w roku 1886 uznana została przez Weichselbauma za przyczynę płatowego zapalenia płuc. Do dzisiaj jest najczęściej stwierdzanym drobnoustrojem u osób z zapaleniem płuc i to niezależnie od wieku. Uważa się, że jest ona przyczyną 70% pozaszpitalnych zapaleń płuc.
Czynniki ryzyka
Najważniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju zapalenia płuc jest wiek (okres niemowlęcy a także u osób po 65 rż), na dalszym miejscu znajduje się alkoholizm, niedożywienie, palenie tytoniu.
Czynniki sprzyjające występowaniu zapaleń płuc to:
współistnienie innych chorób takich jak: choroby układu oddechowego, krążenia,nerek, zaburzenia neurologiczne.
Objawy
osłabieniem
bólami mięśni
zlewnymi potami
Podczas osłuchiwania słyszymy szmer oddechowy oskrzeli lub szmer pęcherzykowy zaostrzony. Początkowo we wczesnej fazie choroby występują trzeszczenia, a kolejnym objawem jest rzężenie drobno i średniobańkowe, dźwięczne świsty, furczenia. Stwierdza się stłumiony odgłos opukowy a także wzmożenie drżenia piersiowego. Tarcie opłucnowe może być słyszalne w pierwszych dniach choroby. Gdy w jamie opłucnej pojawia się większa ilość płynu >300 ml - wystąpi przytłumienie lub stłumienie odgłosu opukowego i osłabienie szmerów pęcherzykowych.
Badanie dodatkowe
W badaniu krwi zauważa się podwyższony OB, CRP i leukocytozę i odmłodzenie granulocytów, czasem niedokrwistość, zaburzenia utlenowania krwi - PaO2 < 60mmHg. W RTG - plamiste i zlewające się zaciemnienia, jednolite zacienienia płata, obecność płynu w jamie opłucnej.
Leczenie
W leczeniu zapalenia płuc stosuje się antybiotyki o szerokim zakresie działania, a w późniejszym okresie leczenia antybiotykoterapię celowaną na podstawie antybiogramu oraz leki zmniejszające inne objawy:
Atypowe zapalenie płuc
Objawy
Stan ogólny dobry, cięższy: Legionella pneumophila
Początek jest mniej gwałtowny niż w typowym zapaleniu płuc.
Dominują objawy z górnych dróg oddechowych:
ból gardła
temperatura do 38 stopni, utrzymujące się długo stany podgorączkowe
Objawy spoza układu oddechowego:
bóle stawów
bóle mięśniowe
objawy ze strony przewodu pokarmowego
Skąpe objawy osłuchowe: zaostrzony szmer pęcherzykowy, trzeszczenia. Schorzeniu towarzyszą często zmiany wielonarządowe:
zapalenie mykoplazmatyczne:
zapalenie legionellowe:
zapalenie mózgu, objawy splątania, dezorientacji
cechy uszkodzenia wątroby, nerek
zapalenie stawów
wysypki
krwawienie z górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego
Badanie dodatkowe
W przypadku atypowego zapalenia płuc objawy nie będą tak charakterystyczne i rozpoznanie będzie postawione głównie na podstawie badania radiologicznego lub na podstawie posiewu i badań plwociny. W przypadku podejrzenia zakażenia pałeczką Legionella pneumophila warto wykonać badanie moczu na obecność antygenu Legionella spp.
Dla potwierdzenia rozpoznania stosujemy:
metodę immunofluorescencji pośredniej i bezpośredniej z użyciem przeciwciał monoklonalnych w celu identyfikacji antygenu i przeciwciał
testy serologiczne: wykrywanie IgG, IgM metodą OWD hemaglutynacji
Leczenie
Wirusowe zapalenie płuc
Wirusowe zapalenie płuc najczęściej jest wywołane przez wirusa grypy, rzadziej przez innego rodzaju wirusy. Leczenie jest objawowe.
Zapalenie płuc u osób z obniżoną odpornością
Zapalenia płuc u osób z zaburzeniem odporności wywoływane są przez Pneumocystis carinii, grzyby i inne patogeny, które nie powodują objawów chorobowych w "normalnej" sytuacji. Zmiany można wykryć przypadkowo w RTG klatki piersiowej.
Pneumocystis carinii
Objawy:
przebieg - podostry
najczęstszy objaw:
osłabienie
Badania dodatkowe
W RTG: obustronnie rozsiane zmiany, większe w okolicach wnęk
W plwocinie indukowanej inhalacją hipertonicznej soli, w popłuczynach oskrzelowo-pęcherzykowych uzyskanych przez bronchoskopię: cysty Pneumocystis carinii
Identyfikacja Pneumocystis carinii można dokonać także przy użyciu przeciwciał monoklonalnych.
Leczenie
Grzybicze zapalenie płuc
W RTG: w 2/3 przypadków zmiany w Rtg nie występują, reszta obraz radiologiczny bywa niecharakterystyczny. Wyhodowanie Aspergillus fumigatus lub Candida albicans z drzewa oskrzelowego nie stanowi dowodu choroby, jednak u chorych wysokiego ryzyka przemawia za zakażeniem grzybiczym. (stwierdzenie grzyba w preparacie histologicznym bioptatu płuca - tak,stanowi dowód zakażenia)
Leczenie
Szpitalne zapalenie płuc
Szpitalne zapalenie płuc (ang. HAP Hospital Acquired Pneumonia) - to zapalenie płuc, które wystąpiło powyżej 2 dób od przyjęcia niezaintubowanego chorego do szpitala. W ostatnich latach wyszczególniono właśnie ten typ zapaleń płuc (w odróżnieniu od tak zwanych pozaszpitalnych zapaleń płuc), gdyż spowodowane są one takimi samymi drobnoustrojami, jednakże bakterie szpitalne charakteryzują się opornością na wiele leków, a przebieg szpitalnego zapalenia płuc w 20% obarczony jest ryzykiem zgonu chorego. Szególną postacią jest tak zwane respiratorowe zapalenie płuc (ang. VAP Ventilator-Associated Pneumonia) pojawiające się u zaintubowanych chorych w przeciągu 2 - 3 dni od momentu rozpoczęcia sztucznej wentylacji. Ryzyko rozwoju zapalenia płuc osoby sztucznie wentylowanej szacuje się na 3% na dobę w ciągu 5 pierwszych dni wentylacji, następnie 2% w dniach 6-10 i po 1% na każdy kolejny dzień sztucznej wentylacji po dniu 10. W wypadku tego zapalenia płuc śmiertelność dochodzi do 50% chorych.
W wypadku szpitalnych zapaleń płuc obowiązuje bezwzględna konieczność badań bakteriologicznych i określenie lekowrażliwości czynnika etiologicznego. Do momentu uzyskania wyników tych badań stosuje się antybiotykoterapię w oparciu o antybiotyki o szerokim spektrum działania, a następnie stosuje się je zgodnie z wynikami uzyskanych badań bakteriologicznych.
Zapalenie płuc związane z kontaktem ze służbą zdrowia
Zapalenie płuc związane z kontaktem ze służbą zdrowia (ang. HCAP Healthcare-Associated Pneumonia), to zapalenie płuc do którego dochodzi u osób, które w okresie 3 poprzedzających jego wystąpienie, byli hospitalizowani, przebywali w izbie przyjęć lub Oddziale Ratunkowym, zakładzie dla przewlekle chorych lub domu opieki społecznej. Takie ryzyko występuje również u osób, które w poprzedzających 30 dniach byli leczeni dożylnie antybiotykiem, stosowali chemioterapię, mieli zaopatrywaną ranę, lub też zgłosili się do szpitali z innych powodów. Wówczas należy podejrzewać zakażenie florą szpitalną i wdrożyć postępowanie jak w przypadku szpitalnego zapalenia płuc.
1