Wykład 2
Pojęcie osobowości i ogólna charakterystyka
teorii osobowości
POJĘCIE OSOBOWOŚĆ W POTOCZNYM ROZUMIENIU
(Lindzay, Hall, 2004)
Umiejętność czy zręczność w kontaktach społecznych.
Najbardziej charakterystyczne właściwości danej osoby.
Osobowość może być „dobra” bądź „zła”
POJĘCIE „OSOBOWOŚĆ” W LITERATURZE PSYCHOLOGICZNEJ
(Allport, 1988)
Definicje biospołeczne
Definicje biofizyczne
RÓŻNE SPOSOBY DEFINIOWANIA
POJĘCIA „OSOBOWOŚĆ”
PRZEZ PSYCHOLOGÓW
Definicja omnibusowa - zgodnie z którą osobowość stanowi sumę, całość cech i właściwości jednostki.
Definicja integracyjna - która kładzie nacisk na integrującą czy organizującą funkcję osobowości. Osobowość jest tym, co nadaje porządek i spójność wszystkim rodzajom działań podejmowanych przez człowieka.
Hierarchiczne ujęcie osobowości - wskazuje, jak poprzednie na to, że osobowość jest strukturą, czy organizacją, lecz akcentuje różne poziomy tej organizacji( McAdams, Mądrzycki).
Różnicowe ujęcie osobowości- osobowość zawiera to, co różni jednostkę od innych. Stanowią ją właściwości indywidualne, niepowtarzalne (teorie cech).
Przystosowawcze ujęcie osobowości - podkreśla udział osobowości w przystosowaniu (teorie uczenia).
ZAKRESY POJĘCIA OSOBOWOŚĆ
Zakres szeroki: do osobowości włącza się tu elementy fizyczne i psychiczne- osobowość w tym ujęciu to psychofizyczna całość. Skrajnym przykładem takiego podejścia są teorie konstytucjonalne (Kretschmer, Sheldon), ale można tu też zaliczyć koncepcje autorów takich, jak Allport, czy tez Eysenck.
Zakres średni: osobowość to całość psychicznych właściwości: cech, dymensji, mechanizmów psychicznych. zdolności, umiejętności.
Zakres wąski: do tej grupy zalicza się koncepcje, które do osobowości włączają tylko treściowe aspekty zachowania, pozostawiając poza jej zakresem cechy formalne: temperament i zdolności. Do tego rodzaju koncepcji należą koncepcje poznawcze osobowości.
PODSTAWOWE PYTANIA PSYCHOLOGII OSOBOWOŚCI
(Funder, 1990)
W jaki sposób ludzie różnią się między sobą
W jaki sposób i dlaczego zmienia się ich zachowanie
W jaki sposób ludzie spostrzegają, myślą, planują
W jaki sposób doświadczają rzeczywistości
Dlaczego niekiedy tak trudno przychodzi nam zrozumienie samych siebie
PODSTAWOWE ORIENTACJE TEORETYCZNE W PSYCHOLOGII OSOBOWOŚCI
Teorie cech
Behawioryzm i wczesne teorie społecznego uczenia się
Teorie społecznego uczenia się i poznawcze podejście do osobowości
Podejście fenomenologiczne (psychologia humanistyczna i egzystencjalna)
Psychoanaliza
TEORIA NAUKOWA
Teoria naukowa to zbiór praw i hipotez rzeczowo i logicznie powiązanych w całość ; wiedza tłumacząca jakąś dziedzinę zjawisk.
(Kopaliński, 1983)
Teoria to system praw wyjaśniających określoną dziedzinę zjawisk, pozwalających ją przewidywać i zmieniać.
(Mądrzycki)
Funkcje teorii:
Deskryptywna
Eksplanacyjna
Predyktywna
ZASADY OCENY TEORII
(Carver, Scheier, 2004)
Teoria musi być weryfikowalna.
Pochodzenie danych, na których podstawie powstała - opieranie teorii na wyłącznie jednym źródle informacji osłabia teorię.
Zgodność z indywidualnym poglądem odbiorcy
Zdolność do wzbudzania pozytywnych bądź negatywnych reakcji u odbiorców
PODSTAWOWE ZAGADNIENIA
PSYCHOLOGII OSOBOWOŚCI
Problematyka różnic indywidualnych - ujęcie dymensjonalne osobowości (np. teoria cech)
Wewnętrzne mechanizmy psychologiczne -ujęcie procesualne (np. orientacja poznawcza)
DWA PODEJŚCIA BADAWCZE W
PSYCHOLOGII OSOBOWOŚCI:
Podejście idiograficzne - koncentruje się na indywidualnym przypadku, stosując takie metody i zmienne, które uwzględniają fakt, że każdy człowiek jest jedyną w swoim rodzaju osobą.
Podejście nomotetyczne - badanie zachowania w
kategoriach ogólnych zasad uniwersalnych
zmiennych na dużej grupie osób.