Cele opieki nad osobami starszymi

1. Zachowanie maksymalnej sprawności i samodzielności

2. zachowanie zdrowego stylu życia

3. profilaktyka, leczenie, szybka diagnoza chorób

4. spowolnienie rozwoju przewlekłych chorób

5. mobilizowanie do pozostania w kontaktach z przyjaciółmi, rodziną

6. łagodzenie objawów somatycznych w wyniku starzenia się

7. pomoc i edukacja chorego i rodziny

8. wsparcie psychiczne, społeczne

9. zapobieganie pogłębiania się niesprawności

Zaburzenia funkcji poznawczych

Zaburzenia funkcji poznawczych-stały, postępujący spadek aktywności intelektualnej oraz zaburzenia pamięci, spostrzegania, myślenia wywołane organicznymi zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym.
Cechy charakterystyczne:
- pogorszenie świadomości świeżej,
- utrata orientacji w czasie i przestrzeni,
- obniżona koncentracja uwagi,
- problemy z liczeniem,
- bezradność, niesamodzielność
- obniżony nastrój,
- majaczenie,
- trudności w porozumiewaniu się.
Czynniki wywołujące:
- zaburzenia wydzielania hormonów tarczycy
-hipoglikemia, hiperglikemia -stany przedśpiączkowe.

Zaburzenia zachowania u osób z demencją

otępienie (demencja)- zespół objawów wywołanych chorobą mózgu, charakteryzującym się klinicznie licznymi zaburzeniami wyższych funkcji korowych takich jak: pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, mówienie, ocena. Problemom tym często towarzyszą zaburzenia emocjonalne, zachowania, motywacji.

Zaburzenia zachowania u osób z otępieniem:
-wahania nastroju - nagłe popadanie we wściekłość
-zmiana osobowości - agresja, nadpobudliwość, nieufność, reakcje lękowe
- brak zainteresowań, hobby, bezczynność
-roztargnienie - położenie rzeczy niezgodnie z przeznaczeniem, np. portfel do pralki, pranie do lodówki

Pierwotna profilaktyka geriatryczna ma na celu zapobieganie przedwczesnej starości  (umacnianie i potęgowanie zdrowia). Ukierunkowana jest na ludzi młodych, zdrowych i w średnim wieku szczególnie zagrożonych przedwczesnym starzeniem. Zapobieganie przedwczesnej starości nie należy wiązać z zapobieganiem starości lecz z uzyskaniem wysokiej jakości starości, poprawą warunków życia w starości, zapobieganiu starości patologicznej, nie sprawnej, zależnej od innych. Priorytetowym celem profilaktyki jest uczynienie starości okresem życia wolnym od uciążliwych i ciężkich chorób oraz od niesprawności fizycznej i psychicznej
Wtórna profilaktyka geriatryczna - ma na celu zapobieganie niedołęstwu starczemu, dążenie do samodzielnego i niezależnego życia, aktywizacja fizyczna, powstrzymywanie rozwoju choroby i negatywnych  jej skutków. Ukierunkowana jest na ludzi starszych obarczonych chorobami przyśpieszającymi procesy  lub prowadzącymi do utraty samodzielności życiowej.

3. DIAGNOZA PIELĘGNIARSKA
Trzy etapy diagnozy brzmia nastepująco
1 Gromadzenie danych
2 analizowanie i systematyzowanie danych
3stawianie diagnozy pielegniarskiej

otoczenie terapeutyczne:

-łatwość objęcia wzrokiem całego otoczenia
-przyjemne bodźce z otoczenia(rośliny, kolory)
-usunięcie źródeł zagrożenia
-ułożenie planu dnia regularna aktywność
-stałe osoby do kontaktu
-ostrożne wprowadzanie zmian
-ułatwienia (drogowskazy, oznaczona szafa)
-celowe, uspokajające zajęcia domowe
-stymulowanie doznań i przeżyć, poznawanie świata

leczenie bólu

LEczenie bólu z zastosowaniem drabiny analgetycznej. - to podstawa - no ale zlecona przez lekarza.

ogólnie
podawanie leków w regularnych odstępach czasu - zgodnie z zegarem,a  nie wtedy kiedy ból się nasili.
indywidualne dawki dla każdego pacjenta
jak długo to możliwe leki podajemy doustnie
Monitorowanie bólu

+ pozycja ciała zmniejszająca ból - odpowiednie ułozenie pacjenta, tak jak mu wygodnie
Zapewnienie komfortu psychicznego, kontaktu z rodziną, cichego otoczenia, snu, odpczynku
Czynności pielęgniarskie wykonujemy po podaniu leków przeciwbólowych
Organizacja czasu wolnego pacjenta

niekorzystne działania opiekunów w przypadku depresji u osób podeszłym wieku

Nie interesowanie się chorym, pomimo dostrzegania dziwnych zachowań, brak czasu na rozmowę, niechęć, niecierpliwość, zdumienie, litość, ignorowanie, bagatelizowanie objawów, przypisywanie ich nastrojom, lenistwu, menopauzie, odwlekanie wizyty u psychiatry, psychologa, nadmierne zaufanie gdy chory obiecuje zapewnia

na czym polega terapia niefarmakologiczna w zespołach otępiennych

zachowanie aktywności i samodzielności pacjenta w zakresie samoobsługi, treningi pamięci, orientacji, zmniejszenie stresu, poprawa jakości życia, grupy wsparcia, rehabilitacja ruchowa, śpiewanie, muzykoterapia, malarstwo, taniec, wywoływanie wspomnień,

zasady kąpieli chorego z zastosowaniem zintegrowanego zestawu do kąpieli

przygotowanie pomieszczenia
przygotowanie rzeczy pacjenta
bezpieczeństwo pacjenta
pomoc innych osób
odpowiednia temperatura wody
maty antypoślizgowe
uprzedzanie pacjenta przed podejmowanymi czynnościami
wykonywać kąpiel szybko i sprawnie
pamiętać o pielęgnacji skóry
bezpiecznie transportować pacjenta

niedokrwistość a choroby przewodu pokarmowego

- zaburzenia wchłaniania (zmiany zanikowe błon śluzowych przewodu pokarmowego) -> Niedokrwistość z niedoboru żelaza
- choroby nowotworowe przewodu pokarmowego - krwawienie, co może prowadzić do niedokrwistości
- przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka -> niedokrwistość złośliwa
Żylaki przełyku -> krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego -> niedokrwistość z niedoboru żelaza

---