TERAPIA TAŃCEM
http://www.choreoterapia.info/choreoterapia.htm
Choreoterapia to aktywna praca z ciałem poprzez taniec i ruch w towarzystwie różnorodnej muzyki, ale zawsze o pozytywnych wibracjach. Ruch wypływający z ciała w połączeniu z rytmem muzyki pomagają zharmonizować ciało, umysł i duszę.
Terapia tańcem bazuje na twórczej ekspresji ruchowej i improwizacji tanecznej.
Korzyści płynące z uczestnictwa na warsztatach to m.in.:
- odprężenie odczuwalne w ciele i psychice,
- wzrost energii i siły życiowej,
- pozwolenie sobie na spontaniczność i odczuwanie prawdziwej radości,
- akceptacja ciała i jego wyglądu,
- odkrywanie kobiecości i męskości,
- rozpoznanie i bezpieczne wyrażanie uczuć,
- wzrost poczucia własnej wartości,
- wzrost pewności siebie,
- łatwość nawiązywania kontaktów z innymi
bądź zerwanie toksycznych więzi,
- wzrost szacunku do siebie,
- docenienie własnej osoby,
- umiejętność stawiania zdrowych granic w relacjach z ludźmi,
- rozbudzenie kreatywnej postawy do życia,
- integracja psychofizyczna.
Dzięki uczestnictwu na zajęciach z terapii tańcem zachodzi w nas zmiana właśnie dzięki otwarciu się na siebie i wsłuchaniu w swoje potrzeby i marzenia.
Czasem potrzeba dużo czasu, czasem potrzeba go mniej. Ale na tych zajęciach nie ma presji, napięcia czy stresu. Wszystko, co wydarza się podczas sesji jest w takim tempie, w jakim chcemy by się działo. To czas przeznaczony tylko dla nas.
Pracujemy nad sobą z dużą atencją na siebie w poczuciu bezpieczeństwa i swobody tak by robiąc cokolwiek wypływało to z naszej potrzeby i chęci.
Nie ma oceniania, krytyki czy porównywania. A ruch nie jest dobry czy zły, jest po prostu nasz. Jest informacją o nas samych. Wszystko, co się wydarza na zajęciach jest właściwe, bo wypływa z naszego wnętrza.
TERAPIA TAŃCEM
http://www.choreoterapia.com.pl/centrum.htm
Wg Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii:
Psychoterapia tańcem jest techniką należącą do szerokiego nurtu arteterapii (terapii poprzez sztukę). Podstawowe elementy tańca - rytm i ruch stają się drogą do uzyskania harmonii ciała i umysłu, ułatwiają poznanie siebie i swoich emocji, a także porozumienie z innymi ludźmi.
Terapia tańcem nie opiera się na nauce zasad technicznych, kroków czy kombinacji, można natomiast odnaleźć własny rytm i uwolnić się od codziennych napięć. Terapia tańcem wywodzi się z tańca współczesnego, nawiązuje także do starych tańców szamańskich i plemiennych, do czasów, kiedy taniec był ważną częścią życia społecznego każdego człowieka, naturalnym sposobem wyrażania emocji.
Techniki, które znalazły zastosowanie w pracy choeroterapeutów nawiązują do improwizacji tanecznej, pracy z ciałem, trening odczuwania i relaksacji. W zajęciach mogą brać udział osoby w każdym wieku i o różnym poziomie sprawności. Wykorzystanie tańca i ruchu jako metody pomagania sobie i innym ludziom jest nie tylko atrakcyjne ale i skuteczne. Terapia tańcem łączy ze soba pracę i zabawę tworząc w ten sposób unikalny instrument jednoczenia ciała, umysłu i duszy w celu poprawy jakości życia.
Osobiście miałam okazję pracować i doświadczać skuteczności choreoterapii w pracy z pacjentami z zaburzeniami odżywiania (anoreksja, bulimia), nerwicami (lękową, konwersyjną, nerwicą natręctw), schizofrenią, z osobami starszymi, z kobietami po mastektomii. Terapia tańcem jest także doskonałą metodą pracy z dziećmi nadpobudliwymi, autystycznymi, z osobami niepełnosprawnymi, z ofiarami przemocy.
Terapia tańcem i ruchem może przynieść wiele korzyści nie tylko chorym, ale wszystkim, którzy są zainteresowani rozwojem świadomości, chcą lepiej poznać i wyrażać siebie i realizować swój twórczy potencjał.
A bardziej osobiście: Zuzanna Pędzich
Taniec jest dla mnie lustrem, w którym możemy zobaczyć i poznać siebie. Wierzę, że każdy człowiek ma w sobie ogromne zasoby, że tylko w niewielkim stopniu wykorzystujemy swój potencjał. Jeśli porównamy człowieka do mitycznego zamku, w każdym z nas będą miejsca jasne, oświetlone i pokoje, które zamknęliśmy na klucz i takie, których jeszcze nie odkryliśmy. W greckim tańcu „Tezeusz i Ariadna” doświadczamy wyjścia z labiryntu. Aby tego dokonać, musimy najpierw wejść do labiryntu i wnieść tam światło. W choreoterapii powoli zapuszczamy się w ten labirynt - docieramy do swoich lęków, do złości i tańcząc doświadczamy wyzwolenia. Kiedy tańczę swoje emocje, to ja je tańczę - panuję nad nimi - ja je wybieram. Potrafię je przeobrazić. Kiedy pozwalamy sobie na doświadczenie i wyrażenie tych uczuć, przestają mieć nad nami władzę. Jednocześnie docieramy do całego bogactwa, które kryje się w naszym zamku.
Przez tyle lat uważałam się za osobę nieśmiałą i nagle weszłam w obszar mojej odwagi! Raczej melancholijna, nagle odkryłam niezmierzoną radość! Taniec jest przywracaniem sobie pełni. W ten sposób rozumiem ogólnie przyjętą definicję choreoterapii (psychoterapeutyczne wykorzystanie ruchu jako procesu, który zwiększa fizyczną i psychiczną integrację człowieka). Jest tu mowa właśnie o integracji. Do zrozumienia tej integracji można posłużyć się różnymi teoriami psychologicznymi - osobiście najbliższa mi jest Psychosynteza sformułowana przez Roberta Assagioli. Porównuje on osobowość każdego z nas do teatru, w którym mamy wielu aktorów. Czasami niektórzy z nich są w konflikcie. Możemy wtedy myśleć jedno, czuć drugie a wyrażać jeszcze coś innego. Czasami na scenie dominuje jeden aktor. Póki identyfikujemy się z tym aktorem, czy aktorami, nie dostrzegamy innych aspektów siebie. Dopiero poznanie całej obsady i zajęcie miejsca reżysera niesie nam wolność i świadome kreowanie swojego życia. Mówiąc językiem Psychosyntezy mamy poznać i zintegrować różne aspekty naszej osobowości wokół swego „Ja”.
Terapia tańcem i ruchem wydaje mi się do tego doskonałym narzędziem. Taniec wyzwala ogromną ilość radości. Dzieje się to gdy uwalniamy stłumione emocje, gdy zrzucamy pęta tego co wypada, gdy decydujemy się na nowo, świadomie wykreować siebie. Widzę, jak wielu ludziom przywraca to chęć życia
http://www.choreoterapia.ptt-poznan.pl/
Psychoterapia tańcem jest techniką należącą do szerokiego nurtu arteterapii (terapii poprzez sztukę). Opiera się na wykorzystaniu ruchu jako procesu, który zwiększa fizyczną i psychiczną integrację jednostki.
Podstawowe elementy tańca - ruch i rytm stają się drogą do uzyskania harmonii ciała i umysłu, ułatwiają poznanie siebie i swoich emocji, a także porozumienie z innymi ludźmi.
Terapia tańcem obejmuje wzory napinania i odprężania mięśni, wzory strukturalne ciała i jego gesty, jakość ruchu, wzorce ruchowe uwarunkowane rozwojowo, rytmikę i dynamikę ciała, improwizację tematyczną oraz nieświadomy ruch symboliczny ciała. (D. Koziełło, Psychoterapia tańcem, Poznań 2002)
Terapia tańcem nie opiera się na nauce zasad technicznych, kroków czy kombinacji. Bazuje głównie na tancu naturalnym, dzięki któremu można odnaleźć własny rytm i uwolnić się od codziennych napięć. Terapia tańcem wywodzi się z tańca współczesnego, nawiązuje także do starych tańców szamańskich i plemiennych, do czasów kiedy taniec był ważną częścią życia społecznego każdego człowieka, naturalnym sposobem wyrażania emocji.
Techniki, które znalazły zastosowanie w pracy choreoterapeutów nawiązują do improwizacji tanecznej, pracy z ciałem, treningu odczuwania i relaksacji. W zajęciach mogą brać udział osoby w każdym wieku i o różnym poziomie sprawności. Wykorzystanie tańca i ruchu jako metody pomagania sobie i innym ludziom jest nie tylko atrakcyjne ale i skuteczne. Terapia tańcem łączy ze sobą prace i zabawę tworząc w ten sposób unikalny instrument jednoczenia ciała, umysłu i duszy w celu poprawy jakości życia.
Polskie Stowarzyszenie Choreoterapii
Psychoterapia tańcem uznaje kompleksowe interakcje, a także zależności umysłu i ciała, przyjmując, że stany psychiczne manifestują się fizycznie w napięciach mięśniowych, sposobie oddychania, postawie ciała i dynamice ruchu. Relacja ciało - psychika jest wzajemna: nie tylko psychika wpływa na ciało, lecz także doświadczenia ciała mają wpływ na psychikę. Jest to założenie jedności psychofizycznej.
(Danuta Koziełło, Taniec i psychoterapia, Poznań 2002)
http://www.choreoterapia.com/index-1.html
Choreoterapia, (terapia tańcem) - muzykoterapia aktywna, arteterapia muzyczno-ruchowa-leczenie poprzez taniec w grupie.
Obejmuje taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacje ruchowe do wybranej muzyki. Jest to możliwość oddziaływania na psychikę poprzez ruch, muzykę i kontakt z ludźmi. Choreoterapia prowadzi do lepszego poznania siebie i nawiązania kontaktu z sobą , ze swoim ciałem a także do uzyskania większej harmonii i siły życiowej.
Choreoterapię inaczej terapię tańcem można stosować między innymi dla osób zainteresowanych własnym rozwojem, aby polepszyć jakość swojego życia i samopoczucia. Jest stosowana również po to by zmocnić swoje Ja, czyli wzbogacić swoją osobowość.
Korzyści płynące z uczęszczania na zajęcia choreoterapii:
-odstresowanie
-wyciszenie
-nawiązanie lepszego kontaktu z sobą, ze swoimi uczuciami i odczuciami
-łatwość realizacji swoich planów i marzeń
Choreoterapia z elementami tańca brzucha.
Tańcz na zdrowie - Choreoterapia
http://www.portretkobiety.pl/a/2/352/tancz-na-zdrowie-choreoterapia/
Terapia poprzez taniec była wykorzystywana od wieków, choć wtedy jeszcze raczej intuicyjnie zdawano sobie z tego sprawę. Część tańców szamańskich i plemiennych, które są wspaniałym przykładem integracji i wspólnoty przetrwała do dziś, podobnie jak stare tańce greckie, armeńskie, rosyjskie czy kurdyjskie. Oficjalnie w Ameryce i na Zachodzie Europy tę formę terapii stosuje się dopiero od lat pięćdziesiątych, a w Polsce siedemdziesiątych. Pomysłodawcą "tanecznej" terapii był Rudof von Laban, węgierski tancerz, choreograf oraz teoretyk tańca, działający w pierwszej połowie XX w. w Niemczech i Anglii
Co to jest choreoterapia?
O tym że taniec przynosi wiele korzyści nie trzeba chyba nikogo przekonywać. Wystarczy spojrzeć na zawodowych tancerzy- wysportowani, piękni i ponętni. To chyba jedna z najprzyjemniejszych form wysiłku fizycznego, zaś jej elementy takie jak rytm czy muzyka mogą być wykorzystywane przy leczeniu niektórych schorzeń, wspomagać leczenie i rehabilitację. Wciąż jednak ogromna ilość ludzi traktuje medycynę niekonwencjonalną z niedowierzaniem, a terapeutów jako szarlatanów pragnących wyłudzić pieniądze. Oczywiście może się zdarzyć i tak, jednak jeśli trafimy do profesjonalnej, sprawdzonej, najlepiej poleconej nam przez zaufane osoby szkoły prowadzącej takie warsztaty możemy być spokojni.
Choreoterapia, czyli psychoterapia tańcem to jedna z form terapii poprzez sztukę (arteterapii).
Oprócz zwykłego tańca na zajęciach wykonuje się różne ćwiczenia muzyczno-ruchowe. " Zajęcia terapii tańcem są treningiem doświadczania ciała i umysłu w ruchu. Chodzi o ruch autentyczny, samosterowany, wypływający prosto z wnętrza, z impulsów ciała - mówi Agnieszka Cichoń, instruktorka terapii tańcem oraz członkini Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii. Tupanie, tańce w kręgu?- toż to niepoważne, przypomina raczej zabawy w przedszkolu- pomyśli niejedna osoba. Warto jednak przełamać swoje psychiczne bariery i spróbować, gdyż ruch może być naprawdę inspirujący, a jego korzyści trudno doprawdy przecenić. Przykładem mogą być treningi Taichi , czyli sztuka walki, która tylko pozornie niewiele ma wspólnego z tańcem. Te egzotyczne warsztaty mają wielorakie zastosowanie- dla jednych są po prostu sposobem poruszania się, dla innych mogą mieć nawet zastosowanie w samoobronie. W choreoterapii chodzi po prostu o dobrą zabawę, liczy się improwizacja i swoboda ruchów. " Terapia tańcem jest relaksem, głębokim odprężeniem, miejscem, gdzie można w sposób bezpieczny uwolnić stłumione uczucia i emocje"- kontynuuje choreoterapeutka.
Aby praktykować choreoterapię nie musisz być zawodowym tancerzem, tutaj nie jest ważna technika i umiejętności, natomiast liczy się zapał i energia. Nie ma także ograniczeń, jeśli chodzi o wiek czy stan zdrowia "pacjentów". Na popularność choreoterapii wpływa atrakcyjność form muzyczno-ruchowych, gdyż każde warsztaty są inne i niepowtarzalne, dzięki czemu są ciekawe "Najczęściej są to ćwiczenia poszerzające świadomość własnego ciała, praca z aktywna wyobraźnią, improwizacja tańca, tańce w kręgu. Wykorzystuje się pracę z głosem, dźwiękiem, dotyk"- wylicza instruktorka. Choreoterapię może z powodzeniem uprawiać każdy, kto ma ochotę, a ćwiczenia tworzone są odpowiednio dla danej grupy- "Ich konstrukcja zależy od zdrowia i predyspozycji uczestników"- potwierdza Cichoń. Dzięki ruchowi i aktywności fizycznej jesteśmy przyjemnie odprężeni, taniec pomaga nam także zaakceptować własne kompleksy oraz zahamowania dzięki lepszemu poznaniu własnego ciała. Dlatego też choreoterapia może być skuteczna w zaburzeniach odżywiania, takich jak anoreksja czy bulimia oraz różnego typu lękach i nerwicach, a nawet schizofrenii."Terapia tańcem" może pomóc także osobom starszym, podnosi poczucie własnej wartości kobietom po mastektomii. Wskazana jest także dla dzieci nadpobudliwych, autystycznych, osób niepełnosprawnych a także ofiar przemocy.
Niewątpliwą zaletą choreoterapii jest uspołecznianie, ponieważ zajęcia odbywają się w grupach, dlatego przynosi ona świetne efekty dla pacjentów z zaburzeniami psychomotorycznymi, mającymi trudności w kontaktach z ludźmi. Szczególnie dotyczy to zawodów takich jak nauczyciele, którzy mogą nauczyć się na takich zajęciach trudnej sztuki autoprezentacji oraz kreatywności "Zajęcia w grupie mają na celu zbudowanie zaufania do siebie, do innych, poprawę samooceny, akceptację siebie" potwierdza Cichoń. Z pewnością więc nieśmiali nabiorą tutaj odwagi oraz przebojowości!
Jazz, tango, flamenco
Do każdego należy wybór rytmów, które najlepiej "czuje", przy których najlepiej się porusza. Tak więc jedni wybiorą tańce murzyńskie i indiańskie, inni nowocześniejsze, jak funky czy modern dance. Nie jest bowiem istotne jaki rodzaj tańca uczestnik takich zajęć wybierze, ważne aby czuł się swobodnie "W choreoterapii nie stosuje się nauki kroków czy kombinacji tanecznych, każdy z uczestników tańczy, porusza się tak jak sam tego pragnie, spontanicznie i instynktownie"- mówi trenerka.
Kogo odstrasza cena zajęć (ok.20-40 zł za pojedyncze zajęcia) zawsze może spróbować sam we własnym domu spróbować zorganizować takie zajęcia, wystarczy włączyć kasetę np. z muzyką bębnów. Jeśli chcemy pozbyć się agresji możemy tupać lub wykonywać ruchy rąk imitujące strzepywanie. Równocześnie stosując uspokajajże afirmacje. Ta sama muzyka może dodać siły zmęczonym i zrezygnowanym o ile będą w myślach przywoływać uczucie mocy, wykonując jednocześnie ruchy manifestujące siłę. Obok muzyki wizualizacja i afirmacje są niesłychanie ważne w choreoterapii. W zależności od efektu, jaki chcemy uzyskać, możemy więc ćwiczyć przy muzyce medytacyjnej, nastrojowej, bądź głośnej, agresywnej.
Może jednak warto zainwestować w siebie? "Efekty tej metody terapeutycznej są bardzo widoczne, mówią o nich zadowolone twarze uczestników i to, że terapia tańcem staje się coraz bardziej popularna"- mówi instruktorka. Czy taniec stanie się i twoją pasją?
Ewelina Kudera
Magazyn "Zdrowy Styl" nr 44
www.ewelinazasada.prv.pl
http://www.strefaruchu.pl/415.html#top
Terapia Tańcem i Ruchem jest metodą psychoterapeutyczną, która wykorzystuje taniec i ruch jako proces integracji osoby w sferze emocjonalnej, poznawczej, fizycznej i społecznej. Bazuje na założeniu, że ruch osoby odzwierciedla indywidualny sposób myślenia i przeżywania emocji. Zdrowie człowieka odzwierciedla się w integracji psychiki i ciała, a zaburzenie w rozdzieleniu tej integracji i somatyzacji problemów psychicznych. Podstawowe założenie psychoterapii , którym jest integracja jednostki znajduje wyraz w: zmianach wewnątrzpsychicznych, rozwiązaniu konfliktów, realizacji potencjałów jednostki, zdolności zaspokajania potrzeb, nawiązywaniu znaczących społecznych związków oraz uwolnieniu zdolności do żywotności i odprężania się.
Pracując tą metodą osoba staje się świadoma tego jak emocje i doświadczenia ciała są ze sobą połączone. Poprzez wolne skojarzenia ze słowami, jakie ruch może dostarczać wyobraźni może je analizować w rozumieniu psychologicznym.
Celem Psychoterapii Tańcem i Ruchem nie jest taniec sam w sobie, lecz dojście do uczuć, które nie mogą być zwerbalizowane. Nie ma w niej dokładnych wskazówek dotyczących ruchu, czy nauki sekwencji ruchowych. Techniki, które znajdują zastosowanie w tej pracy wywodzą się z improwizacji tańca, tańca współczesnego, dawnych tańców plemiennych, pracy z ciałem, treningu odczuwania i relaksacji.
W tego rodzaju terapii mogą brać udział osoby w każdym wieku i o różnym poziomie sprawności. Wykorzystanie tańca i ruchu jako metody pomagania sobie i innym ludziom jest nie tylko atrakcyjne ale i skuteczne. Terapia tańcem łącząc ze sobą pracę i zabawę tworzy wyjątkową metodę integrowania ciała, umysłu i duszy oraz prowadzi do poprawy jakości życia.