Wartość γ zależy od składu mineralnego i zawartości próchnicy:
gleby mineralne: 2,65 - 2,80
gleby organiczne: 1,40 - 2,00
Gęstość właściwą wyznacza się za pomocą piknometru
Gęstość objętościowa
jest to stosunek masy gleby wysuszonej w 1050C do objętości tej samej próbki pobranej w stanie świeżym z zachowaniem naturalnego układu (faza stała wraz z porami). Zależy ona od gęstości właściwej, składu granulometrycznego, układu i struktury.
γo = M / V [g/cm3]
M - masa próbki o nienaruszonej strukturze (Ms, Ms+Mw)
V - objętość próbki (Vs + Vw + Vg)
Stopnie zbitości gleb mineralnych
wg gęstości objętościowej (Mg·m-3):
poniżej 0,9 - układ bardzo pulchny
0,9-1,1 - pulchny
1,1-1,3 - normalnie zwięzły
1,3-1,5 - słabo zbity
1,5-1,7 - zbity
1,7-1,9 - silnie zbity
1,9-2,1 - bardzo silnie zbity
POROWATOŚĆ GLEBY
jest to suma objętości wolnych przestrzeni w jednostce objętości gleby. Wyróżniamy porowatość ogólną, kapilarną i niekapilarną.
Porowatość ogólna gleby = ogólna objętość porów:
- makropory - φ > 8,5 μm
- mezopory - φ 0,2-8,5 μm
- mikropory - φ < 0,2 μm
Po = (Vp / V)*100% [%]
Vp - objętość przestrzeni wolnych w glebie zajętych przez powietrze
i wodę
V - całkowita objętość gleby
gleby piaszczyste - 35-45%
- gleby gliniaste i lessy - 40-50%
iły i gleby wysoko próchnicze - 50-60%
gleby organiczne (torfy) - 80-90%
Porowatość gleby zależy od:
Czynników wewnętrznych
skład granulometryczny
struktura gleby
stopień obtoczenia ziaren
rodzaj minerałów ilastych
ilość i jakość próchnicy
skład kationów wymiennych
Czynników zewnętrznych
zabiegi uprawowe
rodzaj użytkowania gleby
ilość i intensywność opadów atmosferycznych
zmiany temperatury
KONSYSTENCJA GLEBY
W zależności od stopnia uwilgotnienia gleb w odniesieniu do gleb spoistych (np. gliny, iły) wyróżnia się trzy konsystencje:
zwarta - ma ją gleba sucha, która podczas działania na nią nacisku nie zmienia swego kształtu, a po przekroczeniu pewnej granicy ulega rozkruszeniu,
plastyczna - ma ją gleba wilgotna, która pod działaniem siły zewnętrznej odkształca się, a po ustąpieniu jej działania zachowuje nadany kształt,
- płynna - ma ją gleba mokra, której pod wpływem siły zewnętrznej nie można nadać kształtu, ponieważ rozpływa się
Gleby niespoiste (np. piaski) na skutek wzrostu wilgotności stają się płynne bez przechodzenia w stan plastyczny.
Wilgotność na granicach konsystencji określa się mianem granicy płynności, plastyczności i skurczu:
granica plastyczności (Lp) jest to wilgotność, przy której gleba przechodzi z konsystencji zwartej w plastyczną.
granica płynności (Ly) jest to wilgotność, przy której gleba z konsystencji plastycznej przechodzi w płynną,
- granica skurczu (Ls) oznacza taką wilgotność, przy której próbka gleby w miarę dalszego suszenia przestaje zmieniać swoją objętość
PLASTYCZNOŚĆ GLEBY
Jest to właściwość zmiany swego kształtu pod wpływem sił
zewnętrznych i zachowania nadanych kształtów po ustaniu
działania tych sił.
Gleby bardzo plastyczne (gliny ciężkie, iły)
Gleby średnio plastyczne (gliny średnie i lekkie)
Gleby mało plastyczne (piaski gliniaste i słabo gliniaste)
Gleby nie plastyczne (piaski luźne i żwiry)
Wskaźnik plastyczności Wp = Ly - Lp
Spoistość gleb Wskaźnik plastyczności
spoiste Wp < l
mało spoiste l < Wp < 10
średnio spoiste 10 < Wp < 20
spoiste ciężkie 20 < Wp < 30
bardzo spoiste Wp > 30
ZWIĘZŁOŚĆ GLEBY
Jest to siła z jaką gleba przeciwstawia się naciskowi mechanicznemu.
Miarą zwięzłości jest spójność.
Zwięzłość gleby zależy od: składu granulometrycznego,
struktury, wilgotności, zawartości koloidów i próchnicy
Gleby zwięzłe (wytworzone z iłów i glin ciężkich)
Gleby średnio zwięzłe (wytworzone z glin lekkich, piasków gliniastych mocnych, utworów pyłowych)
Gleby słabo zwięzłe (wytworzone z piasków gliniastych lekkich, słabo gliniastych piasków pylastych)
Gleby luźne (wytworzone ze żwirów i piasków)