Ocena atrakcyjności turystycznej

Atrakcyjność turystyczną danego miejsca można wyznaczyć na wiele sposobów. Jednym z nich jest tzw. metoda bonitacji, w której rozpatruje się cztery elementy decydujące o atrakcyjności danego miejsca. Tymi elementami mogą być np.:

- rzeźba terenu (im większe wysokości względne tym lepsza ocena),

- wody powierzchniowe (im większy udział cieków i zbiorników wodnych tym lepsza ocena),

- roślinność (im większy odsetek lasów tym wyższa ocena),

- zagospodarowanie turystyczne (im więcej miejsc noclegowych tym wyższa ocena).

Następnie przyznaje się punkty według poniższych tabel:

Tab. 1 Ocena atrakcyjności turystycznej na podstawie rzeźby terenu

Wysokości względne (m)	Przyznane punkty
0 - 50	1
50 - 150	2
150 - 250	6
250 - 350	9
> 350	10

Tab. 2 Ocena atrakcyjności turystycznej na podstawie wód powierzchniowych

Powierzchnia (%)	Przyznane punkty
0 - 5	1
5 - 10	2
10 - 25	5
25 - 50	7
> 50	9

Tab. 3 Ocena atrakcyjności turystycznej na podstawie roślinności

Powierzchnia (%)	Przyznane punkty
0 - 10	2
10 - 25	3
25 - 50	5
50 - 75	8
> 75	9

Tab. 4 Ocena atrakcyjności turystycznej na podstawie miejsc noclegowych

Noclegi/km²	Przyznane punkty
< 5	3
5 - 30	4
30 - 60	5
60 - 100	6
> 100	7

Po podliczeniu punktów porównuje się otrzymany wynik z poniższą tabelą (im więcej punktów tym większa atrakcyjność):

Liczba punktów	Kolor
7 - 14	niebieski
15 - 19	zielony
20 - 24	żółty
25 - 29	pomarańczowy
30 - 35	czerwony

---