Podstawowe wspólne polityki UE:

• polityka regionalna (i strukturalna),

• polityka handlowa,

• polityka konkurencji,

• Wspólna Polityka Rolna,

• Polityka społeczna i wspomagania zatrudnienia,

• Polityka transportowa,

• Polityka ochrony środowiska,

• Polityka ochrony konsumentów i zdrowia publicznego,

• Polityka w dziedzinie badań i rozwoju,

• Polityka przemysłowa.

Polityka handlowa

1. wewnątrz Unii - pomiędzy krajami członkowskimi UE; liberalna polityka; polega na dojściu do obniżenia i zmniejszenia ceł, wyrównaniu poziomu czasu, który spędza się na granicy,

2. handel z krajami trzecimi; restrykcyjna polityka monetarna wprowadzająca protekcjonizm rynku wewnętrznego.

Główne tendencje w polityce handlowej Wspólnoty:

• stopniowe obniżenie wspólnej taryfy celnej wynikającej z kolejnych rund negocjacyjnych na forum GATT,

• stopniowe uściślanie procedur i zasad stosowania środków pozataryfowych (w tym antydumpingowych, antysubsydyjnych, nadzwyczajnych środków ochronnych, itd.),

• wyeliminowanie kontroli granicznych i barier technicznych we wzajemnym obrocie,

• rozbudowa specyficznych instrumentów (głównie importowych) w handlu z krajami o gospodarce nierynkowej,

• wprowadzenie systemu powszechnych preferencji celnych (GSP) dla krajów rozwijających się, a następnie różnych rodzajów preferencji w imporcie z niektórych grup krajów rozwijających się,

• stopniowe rozszerzenie zakresu wzajemnie preferencyjnych umów (typu strefy wolnego handlu i unie celne) w stosunkach z różnymi grupami krajów (EFTA, Europejski Obszar Gospodarczy, itd.),

• wyżej wspomniane rozszerzenie w wyniku uzgodnień Rundy Urugwajskiej zakresu przedmiotowego wspólnej polityki handlowej.

Cele Wspólnej Polityki Handlowej (WPH):

• zapewnienie ochrony krajowej produkcji i zatrudnienia,

• zapewnienie dodatniego bilansu płatniczego,

• eliminacja i korygowanie ujemnych efektów wolnego rynku i nie zawsze czystej konkurencji,

• ochrona wspólnej produkcji.

Procedury celne dzielimy na:

1. procedury gospodarcze, wymagające pozwolenia naczelnika urzędu celnego, tzn.:

• skład celny,

• uszlachetnienie czynne i bierne,

• przetwarzanie pod kontrolą,

• odprawa czasowa,

1. procedury zawieszające dla których trzeba założyć zabezpieczenie długu celnego (bez zapłaty długu celnego) tzn.:

• tranzyt,

• uszlachetnianie czynne w systemie zawieszeń,

• odprawa czasowa.

Założenia Traktatu Rzymskiego:

• zniesienie ceł między krajami członkowskimi,

• wypracowanie wspólnej taryfy celnej,

• eliminacja ograniczeń ilościowych w obrocie wewnętrznym.

Zintegrowana taryfa celna (TARIC) określa jakie są stawki celne stosowane z krajami trzecimi w handlu.

Jednolity dokument administracyjny (celny) (SAD) jest deklaracją celną; występuje podczas wymiany towaru z krajami trzecimi.

SAD BIS - występuje wtedy gdy mamy więcej niż jeden towar.

Wspólna taryfa celna obejmuje zakodowany system postanowień odnośnie ochrony rynku wewnętrznego, jak:

• zawieszenie taryf,

• Powszechny System Preferencji (PSP) w odniesieniu do krajów rozwijających się, objętych konwencją w Lome,

• Kwot taryfowych,

• Preferencji taryfowych (wraz z kwotami i pułapami),

• Ceł antydumpingowych i antysubsydyjnych,

• Opłat wyrównawczych,

• Obciążeń wyrównawczych,

• Zmiennych komponentów,

• Dopłat do kwot kompensacyjnych i ceł rezydialnych,

• Wartości jednostkowej,

• Cen odniesienia (referencyjnych) i minimalnych,

• Zakazu importu,

• Restrykcji importowych,

• Nadzoru importu,

• Dodatkowego mechanizmu handlowego,

• Zakazu eksportu,

• Nadzoru eksportu,

• Zwrotów eksportowych.

Unia celna (1 lipca 1968 roku) przewidywała ujednolicenie polityki w kwestiach:

- zmiany taryf celnych,

- zawierania układów handlowych i celnych,

- stosowania środków ochrony rynku,

- harmonizacji środków polityki eksportowej, w tym środków ochronnych.

Ujednolicono także:

- środki parataryfowe (zmienne opłaty wyrównawcze, depozyty importowe, dodatkowe podatki do importu, cła antydumpingowe i antysubwencyjne),

- środki pozataryfowe (zakaz importu i eksportu, kontyngenty wartościowe lub ilościowe, licencje, dobrowolne ograniczenia eksportu, normy techniczne).

Porozumienie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) (weszło 1.01.1994 r.) - cel: umocnienie więzi handlowych między EFTA i Wspólnotą, środki to:

• swobodny przepływ towarów, usług, kapitału i osób,

• utworzenie systemu kontroli warunków konkurencji,

• zaciśnienie współpracy w dziedzinie B+R, ochrona środowiska, edukacja, polityka socjalna.

Światowa Organizacja Handlu (WTO) (od 1.01.1995 r. Przejęła zadania GAT) spełnia 5 funkcji:

• nadzorowanie realizacji porozumień Rundy Urugwajskiej,

• podejmowanie rokowań dotyczących liberalizacji i regulacji wielostronnej wymiany handlowej,

• Administrowanie Uzgodnieniami o Regułach i Procedurach Rozstrzygania Sporów za pomocą Organów Rozstrzygania Sporów,

• Administrowanie Mechanizmem przeglądu polityki handlowej,

• Współpraca z MFW i Bankiem Światowym w celu zwiększenia spoistości działań w zakresie globalnej polityki handlowej.

Podstawowe zasady WTO:

• niedyskryminacja handlu (bezwarunkowe stosowanie KNV i KN),

• wzajemność korzyści i ustępstw,

• swobodny dostęp do rynków,

• uczciwa konkurencja.

Runda Urugwajska GATT wprowadziła w handlu zewnętrznym UE:

1. większą niż przewidywano zniżkę ceł

Obniżono więcej niż przeciętnie cło na: elektronikę przemysłową, instrumenty precyzyjne i wyroby z drewna,

2. ustanowienie stawek zerowych na wiele produktów

Zerowa stawka celna na: stal i produkty stalowe, produkty farmaceutyczne, papier, tektura, maszyny budowlane, narzędzia rolnicze, sprzęt medyczny, meble,

3. konsolidacje celne ze strony krajów rozwijających się (zakaz późniejszego podwyższania stawek w sposób jednostronny, bez kompensacji)

4. obniżenie „szczytów” taryfowych (stawek wyższych niż 15%)

5. liberalizacja handlu produktami rolnymi:

• zwiększenie dostępności do rynków rolnych,

• ograniczenie środków wewnętrznego wspierania rolnictwa,

• zmniejszenie zakresu subwencjonowania eksportu produktów rolnych. Jednocześnie zachowano specjalną klauzulę ochronną i klauzulę pokoju (dotyczy „zielonej polityki”)

6. porozumienie w sprawie barier technicznych w handlu w celu przeciwdziałania nadużywaniu norm i standardów technicznych dla protekcji,

7. w stosunku do porozumienia w sprawie TRIMS (instrumenty oddziaływania na inwestycje, których celem jest oddziaływanie na rodzaj i lokalizację działalności inwestorów zagranicznych, zwiększanie korzyści w kraju inwestowania (PKB) i redystrybucja renty producenta) zobowiązano członków WTO do nie stosowania tych instrumentów jeśli wykraczają przeciwko regulacjom GATT,

8. stopniowe znoszenie ograniczeń wynikających z MFA (porozumienie wielowłókowe - 1993 rok - 40 krajów) i liberalizacja handlu tekstyliami,

9. w zakresie zamówień publicznych podjęto działania w celu przezwyciężenia narodowego protekcjonizmu. Zamówienia rządowe koncentrują się w działach: budownictwo, energetyka, telekomunikacja, środki transportu, przemysł włókienniczy i odzieżowy, wyposażenie biur, ochrona narodowa. Zamówienia rządowe, zgodne z Porozumieniem EOG, muszą być realizowane w oparciu o następujące zasady:

• równość dostępu do nich dla wszystkich podmiotów z EOG,

• stosowanie obiektywnych kryteriów doboru i jawności zasad selekcji,

• zakaz wprowadzania dyskryminacyjnych specyfikacji technicznych,

• możliwość stosowania środków ochrony dla realizujących zamówienia rządowe w przypadku naruszenia zasad kontraktowych przez kupującego,

10. porozumienie usługowe (GATS) dotyczy liberalizacji handlu usługami (telekomunikacja, usługi finansowe, audiowizualne, turystyczne, transportowe konsultingowe i związane z wykonywaniem wolnych zawodów),

11. ochrona praw własności intelektualnej (TRIPs) - dotyczy wartości majątkowej powstałej w wyniku działalności wytwórczej.

Własność intelektualna obejmuje:

• prawa autorskie,

• znaki firmowe,

• nazwy oryginalne,

• rysunki i modele przemysłowe,

• patenty,

• oprogramowanie.

12. regulacje gwarantujące uczciwość w handlu wynikające z GATT:

• środki zmniejszające zakłócenia konkurencji z powodu subwencji, z których korzystają producenci,

• środki ochronne dla rynku wewnętrznego przed nadmiernym importem,

ł) reguły pochodzenia towarów wg których towar uznawano za pochodzący ze strefy wolnego handlu jeżeli:

• został całkowicie wyprodukowany na terytorium strefy,

• ostatniej istotnej fazy obróbki lub przetworzenia dokonano w strefie.

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

---