Zasady odczytu zanurzeń:

1. odczytowni zanurzeń należy piświuęcić dużo uwagi

2. jeśli to możliwe, należy skorzystać z łodzi lub szalupy i odczytywać zanurzenia z jak najbliższej odległości z obu burt

3. przy falowaniu należy odczytywać dłuższy czas i brać średnią wartość

4. przy falowaniu stosować specjalne rury z kalibrowanym otworem, ponieważ poziom wody w rurze po pewnym czasie ustala się na średnim poziomie

5. przy falowaniu powodującym pionowe ruchy kadłuba nie można określić zanurzenia i wszelkie obliczenia oparte na takich danych są mało dokładne

6. jeśli statek jest tak zacumowany, że trudnojest odczytać zanurzenie od strony nabrzeża, to można je odczytać mierząc odległość od lustra wody do linii pokładowej (opisanej w świadectwie wolnej burty)

7. jeśli statek ma znaki na śródokręciu to koniecznie trzeba je odczytać z obu burt, od strony wody należy odcztywać ze sztormtrapu (drabina sznurowa) - odczytywanie z pokładu może być niedokładne

8. nie zaleca się korzystać ze wskazań przechyłomierza do obliczania zanurzenia na drugiej burcie - zbyt duży błąd!

9. zanurzenia na rufie (szczególnie w tanie załadowanym) zaleca się odczytywać z obu burt.

Odczytywanie zanurzenia na znakach:

a) decymetry: b) stopy:

Rozplanowanie przestrzenne statku handlowego

Podział przestrzenny to podział wnętrza pod względem funkcjonalnym

Przedział - część przestrzeni wewnętrznej statku, oddzielona przegrodami od innych,

pełniąca określone funkcje. Przedziały a statku służą do:

- przewożenia ładunku

- przewożenie zapasów płynnych (ogólnookrętowych) - zbiorniki z zapasami (paliwo, oleje,

smary, woda techniczna)

- przewożenie zapasów stałych (magazyny, prowiantownia)

- utrzymanie statku w ruchu (maszynownia)

- utrzymanie (elektrownia, maszynownie chłodnicze na masowcach i chłodniowcach itd.)

- kontroli i poprawy stanu bezpieczeństwa pływania i stateczności statku (zbiorniki balastowe,

zbiorniki systemów wyrównujących przechyłu i przegłębienia, systemów redukcji kołysań

statku itd.)

- kontroli, nadzoru i łączności (Centrala Kontroli Maszynowej, mostek nawigacyjny, radiostacja)

- celów socjalnych (kabiny, kuchnia, mesy, jadalnie, świetlice)

- celów komunikacyjnych (korytarze, schody, windy)

- celów ochronnych (puste przedziały ochronne między zbiornikami (koferdamy), podwójne burty, skrajniki, dno podwójne.

Przegrody pomiędzy przedziałami charakteryzują się różną odpornością na przenikanie cieczy, gazów, dymu lub ognia.

Z tego względu wyróżnia się przedziały:

> wodoszczelne, mające istotny wpływ na niezatapialność statku

> gazo-, dymo- i ognioszczelne istotne ze względów przeciwpożarowych

Podział statku na wodoszczelne przedziały uzyskuje się poprzez:

- przegrody pionowe - grodzie, wśród nich:

a) gródź zderzeniowa (kolizyjna) - przed nią skrajnik dziobowy

b) gródź rufowa - za nią skrajnik rufowy

c) przednia i tylna gródź maszynowni,

d) grodzie między ładowniami - ilość zależna od długości statku, oraz o wymaganej

niezatapialności

e) grodzie wzdłużne - dzielące przestrzeń ładunkową na zbiornikowcach

- przegrody poziome - pokłady i dno wewnętrzne

Nadbudowa statku:

- nadbudówka - nadbudowa na pokkłądzie wolnej burty nakryta pokładem, rozciągająca się od

burty do burty lub której boczne poszycie oddalone jest od każdej z burt na odległość nie

przekraczającą 0,04B, w zależności od położenia na długości statku występują określenia:

> dziobówka - nadbudówka rozciągająca się od dziobu w kierunku owręża,

> rufówka - nadbudówka rozciągająca się od rufy w kierunku owręża,

> średniówka - nadbudówka leżąca częściowo lub w całości w środkowej części

statku; może się ona łączyć z dziobówką lub rufówką

- pokładówka - nadbudowa na pokładzie wolnej burty nakryta pokładem, której boczne poszycie jest oddalone od burty na odległość przekraczającą 0,04B

Na pokładach przykrywających ładownie statków o pionowym sposobie załadunku znajdują się otwory ładunkowe (lukowe); przykrywane pokrywami lukowymi. Na górnym pokładzie pomiędzy lukami, nad grodziami, umieszczone są urządzenia przeładukowe (najczęściej na pokładówkach).

Na statkach o poziomym sposobie załadunku występują wrota (furty) rufowe, burtowe lub dziobowe.

Plan ogólny - rysunek zawierający odpowidnie przekroje i rzuty pokazujące rozplanowanie przestrzene statku (przeważnie w skali 1:50 lub 1:100). Zawiera:

- podstawowe charakterystyki eksploatacyjne - objętości ładunkowe, wymiary główne, nośność, typ, moc i obroty napędu głównego, zasięg, ilość członków załogi, klasa statku itp.,

- rzut z boku - sylwetka statku w półprzekroju (od wodnicy pływania w górę - widok, w dół - przekrój)

- rzuty z góry:

> rozplanowanie wszystkich pokładów nadbudówki,

> widok pokładu górnego (głównego) z rozplanowaniem parteru nadbudówki oraz dziobówki,

> przekrój na poziomie międzypokładu w maszynowni ukazujący rozplanowanie pomieszczeń pod

pokładem głównym w rejonie maszynowni i rozplanowanie ładowni,

> rozplanowanie zbiorników w dnie podwójnym, zbiorników w maszynowni oraz skrajnikach.

Na każdym rzucie jest siatka wręgów budowlanych

Podział morskich obiektów oceanotechnicznych:

Klasa 1 - jednostki transportu towarów:

1. statki do ładunków modularnych (kontenerowce),

2. statku do ładunków masowych (masowce),

3. zbiornikowce,

4. gazowce,

5. statki do łądunków chłodzonych,

6. staki do ładunków wielkogabarytowych

Klasa 2 - jednostki pasażerskie:

2.1 promy pasażersko-towarowe i kolejowe,

2.2 statki wycieczkowe,

2.3 statki sanatoryjne i szpitalne,

2.4 jachty

Klasa 3 - jednostki techniczne i obsługi:

3.1 holowniki,

3.2 lodołamacze,

3.3 statki ratownictwa,

3.4 statki do prac hydrotechnicznych,

3.5 pogłębiarki i szalandy,

3.6 kablowce,

3.7 statki likwidacji rozlewów olejowych,

3.8 pływające przetwórnie,

3.9 dźwigi pływające,

3.10 bazy energetyczne

Klasa 4 - jednostki eksploatacji ożywionych zasobów morza:

4.1 statki łowcze,

4.2 statki przetwórnie,

4.3 bazy rybackie

Klasa 5 - jednostki poszukiwań i eksploatacji nieożywionych zasobów morza:

5.1 jednostki morskiego wiertnictwa poszukiwawczego ropy i gazu,

5.2 jednostki obsługi morskiego górnictwam,

5.3 jednostki układania rurociągów podmorskich,

5.4 jednostki wydobywcze ropy i gazu,

5.5 pływające terminale przeładunkowe,

5.6 zbiorniki ropy i gazu,

5.7 pływające przetwórnie ropy i gazu,

5.8 jednostki wydobywcze minerałów stałych na szelfie,

5.9 jednostki wydobywcze minerałów stałych na wodach głębokich (konkrecje iły),

5.10 jednostki przetwarzania wody morskiej

Klasa 6 - jednostki badawcze:

6.1 jednostki hydro- i oceanograficzne,

6.2 jednostki geofizyczne,

6.3 jednostki inżynieryjno-geologiczne,

6.4 uniwersalne jednostki oceanologiczne,

6.5 statki badawcze rybołówstwa

Klasa 7 - obiekty i systemy do wykonywani zadań pod powierzchnią wody:

7.1 załogowe aparaty podwodne,

7.2 bezzałogowe aparaty podwodne,

7.3 systemy hiperbaryczne pokłądowe,

7.4 habitaty (bazy podwodne),

7.5 denne aparaty podwodne,

7.6 stacjonarne automatyczne systemy podwodne

Klasa 8 - okręty wojenne:

8.1 okręty podwodne

8.1.1 okręty podwodne bojowe,

8.1.2 okręty podwodne pomocnicze

8.2 okręty nawodne,

8.2.1 okręty nawodne bojowe,

8.2.1.1 okręty rakietowe,

8.2.1.2 okręty artyleryjskie,

8.2.1.3 lotniskowce,

8.2.1.4 okręty desantowe,

8.2.1.5 trałowce i minowce

8.2.2 okręty specjalnego przeznaczenia

8.2.3 pomocnicze jednostki pływające

Klasa 9 - platformy hydrotechniczne stacjonarne:

9.1 platformy eksploatacyjne ropy i gazu

Kontenerowce

Służą do przewozu różnorodnych towarów znajdujących się w standardowych, znormalizowanych kontenerach. Najczęściej stosuje się kontenery:

- 20ft (20-stopowe) - 6,1m x 2,44m x 2,44m

- 40ft (40-stopowe) - 12,2m x 2,44m x 2,44m

Charakterystyczną cechą konstrukcyjną są pionowe prowadnice wewnątrz ładowni. Mimo, że ciężar kontenera obniża nośność użyteczną o około 10%, to jednak zdolność przewozowa kontenerowców jest 1,5 - 2 razy większa od statków towarowych niespecjalizowanych. Powodem jest bardzo szybki załadunek i wyładunek znormalizowanych kontenerów.

Pod kątem konstrukcji kontenerowce mają bardzo duże otwarcie pokładu. To zmniejsza wytrzymałość na skręcanie i zginanie.

Głównymi problemami jest rozplanowanie rozłożenia kontenerów, stateczność oraz wytrzymałość kadłuba na skręcanie. Kontenerowce są statkami szybkimi - prędkość 19-24w.

54

52

50

XV

XIV

XIV

5,49 m

5,38 m

5,26 m

5,10 m

5,00 m

15'05''

14'09''

14'03''

13'05''

13'00''

---