Wyrażanie uczuć i życzeń - formy i sposoby.
Poczucie zadowolenia w małżeństwie jak i w innych układach bliskich sobie osób, w dużym stopniu zależy od tego ,czy potrafimy wyrażać swoje uczucia i życzenia, oraz sposobu i formy ich wyrażania.
Uczucie to stan emocjonalny , wewnętrzny człowieka ,który jest niezależny od jego woli. Jest to stan, który pojawia się w różnych doświadczeniach życiowych, w wyniku zaspokojenia bądź nie zaspokojenia wyższych potrzeb człowieka. Te stany mogą być chwilowe (nagłe) lub długotrwałe. I chociaż jest to stan niezależny od naszej woli, to ludzie bardzo często chcą ukryć swe uczucia ,lub nie chcą ich wyrażać .Wynika to często z różnego rodzaju zranień lub są skutkiem wychowania:
mężczyzna nie płacze,
musisz być twardziel,
nie bądź mazgajem.
Późniejsze lata szkolne czy okres młodzieńczy też mają wpływ na różny sposób wyrażania uczuć .Zranienia z tego okresu sprawiają , że boimy się odrzucenia, niezrozumienia, kolejnego zranienia.(dzisiaj - zwolnienia z pracy)
Trzeba jednak uświadomić sobie , że bez szczerości, otwartości trudno jest tworzyć z kimś bliski związek .Natomiast nieumiejętne wyrażanie uczuć jest źródłem niszczących relacji, zwłaszcza wyrażanie uczuć(przykrych) negatywnych w naszym przeżywaniu.
Jakie są błędne formy wyrażania uczuć?
1. Zadawanie pozornych pytań - „sądzisz, że wyglądasz w tym elegancko?”
2. Wydawanie poleceń ,ocenianie -„ nie gadaj tyle” „nie denerwuj” „jesteś okropny”
3.Wymówki, pretensje, uogólnianie - „myślisz tylko o sobie” „ty zawsze bałaganisz” „ty nigdy nie mówisz mi ciepłych słów”
4. Ironia - „no tak ,to było bardzo kulturalne zachowanie” gdy ktoś się spóźnia nagminnie powiedzieć „mamy tam być na 1000 ale znając twoją punktualność niech będzie na 900”
5. Milczenie, obraza, nadąsanie się -np. .przychodzisz z pracy nic się nie odzywasz ,a członkowie rodziny muszą chodzić jak koło „jajka” i domyślać się co ci jest.
6. Ignorowanie uczuć partnera - „wyolbrzymiasz” „ przecież to drobiazg”
Wszystkie te formy wyrażania uczuć są nie odpowiednie gdyż wywołują w nas agresję, na atak zawsze reagujemy obroną .Te sposoby burzą dobrą komunikację.
W jaki sposób więc wyrażać uczucia?
Najlepiej bezpośrednio, a więc:
1. nazwanie uczucia które jest we mnie - „jestem zdenerwowany”, „boję się”, „cieszę się”
2. używanie porównań - „czuję się jak zbity pies”, „to tak, jakby dodano mi skrzydeł”
3. określenie stanu organizmu - „czuję, że serce mi mocniej bije”, „tak się denerwuję, że pocą mi się ręce”, „krew uderza mi do głowy”
Są to komunikaty typu „ja” ,a nie „ty”.
W ten sposób wyrażając uczucia poznaję prawdę o sobie.
Nie wprowadzam rozmówcy w pozycję obronną.
Dopuszczam możliwość wspólnego poszukiwania rozwiązań.
Nikt nie czuje się atakowany..
Bardzo ważną rolę odgrywają tu komunikaty pozawerbalne: gesty, mimika, dotyk, ton głosu, sposób siedzenia, chodzenia, wyraz twarzy.
Uczucia ściśle wiążą się z wyrażaniem życzeń .Często nasze życzenia nie są spełniane tylko dlatego, że:
Wypowiadane były nie jasno, jako wzmianka, przymówka.
Wypowiadane były jako żądanie „to twój małżeński obowiązek”
Nie wypowiedziane „powinien sam się domyśleć czego potrzebuję”
Przenoszenie swego życzenia na partnera, z lęku ,że życzenie może być odrzucone „czy nie chciałabyś mieć wiertarki?”
Pozytywną płaszczyzną dla wzajemnego spełniania życzeń stanowi:
spokojne, jasne i zrozumiałe wypowiedzenie życzenia (bez wyrzutów, porównywania z innymi )
należy też uwzględnić odpowiedni czas, sytuację chwili.
należy przyjąć pozycję, że nie każde życzenie musi być spełnione ( łatwiej ci będzie wówczas je wyrażać).
Humor:
Małżeństwo udało się na spoczynek. Żona tuli się do męża i pyta:
kochasz mnie?
yhy -mruczy mąż
podobam ci się jeszcze?
yhy
dobrze ci ze mną?
yhy
powiedz coś od siebie...
dobranoc!!!..