Wiesława Żebrowska

[e-mail]

nauczyciel wychowania fizycznego
SP 100 w Warszawie

KONSPEKT LEKCJI GODZINY WYCHOWAWCZEJ
DLA KLAS IV – VI
( lekcja 2 x 45 minut)

Temat:

Różne sposoby wyrażania uczuć.

Cele:

- zdobywanie umiejętności nazywania i dostrzegania własnych uczuć
- rozwijanie umiejętności interpretowania „ mowy ciała”
- rozwijanie empatii
- poznanie sposobów wyrażania uczuć
- uświadomienie znaczenia kontroli w ekspresji uczuć

Metody, techniki, formy:

Burza mózgów – mini wykład, pogadanka, praca w grupach, w kręgu, odgrywanie

scenek, ról, „łańcuch uczuć”, tablica uczuć, „kosz”.


Pomoce:
Zdjęcia obrazujące różne uczucie, kapelusz z „pismem rysunkowym”, motylek
(rekwizyt), kostka lodu, muzyka („Techno”), lusterko, „kosz”(wiadro).

Przebieg lekcji:

I.

Wprowadzenie
1. Powitanie – po polsku, po eskimosku, po japońsku, w dowolnym obcym języku,

urzędowo, nieśmiało.

2. Zabawa „ nakręcane zabawki”, „roboty”

Każdy uczeń staje się zabawką lub robotem, które poruszają się w rytm muzyki.
Nauczyciel prosi, aby koniec i początek ruchu był wyraźnie zaznaczony.
Muzyka cichnie zabawki zatrzymują się.

Nauczyciel

zadaje

pytania:
1. Jak się czuliście w trakcie zabawy?

( Zabawki, roboty nie wyrażają żadnych emocji – śmiechu, płaczu, nie marszczą brwi?)

2. Czy roboty potrafią wyrażać emocje (uczucia) ?

( Roboty nie reagują mimiką twarzy, niemożliwe jest wprowadzenie do ich pamięci kombinacji
wszystkich okoliczności, w jakich ludzie się znajdują i co odczuwają )

II.

Nauczyciel wiesza na tablicy hasło. Uczniowie odczytują głośno

Wyrażanie uczuć jest wielką sztuką.

Można je okazywać na wiele sposobów.

……., a jakie są to sposoby, kolejne zabawy pomogą Wam je odszukać.

1. „Zabawne prezenty „

Nauczyciel prosi uczniów, aby usiedli po obwodzie koła. Prowadzący trzyma w ręku

malutkiego motylka ( rekwizyt) i prosi o podanie z rąk do rąk tak, aby go nie zranić.
Następnie podaje kostkę lodu i prosi o szybkie przekazanie kolejnym uczniom. W następnej
kolejności toczy piłkę owiniętą w brudną szmatę do podłogi ( ubrudzoną farbami). Czwartym
prezentem jest kubek pełen wody. Uczeń ostrożnie podaje następnemu. Ostatnim podarunkiem
jest duże serce – maskotka. Uczeń podając dalej musi powiedzieć coś miłego, radosnego lub
wesołego.

Po skończeniu uczniowie wypowiadają się na temat różnych emocji wywołanych

podczas zabawy.

2. „Lektor”

Prowadzący wybiera fragment z gazety lub książki, następnie wybiera trzech czterech
uczniów – każdy czyta zadany fragment bez przygotowania według określonej przez
prowadzącego roli.
- czytać tak, jak sprawozdawca komentuje ostatnie metry wyścigów
- jak czyta się bajkę małemu dziecku
- bardzo smutnym głosem

3. „Lustro”

Nauczyciel wypowiada uczucie, uczniowie patrząc w lustro bez wypowiadania słów
wyrażają mimiką twarzy uczucie

-

lęk, złość, smutek, wstręt, radość, zdziwienie, zainteresowanie.

4. „Kraina miłości”.

Nauczyciel wybiera się na wycieczkę z całą klasą do krainy dobra, miłości, radości. Do
tej krainy może wejść tylko osoba, która na nikogo się nie złości, jest miła
uśmiechnięta, pomaga innym, nie czuje nienawiści, nie jest złośliwa.
Każdy uczeń przed progiem zostawia złe uczucia i wyraża głośno obietnicę poprawy.
W krainie dobra i miłości używamy tylko „magicznych słów” i życzliwych gestów
(proszę, przepraszam, dziękuję)

III.

Różne sposoby wyrażania uczuć

( rysunki pomocnicze na tablicy, rekwizyty na ławkach uczniów – załącznik 1, 2, 3 )
Uczniowie zapisują na tablicy np.

1. SŁOWA (mowa, pismo)
2. SYMBOLE OBRAZKOWE (pismo rysunkowe)
3. TON I MODULACJA GŁOSU
4. MOWA CIAŁA
5. DZIAŁANIE

IV.

Praca w grupach

- uczniowie podchodzą do kapelusza i losują kartki z „pismem rysunkowym”
(załącznik nr 4 ), tworzą grupy z tym samym symbolem obrazkowym. Zadaniem I i II
grupy uczniów jest przedstawienie dowolnym sposobem trzech pozytywnych uczuć, III
i IV grupy trzech negatywnych uczuć.

V.

Dyskusja

Nauczyciel przyczepia na tablicy 2 hasła

DOBRE SŁOWO MA WIELKĄ MOC

OKAZYWANIE ZŁYCH UCZUĆ,

CZY EMOCJI WIĄŻE SIĘ Z JAKIMŚ RYZYKIEM

VI.

„Łańcuch uczuć”, „KOSZ”

Uczniowie zastanawiają się i piszą na pasku papieru uczucie, którym chcą obdarować
innych, które częściej gościłoby na Ich twarzy lub częściej byłoby wypowiadane.

Łączą paski ( ogniwa ) ze sobą i tworzą łańcuch uczuć, następnie zawieszają go na
choince.

Następnie myślą o zły uczuciu, o którym chcieliby zapomnieć, z którego są
niezadowoleni i które przeszkadza im w kontaktach z innymi. Trzymając kartkę
papieru, niszczą ją na drobne strzępy wyobrażając sobie, że pozbywają się tego uczucia.
Porwane kartki papieru wyrzucają do „Kosza” albo spalają w metalowym wiadrze.

VII. Podsumowanie (uczniowie układają z puzzli hasło podsumowujące zajęcia)

„Słowa i gesty służące wyrażaniu uczuć, stają się puste i bez znaczenia,

jeśli nie są poparte konkretnymi działaniami.”

Literatura:

Ja iTy Wychowanie do życia w rodzinie – Alicja Długołęcka-Lach Grażyna Tworkiewicz-Bieniaś
Grupa bawi się i pracuje – Małgorzata Jachimska