Konie 4, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi


Nosacizna

Epizootiologia

-Bardzo dawna (425 p.n.e.), przewlekła choroba koni

-Wrażliwe są też inne koniowate, kotowate, ludzie, laboratoryjne

-U innych gatunków niż koń choroba często przebiega ostro

-Rezerwuar - konie, więc dawniej bardzo duże znaczenie

-Nasilenie podczas wojen (II Wojna Światowa też), „choroba stajenna”

-Od dawna, więc zwalczana z urzędu, teraz w Polsce rejestrowana

-Ostatni przypadek w Polsce w 1957 roku

-Zwalczana też w innych krajach Europy

-Jest w Azji (Mongolia, Chiny, byłe ZSRR?), Afryce, Tunezji, Iraku, Indiach

-W 1999 roku - niewielkie ognisko w Brazylii

-Wydalanie zarazka z ropą (z nosa, owrzodzeń skóry), podczas kaszlu

-Rola paszy, wody, skażonych odchodów

Dawne nazwy zarazka: Pfeifferella mallei, Loefflerella mallei, Malleomyces mallei, Actinobacillus mallei, Pseudomonas mallei

Obecnie: Burkholderia mallei

-G(-) pałeczka, wolno rośnie na AK

-Dość wrażliwa na środowisko zewnętrzne i dezynfekcję

-Zakażenie wymaga czasu

Patogeneza

-Wnika alimentarnie (pasza, woda) i erogennie, ale wolno się szerzy

-Namnożenie w regionalnych węzłach chłonnych

-Potem hematogennie do narządów (głównie płuca)

-W miejscach namnażania: guzki i owrzodzenia na śluzówkach, skórze i w narządach

-3 postaci: nosowa, skórna, płucna

-Okres inkubacji do wielu miesięcy

-Często bardzo skryty przebieg

-Koń chudnie, węzły chłonne powiększone, okresowo gorączka, kaszel, wypływ z nosa, zmiany skórne aż do słoniowacizny, czasem biegunka

-Jest odpowiedź immunologiczna komórkowa i humoralna co jest wykorzystywane w diagnostyce

-Diagnostyka: maleinizacja oraz ewentualnie bakteriologia

-Dziś podstawowe: badanie w obrocie końmi - OWD (ewentualnie ELISA)

Zasady zwalczania

-Szczepień nie ma, nie ma też do nich wskazań

-Leki są, ale ze względów epizootycznych się ich nie stosuje

Więc:

-Wykrywanie koni zakażonych - maleinizacja lub serologia

-Eliminacja koni, zniszczenie zwłok

-I dezynfekcja środowiska

Nosacizna jako zoonoza

-Ludzie od koni, głównie przez skaleczoną skórę

-Ale opornie się przenosi

-Niemiecka armia - I Wojna Światowa: 31000 koni a zachorowało 50 żołnierzy

-W Europie środkowej ostatni lekarz weterynarii zachorował > 60 lat temu

-Natomiast: bardzo łatwe zakażenie laboratoryjne!!!

-Śmiertelność u ludzi nieleczonych 95%

-Ostra, uogólniona infekcja

-Lub miejscowa, przy skaleczeniu (owrzodzenie, lymphoadenitis)

-Wczesna chemioterapia dość skuteczna

-Czy rzeczywiście? - bo jak nie to co wtedy?

Niedokrwistość zakaźna koni (NZK)

-W Polsce nie występuje (?) Nie jest to do końca pewne, bo to Lentivirus

-Typowa infekcja wirusem powolnym Retroviridae (Lentivirus), dożywotnia, nieuleczalna, często subkliniczna

-Tylko u koniowatych, cały świat (pewne podmokłe rejony USA, Ameryki Środkowej, Afryki Pd., Australii, w Europie - sporadycznie)

-W Polsce dawniej zwalczana z urzędu, obecnie rejestracja

-Znana od około 150 lat

-W 1904 roku - potwierdzono etiologię wirusową

-Ale patogenezę zrozumiano dopiero w latach 80-tych

-W Polsce - ostatni przypadek w latach 60-tych (?)

-Raz na parę lat w Niemczech, Francji pojedyncze ogniska

Etiologia

-Retrowirus, podrodzina Lentiviridae

-Niezbyt oporny (środki dezynfekcyjne 1-5 minut)

-Ale zamrożony może trwać latami

-Często zakażenie latentne

-Glikoproteiny powierzchniowe (gp90 i gp45) są bardzo zmienne, czyli „ucieczka antygenowa”

Główne białko kapsydu (p26) jest stałe to wykorzystywane jest w diagnostyce

Epidemiologia

-Jedyny rezerwuar: koniowate i one są źródłem

-Rola koni bezobjawowo zakażonych w przenoszeniu choroby

-Szerzy się wyłącznie ze skażoną krwią

Poprzez owady krwiopijne (bierny przenosiciel) zwłaszcza przy przerwanym posiłku leci na innego konia, aby dopić krwi

-Raczej owady duże (muchowate, bąkowate): dużo krwi, bolesne ukłucia, daleko latają

-W przenoszeniu choroby ważny jest też poziom wiremii u konia; przy gorączce - 106 ID/ml krwi 1 owad może zakazić innego konia (10 nl krwi wystarczy)

-Zasięg owadów: do 100 metrów (tylko 1% much lata dalej niż 50m po przerwanym posiłku), więc 200m eliminuje ryzyko zakażenia

-Ważny wiek i rasa źrebięta gorącokrwiste są bardziej nerwowe i częściej odganiają owady

-Ważne pomieszczenia wiele bąków do nich nie wlatuje

-Zakażenie jatrogenne - do 4 dni igły s.c. są skażone!, także tarniki do zębów, sondy, badania rektalne, duże flakony surowic itp.

-Wyjątkowo - śródmacicznie

-NIE przez kontakt bezpośredni

Patogeneza

-Inkubacja - 6-30 dni (ale to nie jest reguła)

-Komórki docelowe - makrofagi

-Już po kilku dniach - wiremia

-Z krwią wirusy do wszystkich narządów i tkanek

-Najwięcej: wątroba, śledziona, nerki

-Niszczenie makrofagów uwalnia: TNF, IL-1 i inne czynniki, co odbija się na okolicznych tkankach i układzie immunologicznym (reakcje immunopatologiczne) i jest przyczyną gorączki

-Wirus na powierzchni ma białka łączące się z receptorami ERT hemaglutynina wirusa wiąże się z ERT, do tego Ab antywirusowe, dopełniacza rozpad ERT

-Do tego dochodzi upośledzona erytropoeza w szpiku, bo wirus namnaża się też w szpiku

-Ab powstają dość późno i słabo neutralizują

-Ale odporność może to zatrzymać (często przed objawami klinicznymi), bo nie ma immunosupresji

-Wiremia „ostrej fazy” kończy się (z hemolizą lub bez), wirus wtedy wraca do stanu latencji (chyba bardzo nieliczne komórki są zakażone)

-Aż do wyselekcjonowania wariantu antygenowego o nieco zmienionych gp otoczki i Ab organizmu już mu nie szkodzą wirus znowu się ujawnia i dochodzi do nowej wiremii + ewentualne objawy

-Stąd cykliczność gorączki, anemii itp.

-Stała „pogoń” za „ucieczką antygenową”

-A to wiąże się z hipergammaglobulinemią i powstają kompleksy Ag-Ab (!!! Nerki)

-Ale z czasem Ab coraz bardziej krzyżowo neutralizują inne warianty (wszystkie?) - stąd to bezobjawowe nosicielstwo

-W efekcie głównie subklinicznie lub skrycie

-Rzadko przebieg przewlekły okresowa gorączka, anemia, chudnięcie, obrzęki

-Wyjątkowo podostra lub ostra (gorączka, wybroczyny, śmierć)

Diagnostyka

-Test Cogginsa immunodyfuzja w żelu agarozowym

Szczepienia

-Nie ma immunosupresji

-I można wywołać szczepionką odporność na dany wariant wirusa

-Ale „ucieczka antygenowa” nierozwiązanym problemem

-Ponadto niektóre szczepionki powodowały, że konie szczepione szybciej chorowały niż nieszczepione po zakażeniu kontrolnym

-Bo chyba makrofagi szybciej fagocytowały wirus opsonizowany Ab neutralizującymi i przez to szybciej giną (makrofagi)

-Brak szczepionek!

---Infekcja nieuleczalna

---Więc zwalczanie: wykrycie zakażonych i ich ubój

U kotowatych teraz bardzo rzadko, kiedyś była problemem w ogrodach zoologicznych kotowate jadły padłe konie

U ludzi może być to ostra choroba, z zapaleniem płuc

Podobno Włosi w latach 70-tych testowali polskie konie i wykryli pojedyncze przypadki zakażenia

Epi22-03

- 1 -



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Arteritis, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Kolokwium EPI Konie 1 sem X, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Konie 5, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
WYBROCZNICA KONI EQUINE PURPURA HAEMORRHAGICA, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Zołzy koni, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Influenza koni (2), weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Pytania konie, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
KOnie 1, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Konie 7, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
kolo 1, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
KONSPEKT-konie, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Arteritis2, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Tężec2, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
nzk, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Konie 2, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Otręt, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
nosacizna3, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi
Nosacizna, weterynaria, Choroby zakaźne koni, Konie epi

więcej podobnych podstron