Scenariusz zajęć wychowawczych dla klasy II
opracowany w oparciu o program wychowawczo- profilaktyczny
dla klas I - III i szkół podstawowych
pod tytułem �Spójrz inaczej� oraz scenariusz zajęć zamieszczony na stronie internetowej - www.wsip.com.pl
Temat: Nasze uczucia i emocje
Opracowała mgr Marzanna Wasilewska
Cele:
Uczeń potrafi rozpoznawać podstawowe uczucia i emocje.
Uczeń umie wyrazić w różny sposób znane mu uczucia i emocje.
Uczeń wie, że nasze zachowanie ma ogromny wpływ na drugiego człowieka.
Uczeń zna sposoby wywoływania pozytywnych emocji.
Materiały:
karteczki z nazwami uczuć i emocji, rysunki z konturem twarzy i wpisanš na odwrocie nazwš uczucia, cztery plansze z napisami: rado�ć, smutek, strach, zło�ć, czerwone serce rozcięte na kilka czę�ci, flamastry, maskotka przedstawiajšca Kubusia Puchatka, plansza zawierajšca regulamin zajęć.
Przebieg zajęć:
1. Usadzenie dzieci w kręgu. Dzieci przedstawiajš się wymieniajšc swoje imię i podajšc przy tym do następnej osoby maskotkę. Przedstawianie zaczynamy od prowadzšcej.
2. Na tablicy wisi plansza z regulaminem zajęć opracowanym z klasš na wcze�niejszych zajęciach.
Przypomnienie podstawowych norm i zasad, które obowišzujš na zajęciach.
Oto najważniejsze z nich:
Zabiera głos tylko ta osoba, która wyraża chęć wypowiedzenia się przez podniesienie ręki i otrzymaniu od prowadzšcej maskotki Kubusia Puchatka.
Słuchamy uważnie wypowiedzi innych.
Nie wy�miewamy się z innych.
Zgodnie pracujemy w zespole.
Nie kłócimy się.
Przestrzegamy zasad i norm obowišzujšcych na zajęciach.
3. W �rodku kręgu leżš rozsypane czę�ci serduszka. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie, co powstanie po złożeniu wszystkich czę�ci.
Umieszczenie złożonego serca na tablicy.
Serce to będzie nam towarzyszyć przez cały czas trwania zajęć.
4. Wprowadzenie dzieci w tematykę zajęć.
Uczniowie podajš skojarzenia zwišzane z ułożonym sercem. Opowiadajšc o miło�ci nawišzuję do tematyki dzisiejszych zajęć.
Na dzisiejszych zajęciach porozmawiamy o naszych uczuciach i emocjach.
5. "Kršg uczuć"
W tej zabawie uczniowie mimikš i gestem przedstawiajš różne uczucia i emocje. Podział klasy na 10 grup. Każda grupa losuje karteczkę z nazwš uczucia.
Niech każda grupa zastanowi się i spróbuje wyrazić bez słów - mimikš bšd� gestem - wylosowane uczucia, następnie poszczególne grupy będš je przedstawiać, a reszta klasy odgaduje jakie to jest uczucie.
6. Rysowanie okre�lonego wyrazu twarzy.
Uczniowie otrzymujš kartki z konturem twarzy i wpisanš na odwrocie nazwš uczucia lub emocji, np.: rado�ć, smutek, strach, zło�ć. Zadaniem uczniów jest narysowanie w wyznaczonym konturze wyrazu twarzy towarzyszšcemu danemu uczuciu lub emocji.
7. Na tablicy wieszamy planszę z nazwš uczucia, np. rado�ć. Dzieci, które rysowały buzię przedstawiajšcš to uczucie, ustawiajš się na �rodku klasy (w tle znajduje się napis "Rado�ć") i przedstawiajš swoje prace. Następnie wracajš z nimi na miejsce. Tak postępuję z kolejnymi uczuciami (strach, smutek, zło�ć).
Po prezentacji wszystkich prac na tablicy pozostajš nazwy uczuć i twarze wyrażajšce te uczucia - wcze�niej przygotowane przez nauczyciela.
8. Przedstawienie przez uczniów wcze�niej przygotowanych scenek z życia krasnoludków. Po każdej zaprezentowanej scence uczniowie zastanawiajš się, co czuł krasnoludek. Zamiast mówić o tym wykorzystujš wykonane wcze�niej rysunki ilustrujšce poszczególne uczucia. Ustalamy, że postępujšc tak ranimy innych. W tym miejscu nawišzujemy do serca, które pęka. Po każdej prezentowanej scence odrywamy kawałki serca z kartonu umieszczonego na tablicy.
W krainie Bajkolandii
� inscenizacje kilku scenek z życia krasnoludków. (Przygotowane wcze�niej)
(w tle dekoracja przedstawiajšca las, potrzebne rekwizyty: czapki dla krasnoludków, czarodziejskie pióro, zeszyty, słodycze).
I. W krainie Bajkolandii król Bajo XII ogłosił konkurs na największego znawcę bajek o krasnoludkach. Do zabawy stanęło wielu zawodników Rywalizacja polegała na odpowiadaniu na wszystkie pytania, które zadawał sędziwy krasnal Mšdraczek. Wygra ten, kto nie pomyli się ani razu. Wszyscy bardzo się denerwowali, a Pytaczek chyba najbardziej.
- Jak nazywał się król krasnoludków w ba�ni "O krasnoludkach i sierotce Marysi"? - zapytał Mšdraczek Pytaczka, kiedy już nadeszła jego kolej.
- Hmm... Chyba ... nie, nie ... Już wiem! Chłystek! - wykrzyknšł uradowany Pytaczek.
Prawie jednocze�nie zgromadzona publiczno�ć i reszta zawodników wybuchnęła �miechem.
- Chyba się pomyliłe�, Pytaczku - rzekł spokojnie Mšdraczek. - Ten król to Błystek. Przykro mi.
- Ojej! - jęknšł Pytaczek i zrobił się cały czerwony. Najchętniej zapadłby się pod ziemię.
�miech trwał długo, a potem z wolna ucichł, jednak krasnal jaszcze długo go słyszał...
- Co czuł krasnoludek? (smutek, żal, wstyd)
II. Na skraju lasu mieszkał sobie krasnal Podjadek. W jego domku zawsze było mnóstwo smakołyków, ponieważ sam je wprost uwielbiał. Jadł słodycze na �niadanie, obiad i kolację. Przez to z dnia na dzień stawał się grubszy. Pewnego dnia, gdy szedł �cieżkš przez las, usłyszał nagle:
- Hej, ty grubasie, zajmujesz całš �cieżkę, posuń się szybko, ty beczko!!!
Podjadek odwrócił się powoli za nim stał rozłoszczony Ważniaczek i przezywał go w dalszym cišgu.
- No, rusz się tłu�ciochu!
Prawie ze wszystkich domków wyjrzały krasnoludki. Jednak żaden z nich nie zareagował na tak brzydkie przezwiska. Podjadek zszedł powoli ze �cieżki, jednak słowa rozgniewanego krasnoludka cišgle brzmiały mu w uszach... Ty grubasie, ty beczko...
- Co czuł krasnoludek?
III. Król krasnoludków wyznaczył Pisarka na swojego kronikarza. Jego zadaniem było zapisywanie codziennie wieczorem tego, co wydarzyło się w Bajkolandii w cišgu całego dnia. Była to ciężka praca, bo bez przerwy co� się działo. Jednak Pisarek lubił to zajęcie, ponieważ lubił pisać piórem, które podarowała mu zaczarowana gę�. Pióro bowiem było niezwykłe. Wystarczyło tylko, że krasnal tyko pomy�lał o tym, co chce napisać, a ono samo prowadziło dłoń na papierze, zostawiajšc rzędy kształtnych liter. Pewnego dnia do Pisarka przyszedł Zapominajek. - Pisarku, mam do ciebie pro�bę - zaczšł niepewnie.
- Co mogę dla ciebie zrobić? - zapytał Pisarek.
- Pewnie się nie zgodzisz, ale czy mógłby� mi pożyczyć swoje pióro? Chciałbym napisać list do wróżki Wesolinki, a swoje zgubiłem - powiedział jednym tchem Zapominajek.
- Hmm... No dobrze, ale musisz mi je zwrócić przed wieczorem, zanim zasišdę do moich codziennych obowišzków.
- Oczywi�cie, przyniosę na pewno, bardzo dziękuję.
Mijały godziny, powoli zbliżał się wieczór, a Zapminajek nie przychodził. Pisarek zaczšł się martwić. Serce krasnala zaczęło bić coraz szybciej.
- Jak ja teraz wykonam moje obowišzki? Król będzie się gniewał...
- Co czuł krasnal?
IV. Pod okiem Mšdraczka krasnoludki rozwišzywały rozmaite matematyczne zadania. Każdy krasnal pracował nad jednym problemem. Po godzinie wszyscy prawie skończyli. Tylko Nieradek męczył się nad swojš łamigłówkš.
- Cegła waży kilogram i pół cegły. Ile waży cała cegła? - czytał setny raz zadanie, ale w dalszym cišgu nic nie rozumiał.
- Promyczku, pomóż mi. Nie daję sobie rady � poprosił cicho swojego sšsiada.
Promyczek zrobił tylko dziwnš minę, wzruszył ramionami i odwrócił głowę w drugš stronę udajš c, że nic nie słyszy.
- Okrasku, może ty...
- Daj mi spokój, nie widzisz, że sam wła�nie liczę! � burknšł Okrasek.
Nieradek jaszcze raz popatrzył n swoich kolegów, ale wszyscy byli zajęci sobš i nikt nie zwracał na niego uwagi. Nikt, ale to nikt nie chciał mu pomóc... .
- Co czuł krasnoludek?
9. Sposoby naprawienia zaistniałych sytuacji, w których odczuwano różne uczucia.
- Co wspólnego łšczyło przedstawione sytuacje?
- Jakie uczucia odczuwał każdy z krasnoludków?
- Jakie uczucie nie występowało?
- Kto nie podniósł swojej karteczki?
- W jaki sposób możemy naprawić złe postępowanie bohaterów scenek?
10. "Burza mózgów" - uczniowie podajš swoje pomysły na naprawienie złego postępowania bohaterów.
11. Ponowne złożenie serca. (Każde naprawione złe postępowanie powoduje powrócenie na miejsce czę�ci serca.)
12. Podsumowanie.
- Jak powinni�my się zachowywać, aby nikomu nie wyrzšdzić krzywdy?
13. Pożegnanie.
- Jakie uczucia i emocje towarzyszyły każdemu z was na dzisiejszych zajęciach?
(Proponujemy dzieciom zajęcie miejsca przy wybranej planszy z napisem: strach, smutek, rado�ć, zło�ć.)
14. Ocena pracy.
Każde dziecko otrzymuje w nagrodę czerwone serduszko, które jest pamištkš odbytych zajęć.
Komentarz:
Przeżywanie uczuć i emocji jest naturalnš reakcjš na to, co dzieje się w kontakcie ludzi z otoczeniem, jest czym� zdrowym i naturalnym. Niektórzy majš często trudno�ci z okazywaniem własnych uczuć, a także mówieniu o nich. W wielu domach dzieci majš zabronione okazywania pewnych uczuć, sš one tłumione i ukrywane. Na tych zajęciach dzieci uczyły się jak rozpoznawać uczucia oraz otwarcie wyrażać je. Miały okazję wspólnego przeżywania napięć emocjonalnych, dzielenia się własnymi odczuciami, uczyły się lepiej zrozumieć innych.