ANTYBIOTYKI AMINOGLIKOZYDOWE
Budowa- cechą charakterystyczną antybiotyków aminoglikozydowych jest obecność aminocukrów połączonych wiązaniem glikozydowym z pierścieniem heksozy.
Mechanizm działania- aminoglikozydy wiążą się nieodwracalnie z podjednostką 30S rybosomu bakteryjnego, co zaburza odczyt informacji genetycznej i hamuje syntezę białek; zasadniczym etapem poprzedzającym związanie antybiotyku z rybosomem jest aktywny transport leku do komórki bakteryjnej zależny od tlenu i energii. Transport ten jest zahamowany w warunkach beztlenowych i przy niskim pH.
Działanie- bakteriobójcze
działanie bakteriobójcze aminoglikozydów zależy od ich stężenia w ognisku zakażenia (tym silniejsze, im większe stężenie leku).
Aminoglikozydy wywierają tzw. efekt poantybiotykowy - działanie bakteriobójcze utrzymuje się nawet wtedy, gdy stężenie leku w surowicy spada poniżej minimalnego stężenia hamującego (MIC).
Spektrum działania: tlenowe pałeczki Gram-ujemne, gronkowców oraz niektórych prątków.
Właściwości farmakokinetyczne:
bardzo słabo wchłaniają się z przewodu pokarmowego, dlatego w celu zapewnienia odpowiedniego stężenia w osoczu należy je podawać pozajelitowo- ta właściwość spowodowała, że aminoglikozydy (zwłaszcza neomycyna) są stosowane przed zabiegami chirurgicznymi w celu wyjałowienia przewodu pokarmowego z tlenowej flory bakteryjnej (p.o.), jednak nawet niewielka ilość antybiotyku, która dostaje się do krążenia z przewodu pokarmowego, może wywołać działania toksyczne u chorego z niewydolnością nerek
aminoglikozydy podane pozajelitowo słabo przenikają do płynu mózgowo-rdzeniowego, nawet podczas zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Wskazania
Wprowadzenie do praktyki klinicznej antybiotyków o znacznie lepszym profilu bezpieczeństwa niż aminoglikozydy, tj. beta-laktamów o rozszerzonym spektrum działania (cefalosporyny, monobaktamy [np. aztreonam], karbapenemy [np. imipenem, meropenem]) oraz fluorochinolonów, zmusiło do weryfikacji i precyzyjnego określenia wskazań do stosowania antybiotyków aminoglikozydowych.
Z wyjątkiem chorych, u których od początku stwierdzono zakażenie P. aeruginosa lub Enterobacter, terapia z zastosowaniem aminoglikozydów nie ma zdecydowanej przewagi nad innymi sposobami leczenia.
posocznice
zakażenie dróg moczowych P. aeruginosa, Enterobacteriaceae (gentamycyna)
wyjałowienie przewodu pokarmowego przed zabiegami operacyjnymi (neomycyna)
gruźlica (streptomycyna_ w terapii skojarzonej)
enterokokowe zapalenie wsierdzia (gentamycyna w skojarzeniu z B-laktamami)
zewnętrznie, zakażenia skóry, oczu, uszu (neomycyna, tobramycyna, gentamycyna)
Skutki niepożądane
W przeciwieństwie do antybiotyków beta-laktamowych aminoglikozydy mają poważne działania toksyczne:
ototoksyczność
nefrotoksyczność
hamowanie przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego
neurotoksyczność, parestezje
hepatotoksyczność
Przeciwwskazania:
nadwrażliwość na streptomycynę,
zaawansowana niewydolność nerek,
podeszły wiek,
choroby narządu słuchu, zaburzenia błędnikowe,
myasthenia gravis.
Interakcje:
Nasila działanie leków zwiotczających mięśnie, leków stosowanych do znieczulenia ogólnego (np. cyklopropan);
Nie należy podawać aminoglikozydów jednocześnie z silnie działającymi lekami moczopędnymi, jak kwas etakrynowy lub furosemid oraz z innymi lekami oto- i nefrotoksyczne- nasilają ryzyko uszkodzenia nerek i narządu słuchu.
1. aminoglikozydy pochodzenia naturalnego
Streptomycyna Rp. Streptomycinum proszek do sporz. roztworu do wstrzykiwań i.m.
w dalszym ciągu należy do grupy leków podstawowych w leczeniu gruźlicy
w leczeniu innych zakażeń bakteryjnych ma mniejsze znaczenie ze względu na duży odsetek szczepów opornych.
w leczeniu zapalenia wsierdzia została zastąpiona gentamycyną
spektrum przeciwbakteryjne: Mycobacterium tuberculosis, pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae, Pseudomonas, Brucella, gronkowce, paciorkowce - tylko w skojarzeniu z B-laktamami.
na aktywność antybiotyku wyraźny wpływ ma pH środowiska; w kwaśnym ulega zmniejszeniu, w zasadowym się zwiększa.
wskazania: gruźlica - Mycobacterium tuberculosis, bruceloza (w skojarzeniu z tetracyklinami), tularemia, bakteryjne zapalenie wsierdzia - w skojarzeniu z -laktamem, (szczep oporny na gentamycynę)
Gentamycyna Rp. Gentamicin r-r do wstrzykiwań i.v. i i.m. oraz wlewu kroplowego
Rp. Gentamicin krp do oczu, Rp. Gentamytrex krpl do oczu
betametazon + gentamycyna: Rp. Bedicort G krem, maść, Rp. Diprogenta krem, maść
deksametazon + gentamycyna: Rp. Dexamytrex krople do oczu, maść do oczu
betametazon + klotrimazol + gentamycyna: Rp. Triderm krem, maść
aminoglikozyd z wyboru w leczeniu ciężkich zakażeń szpitalnych wywołanych przez pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae oraz P. aeruginosa w szpitalach
synergiczne oddziaływanie w skojarzeniu z antybiotykiem -laktamowym. w zapaleniu wsierdzia.
podawania i.v., i.m. lub miejscowego.
ciężkie postacie zakażeń o etiologii Gram-ujemnej, takie jak posocznica, zakażenia układu moczowego i dróg oddechowych, zapalenie wsierdzia, otrzewnej, zakażenia kości, skóry i tkanek miękkich, m.in. u chorych z oparzeniami, odleżynami i przeszczepami skóry.
profilaktycznie w chirurgii w okresie okołooperacyjnym.
często w skojarzeniu z antybiotykiem B-laktamowym, w zakażeniach z udziałem beztlenowców w skojarzeniu z metronidazolem lub klindamycyną, w bakteryjnym zapaleniu wsierdzia - zawsze w skojarzeniu z B-laktamami,
w okulistyce
Tobramycyna Rp. Tobrex krople do oczu
deksametazon + tobramycyna: Rp. Tobradex krople do oczu
szczególna aktywność wobec Pseudomonas aeruginosa.
stosowana pozajelitowo i miejscowo.
I.m., i.v. posocznica u noworodków, dzieci i dorosłych wywołana przede wszystkim przez Pseudomonas aeruginosa,
w okulistyce
profilaktyka okołooperacyjna.
Neomycyna Rp. Neomycinum aer, Rp. Neomycinum tabl., Rp. Neomycinum maść do oczu, OTC Unguentum Neomycini maść
bacytracyna + neomycyna: Rp. Baneocin maść Rp., Bivacyn maść do oczu, puder w aer
bacytracyna + neomycyna + polimyksyna B OTC Tribiotic maść
cynchokaina + eskulina + hydrokortyzon + neomycyna OTC Proctosone czopki
Preparat do stosowania miejscowego. Cynchokaina działa miejscowo znieczulająco.
Guzki krwawnicze, stany zapalne odbytu, szczelina odbytu, świąd odbytu.
deksametazon + neomycyna Rp. Dexapolcort N aerozol
deksametazon + neomycyna + polimyksyna B Rp. Maxitrol krople do oczu, maść
fludrokortyzon + gramicydyna + neomycyna Rp. Dicortineff maść do oczu, zaw. do oczu i uszu
flumetazon + neomycyna Rp. Lorinden N krem
fluocynolon + neomycyna Rp. Flucinar, N krem maść
hydrokortyzon + natamycyna + neomycyna Rp. Pimafucort krem, maść
neomycyna + prednizolon Rp. Mecortolon N
betametazon + neomycyna Rp. Betnovate N krem maść
nie jest stosowana pozajelitowo z powodu toksyczności
w minimalnym stopniu wchłania się z przewodu pokarmowego
wchłanianie po podaniu miejscowym jest znikome (z wyjątkiem oparzeń).
przygotowanie do zabiegu chirurgicznego na jelicie (w skojarzeniu z metronidazolem i erytromycyną).
zewnętrznie w zakażeniach skóry, oczu, uszu.
przeciwwskazania: duża powierzchnia uszkodzonej skóry, uszkodzona błona bębenkowa (ototoksyczność).
framycetyna
2. aminoglikozydy półsyntetyczne
Netylmycyna LZ
ciężkie zakażenia wywołane przez pałeczki Gram-ujemne: posocznica (w tym także gronkowcowa), bakteryjne zapalenie wsierdzia, zakażenia w obrębie jamy brzusznej (z metronidazolem), zakażenia układu moczowego, zakażenia dróg oddechowych.
zwykle w leczeniu ciężkich zakażeń netylmycyna jest stosowana w skojarzeniu z antybiotykami B-laktamowymi.
Amikacyna LZ
Rp. Biodacyna Ophtalmicum krople do oczu
wywołuje długotrwały efekt poantybiotykowy
stosowana pozajelitowo i miejscowo
w terapii zakażeń wywoływanych przez szczepy oporne na inne aminoglikozydy
miejscowo w okulistyce