Humor, ironia i groteska jako sposób prezentowania rzeczywistości

1. Literatura podmiotu:

1. Krasicki Ignacy, Monachomachia i antymonachomachia, Wrocław, Ossolineum, 2006, ISBN 8304046369,

2. Molier, Świętoszek, Kraków, Zielona Sowa, 2007, ISBN 9788374355087,

3. Mrożek Sławomir, Tango, Warszawa, Noir Sur Blanc, 2008, ISBN 9788373922631,

4. Niemcewicz Julian Ursyn, Powrót Posła, Kraków, Greg, 2005, ISBN 8373271708.

2. Literatura podmiotu:

1. Kucharski Adam, Struktura i treść jako wyznaczniki komizmu tekstów humorystycznych, Lublin, UMCS, 2009, ISBN 9788322729489,

2. Nowacka Irena, Świętoszek, [w:] Komedie Moliera: Świętoszek, Skąpiec, Warszawa, Biblios, 2006, ISBN 9788386581504,

3. Popławska Anna, Powrót posła Niemcewicza, Kraków, Greg, 2001, ISBN 9788373271708,

4. Wilczycka Danuta, Tango Sławomira Mrożka, Warszawa, Biblios, 2005, ISBN 9788386581764.

3. Ramowy plan wypowiedzi:

1. Teza: Humor, komizm, ironia i groteska to kategorie estetyczne służące do prezentowania rzeczywistości i pełniące określone funkcje w poszczególnych utworach.

2. Kolejność prezentowanych argumentów:

1. Świętoszek: komizm postaci, słowny i sytuacyjny jako sposób na obnażenie wad mieszczan; funkcja dydaktyczna i prześmiewcza komizmu.

2. Powrót posła: użycie ironii, komizmu postaci, słownego i sytuacyjnego w celu ośmieszenia i wykpienia przedstawicieli konserwatywnej szlachty.

3. Monachomachia, czyli wojna mnichów: komizm postaci, słowny i sytuacyjny oraz ironia jako sposób na wykpienie ówczesnego kleru.

4. Tango: groteska jako sposób na ośmieszenie pewnych postaw; groteska jako sposób na zaprezentowanie problemu wolności.

4. Wnioski:

1. Dzięki grotesce, ironii i humorowi pisarze poruszają poważne tematy, takie jak polityka, wolność czy stosunek do kleru.

2. Główną funkcją, jaką w przedstawionych dziełach spełniają humor, groteska i ironia, jest wykpiwanie i ośmieszanie poszczególnych bohaterów.

3. Oświecenie to epoka, w której użycie humoru, ironii i groteski było znacznie nasilone.

---