Konspekt

I . Ingracjacja;

Oznacza "wkradanie się w łaski", "przymilanie się", czyli tendencję do wytworzenia w drugiej osobie pozytywnej postawy wobec podmiotu, inaczej mówiąc, do zwiększenia własnej atrakcyjności. Ingracjacja należy do klasy zachowań manipulacyjnych , która Ma na celu osiągnięcie osobistych korzyści oraz zwiększanie własnej atrakcyjności w oczach partnera relacji.

Ingracjator to ktoś, kto nie jest w stanie lub nie chce realizować zasad wymiany pomiędzy partnerami interakcji. Stara się on osiągnąć swoje cele możliwie tanio,. bez ponoszenia kosztów.

II. Manipulacja;

Łacińskie tłumaczenie- manipulatio -podstęp - w psychologii oraz socjologii to celowo inspirowana interakcja społeczna mająca na celu oszukanie osoby lub grupy ludzi, aby skłonić je do działania sprzecznego z ich dobrem/interesem. Zazwyczaj osoba lub grupa ludzi poddana manipulacji nie jest świadoma środków, przy użyciu których wywierany jest wpływ. Autor manipulacji dąży zwykle do osiągnięcia korzyści osobistych, ekonomicznych lub politycznych kosztem poddawanych niej osób.

Ogólnie, manipulacja jest formą zamierzonego i intencjonalnego wywierania wpływu na osobę lub grupę w taki sposób, by nieświadomie i z własnej woli realizowała działania zaspakajające potrzeby/(realizowała cele) manipulatora.

Manipulować można treścią i sposobem przekazywania informacji. Manipulację określono też kiedyś obrazowo jako "włamanie do umysłu ofiary i podrzucenie tam własnych pomysłów lub opinii w taki sposób, aby ofiara pomyślała, że sama jest ich autorem."

III. Istnieją trzy rodzaje zachowań utożsamiane z Ingracjacją:

1. Podnoszenie wartości partnera :

A. Komplementy

Komplementem jest wypowiedź, w której przekazujemy szczerze informację o tym,  co nam się podoba w drugim człowieku, niezależnie od tego czy to dotyczy cech charakteru, zachowania, wyglądu, stroju czy dokonania tej osoby. Robimy to z wewnętrznej potrzeby i pragniemy tym sprawić jej przyjemność.

B. Pochlebstwa

Pochlebstwo jest celowym "zabiegiem" wprowadzenia drugiej osoby w dobry nastrój po to, aby wykorzystać jej stan wewnętrzny do osiągnięcia przez nas własnych korzyści takich jak zdobycie przewagi nad współpracownikami, zyskanie przychylności przełożonego przed podjęciem decyzji dotyczącej naszej pozycji, ugłaskanie osoby, która ma podstawy, by żywić do nas urazę itp.

Dokonuje się tego zwykle przez taki sposób zachowania, który ma tę osobę upewnić, że jest traktowana w sposób wyróżniający , a przede wszystkim zgodny z jej oczekiwaniami i potrzebami. Najczęściej jest to praktykowane przez mówienie komplementów lub pochlebstw. Techniki te bywają często skuteczne, gdyż ludzie stają się zwykle ulegli na wpływ innych, jeżeli okazuje się im uznanie i podziw, co wpływa na polepszenie ich obrazu własnego ,,ja”.
Słuchanie komplementów zawsze sprawia przyjemność chociaż ludzie nie chętnie się do tego przyznają, nawet jeśli ktoś zdaje sobie sprawę, że to zawsze te miłe słowa pozastawiają jakiś ślad przychylności w stosunku do osoby, która je wypowiedziała.
U ludzi mniej krytycznych komplement może głęboko zapaść w pamięć i powodować wyjątkową podatność na manipulację. Istotna jest nie banalność komplementów i sytuacja w jakiej są wypowiadane.
Skuteczne jest podawanie wysokiej oceny takich cech partnera, co do których posiadania jednostka aspiruje, ale w zakresie których nie czuje się dość pewna - Czyli ma nie ustabilizowaną samoocenę.

2. Konformizm w zakresie:

1. opinii

2. postaw

3. zachowań

Konformizm - w psychologii społecznej oraz jako mechanizm obronny to zmiana zachowania na skutek rzeczywistego, bądź wyobrażonego wpływu innych ludzi. Bezkrytyczne, nadmierne podporządkowanie się wartościom, poglądom, zasadom i normom postępowania obowiązującym w danej grupie społecznej., postępowanie zgodne z obowiązującymi normami, wartościami, poglądami;— postępowanie jednostki polegające na ścisłym podporządkowaniu się normom narzuconym przez grupę społeczną ., do której dana jednostka należy lub którą przyjmuje za grupę odniesienia.

zgodność dotyczy opinii które są istotne dla osoby manipulowanej, ale w ich zakresie potrzebuje ona wsparcia

3. Przedstawianie siebie w korzystnym świetle

Autoprezentacja — w psychologii sposób w jaki każdy człowiek poprzez swoje wypowiedzi, zachowania i sygnały niewerbalne komunikuje na zewnątrz kim jest, albo za kogo chciałby być uważany.

-Zależnie od sytuacji i cech partnera można podkreślać własne zalety, siłę, znaczenie, bądź wady i słabości.

IV. Wyróżnia się 3 cele jakim mają służyć zabiegi ingracjacyjne:

*uzyskanie czegoś od partnera,

**zabezpieczenie się przed zagrożeniem ze strony partnera,

***podniesienie własnego znaczenia, pozycji, wartości.

V. Każdy z wymienionych powyżej celów promuje określone techniki:

a)uzyskiwanie czegoś od partnera odbywa się za pomocą podnoszenia jego wartości, jako osoby dysponującej pożądanymi dobrami czy możliwościami, których udostępnienie związane jest z niewielkimi kosztami dawcy, ale za to ma dużą wartość dla biorcy

b)dążenie do zabezpieczenia się przed zagrożeniem ze strony partnera pociąga za sobą autodepracjację -która polega zaś na mówieniu o sobie źle. Przyznanie partnerowi władzy łączy się z oczekiwaniem, że normy współżycia społecznego każą w zamian ochraniać osobę zależną i podporządkowaną.

c)dążenie do podniesienia własnego znaczenia powoduje z reguły próby wywarcia pozytywnego wrażenia na partnerze, poszukiwanie u niego aprobaty, szacunku, uznania na drodze pozytywnej autoprezentacji.

VI. Przy ingracjacji mamy zwykle 2 dylematy:

*DYLEMAT LIZUSA- im ważniejsza jest dla nas czyjaś sympatia, tym bardziej prawdopodobne, że trudno będzie temu komuś uwierzyć w szczerość naszych słów. Dylemat ten można rozwiązać poprzez:
-ujawnianie naszych poglądów sprzecznych z cudzymi, ale w mniej ważnych sprawach
-używanie do prawienia komplementów odpowiednio poinstruowanych pośredników
-prowokowanie kogoś, aby sam rozpoczął rozmowę na temat, którym możemy zabłysnąć.

**DYLEMAT ZRÓŻNICOWANEJ PUBLICZNOŚCI- to co jednym się podoba innych może brzydzić, nie da się zadowolić wszystkich. Można próbować dzielić się audytorium na podgrupy i wtedy podlizywać się stosownie do słuchaczy.

VII. PODSUMOWUJĄC - ISTOTA INGRACJACJI I JEJ TECHNIKI

INGRACJACJA - technika manipulacji interpersonalnej, czyli przypodobywanie się komuś w celu osiągnięcia osobistych korzyści.

1. KONFORMIZM -dostosowanie się, przytakiwanie, upodobanie się otoczeniu

2. Podnoszenie wartości partnera czyli ogólnie rzec można schlebianie.

3. Autoprezentacja:

a) pozytywna - udowadnianie partnerowi, że znajomość ze mną się opłaca, podkreślanie swoich zalet, możliwości i umiejętności

b) negatywna - autodepracjacja, podkreślenie swoich słabych stron, odwoływanie się do rzeczywistości.

4.Skuteczność technik ingracjacji uwarunkowane jest czynnikami społeczno- kulturowymi.

---