Scenariusz zajęcia z zakresu edukacji przyrodniczej w grupie dzieci 6 letnich
Temat zajęcia: W krainie wiatru
Cele ogólne:
Uświadomienie dzieciom, że wokół nas istnieje powietrze
Wywoływanie zaciekawienia zjawiskami zachodzącymi w przyrodzie
Rozwijanie mowy i myślenia
Cele operacyjne:
Dziecko:
Rozumie treść wiersza
Wie, że wiatr to gwałtowny ruch powietrza
Zna rodzaje wiatru
Potrafi naśladować różne odgłosy wiatru
Potrafi poprawnie ułożyć język, wargi przy wymawianiu głoski „ sz”
Prawidłowo wykonuje ćwiczenia oddechowe
Metoda: czynna, słowna, oglądowa
Forma: praca z całą grupą, praca w grupach
Środki dydaktyczne:
Baloniki do dmuchania dla każdego dziecka, piórka, kulki z waty, listki, piłeczki pingpongowe, butelki plastikowe, kartki, magnetofon, kolorowe kartony, sól
Przebieg zajęcia
1.Wysłuchanie zagadki
Nie ma ust- a dmucha
Nie ma skrzydeł - a leci
Czasem mrozi, czasem chucha
Co to? Czy odgadną dzieci?
2. Zapoznanie z tematem zajęcia
3. Słuchanie recytacji wiersza pt „ Wiosenny wietrzyk” Joanny Kulmowej- analiza treści wiersza
Co robi wiatr? (szumi, mruczy, gwiżdże, gra, szepce)
4.Zabawa ruchowa „ Tańczące wiatry”
-ćwiczenia oddechowe- naśladowanie wiatru( dmuchanie w plastikowe butelki- lekko, mocno)
-ćwiczenia artykulacyjne- „gwiżdżący wiatr”(gwizdanie ustami na jednym tonie ( tylko wydech)
5.Rozmowa na temat - Co to jest wiatr?
Na pewno obserwowaliście kiedyś, jak wiatr porusza listkami, całym drzewem, zgina je. Gdy wiatr wieje możemy puszczać latawce. W różnych miejscach sali rozłożone są listki, kulki z waty, dzieci zastanawiają się jak można wprowadzić je w ruch. Pod kierunkiem nauczyciela dochodzą do wniosku, że można dmuchać na listki, machać ręką, kartką.
6.Zabawa z balonikami- ćwiczenia oddechowe
Zaproponowanie jednemu dziecku pokazu sposobu nadmuchiwania balonu, ze zwróceniem uwagi na wdech i wydech- do zabawy w dmuchanie balonów włączają się wszystkie dzieci. Następnie otrzymują balony i napełniają je powietrzem. Po nadmuchaniu powoli wypuszczają powietrze z baloników na rozłożone listki, kulki z waty, piłeczki pingpongowe i obserwują, że wszystkie przedmioty przesuwają się. Nauczycielka wyjaśnia dzieciom, że do balonika wdmuchnęliśmy powietrze. Gdy go wypuszczamy, powietrze zaczyna przesuwać różne przedmioty. Wiatr - to poruszające się powietrze.
7.Śpiewanie piosenki „ Wiatr psotnik”
- ćwiczenia artykulacyjne - naśladowanie szumu wiatru na głosce „sz”
8.Wiatry wieją z różną siłą i z różnych kierunków
Jest kilka rodzajów wiatrów
- powiew to słaby wiatr, który lekko porusza liście na drzewach
- wicher to wiatr silny, kołyszący gałęziami i unoszący lekkie przedmioty
- huragan to potężny wiatr, który może zrywać dachy i wyrywać drzewa z korzeniami
Zabawa rytmiczno -ruchowa „Wiatr i drzewa”
- muzyka cicha, spokojna -dzieci lekko się kołyszą, poruszają paluszkami
-muzyka głośna, szybka -dzieci naśladują mocne kołysanie gałęziami drzew
9.Obserwacja zachowywania się przedmiotów w powietrzu - przedmioty poruszają się w taki sposób jak na nie dmuchamy(lekko, powoli; szybko, gwałtownie)
Ćwiczenia oddechowe - każde dziecko otrzymuje piórko. Podrzuca je do góry i dmuchając na nie będzie się starało jak najdłużej utrzymać je w powietrzu.
10. Co może stworzyć wiatr? -dzieci tworzą obrazy z soli (praca w grupach )
- dzieci dmuchają pojedynczo na sól rozłożoną na kolorowych kartonach
- nazywają powstałe obrazy
ZAŁĄCZNIK NR 1
„WIOSENNY WIETRZYK”- JOANNA KULMOWA
Mały wietrzyk wiosenny
Ledwie w drzewach zaszumi,
Ledwie w krzakach zamruczy,
Jeszcze gwizdać nie umie,
Jeszcze się uczy.
Znalazł szczerbę w płocie- zaświstał…
Znalazł listki- zapiszczał na listkach.
Czasem w suchych gałęziach trzeszczy.
Czasem nuci, gdy zagra mu deszczyk,
Albo szemrze w zeszłorocznej trawie.
Albo szepce tak, że milczy prawie.
Ludzie mówią wtedy: nie ma wietrzyka.
A on jest. Ale słucha słowika.