Rozpad imperiów kolonialnych po II wojnie światowej, studia


ROZPAD IMPERIÓW KOLONIALNYCH PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ

Po zakończeniu II Wojny Światowej Europa Zachodnia i (formalnie prawie nie posiadające kolonii ) Stany Zjednoczone nadal dominowały nad ogromnymi obszarami Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Tymczasem II Wojna Światowa obudziła i zradykalizowała dążenia niepodległościowe w wielu koloniach. Oznaczało to konieczność głębokich przemian społecznych i gospodarczych i groziło powstaniem dyktatur komunistycznych w nowych państwach.

Tymczasem waga kolonii dla Zachodu nie malała ( potrzeby powojennej odbudowy, chęć przeciwdziałania rosnącej potędze ZSRR, własne aspiracje mocarstwowe). Stany Zjednoczone dbały o utrzymanie dominacji ekonomicznej, wchodząc nieraz w drogę państwom zachodnim i opowiadając się nawet za suwerennością kolonii ( aby mieć łatwiejszy dostęp na ich rynek). Warto zauważyć, że nowopowstałe państwa zachowywały granice dawnych kolonii, nie mające wiele wspólnego z rzeczywistymi granicami etnicznymi; bo dyktowane w przeszłości interesami kolonizatorów, co do dziś stanowi przyczynę różnych konfliktów, destabilizacji i dyktatur wojskowych. Długotrwały rozpad systemu kolonialnego przebiegał w większości przypadków boleśnie, pochłonął miliony ofiar, a wiele przykrych skutków przetrwało do dziś.

Dekolonizacja w imperium Brytyjskim. Jeszcze podczas II wojny światowej Wlk. Brytania zaciągnęła zobowiązania dotyczące niepodległości Indii. W rezultacie konfliktów pomiędzy hinduistami i muzułmanami proces zakończył się dopiero w 1947 r. powstaniem dwóch państw: formalnie neutralnych, sympatyzujących z ZSRR Indii o przewadze hinduistów oraz muzułmańskiego Pakistanu - państwa w dwóch kawałkach ( Pakistan wschodni, Bangladesz - o orientacji pro zachodniej ). W tym samym roku uzyskał niepodległość Nepal, a w następnym - 1948 r. Birma i Cejlon, gdzie Brytyjczycy zachowali jednak wpływy gospodarcze i wojskowe. Na Malajach Anglicy stoczyli długą wojnę ( 1948 - 57 r., aby pozostawić po sobie kraj pro zachodni a nie komunistyczny. Wojna zakończyła się sukcesem a Malezja uzyskała niepodległość.

Wojna w Indochinach. W X 1945 r. wojska francuskie powróciły do Indochin, gdzie dążenia do autonomii były bardzo silne; Wietnam ogłosił niepodległość jeszcze pod rządami japońskimi w III 1945 r, zaś we IX 1945 r. rząd komunistyczny zadeklarował w Hanoi powstanie Wietnamskiej Republiki Demokratycznej i rozbroił oddziały francuskie. Francuzi zdołali utrzymać się tylko na południu kraju. W 1946 r. rozpoczęła się „ Brudna wojna”, trwająca do 1954 r. Początkowo Francuzom udało się odeprzeć wojska wietnamskie do granicy chińskiej i ustanowić przyjazny sobie rząd, jednak w 1940 r. komuniści zaczęli odzyskiwać utracony teren. W Kambodży i Laosie Francuzi utrzymywali się z trudem i w 1949 r. musieli przyznać im niepodległość, przy czym Kambodża została umiarkowanie pro zachodnia i weszła w skład Unii Francuskiej, natomiast w Laosie zwyciężyli komuniści. Wojna zakończył się klęską Francji pod Dien Bien Phu. w 1954r. podziałem Wietnamu, przyznaniem pełnej niepodległości Laosowi, Kambodży i Wietnamowi Południowemu i ostatecznym wycofaniu się Francuzów z Indochin.

Indonezja. Holenderskie Indie Zachodnie proklamowały niepodległość w VIII 1945 r. jako Indonezja, jeszcze przed powrotem Holendrów. Po początkowej pomocy Anglików i po późniejszych ciężkich walkach z komunistami ( w latach 1945 - 49 zginęło 6 mln. osób ) Holendrzy opanowali sytuację, ale pod naciskiem ONZ musieli w XII 1949 r. uznać niepodległość Indonezji.

Filipiny uzyskały od USA niepodległość w VII 1946 r. Ameryka pomagała im gospodarczo by utrzymać tam pro zachodni rząd i swoje bazy wojskowe.

Afryka. Jeśli nie liczyć przejęcie niemieckich kolonii i terytoriów powierniczych przez Francję i Wlk. Brytanię, to do połowy lat 50 - tych to w Afryce nie zaszły poważne zmiany. Niepodległe były jedynie Egipt, Etiopia, Liberia i Libia ( od 1951 r. ). Ruchy niepodległościowe były dopiero w zalążku, proces wyzwalania kolonii uległ przyspieszeniu dopiero w drugiej połowie lat 50 - tych ( 1956 - Maroko, Sudan i Tunezja, 1957 - Ghana, 1958 - Gwinea ). Rok 1960 został nazwany rokiem Afryki, bo wiele państw wyzwoliło się właśnie wtedy: Burkina Paso ( Górna Wolta ), Czad, Dahomei, Kamerun, Gabon, Kenia, Kongo Francuskie, Kongo Belgijskie ( Zair ), Madagaskar, Mali, Niger, Senegal, Somalia, Togo i Wybrzeże Kości Słoniowej. Inne państwa zdobywały niepodległość do lat 70 - tych ( np. Angola i Mozambik, które na skutek ówczesnego układu sił w świecie znalazły się w Radzieckiej strefie wpływów, odzyskały niepodległość w 1975 r.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rokowania rozbrojeniowe po II Wojnie Światowej, studia
Integracja europejska po II wojnie światowej, studia
Pyt.3 - Prekursorzy i reprezentanci ped. op. po II wojnie światowej, studia
Rywalizacja Imperium Brytyjskiego z Imperium Amerykańskim przed i po II wojnie światowej Klimiuk,Z
Systemy walutowe po II wojnie światowej
Świat i Polska po II wojnie światowej
ZMIANY TERYTORIUM POLSKI PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
Gospodarka państw socjalistycznych po II wojnie światowej
Podział terytorialny kraju po II wojnie światowej
Osiągnięcia przemysłu chemicznego po II wojnie światowej
Gospodarka krajów socjalistycznych po II wojnie światowej, Opracowane zagadnienia
Kształtowanie się polskiej i żydowskiej wizji martyrologicznej po II wojnie światowej
ustalenie granic polski po ii wojnie światowej
Sprawa niemiecka po II wojnie światowej, Sprawa niemiecka po II wojnie światowej
4 Zmiany w strukturze etnicznej ziem polskich w czasie i po II wojnie światowej Kopiax
Problem niemiecki po II wojnie światowej
Periodyzacja polskiej polityki zagranicznej po II wojnie światowej, Dyplomaca Europejska, 4 semestr,

więcej podobnych podstron