Starożytność
Arystoteles (384-322). Prawa kojarzenia (styczność w czasie i przestrzeni, kontrast i podobieństwo)
Hipokrates (460-377). Różnice indywidualne w zachowaniu- Genelus (2 w ne). Typologia. Błędne założenie ale użyteczne i trwała typologia.
Teofrast- typologia charakterów naśladowcy.
Tacyt (55-120) psychologia charakterystyczna zagrażających Rzymowi plemion parmeńskich.
W średniowieczu traktaty teologiczne- rozważania o duszy. Liczna uwaga dotycząca rozumu i woli, relacje miedzy nimi. Regres wiedzy dotyczący roli mózgu.
Nowożytność- duży wkład filozofów, zwłaszcza zajmujących się poznaniem tj. LOCKE
Historia poglądów o roli mózgu:
początkowo słaba znajomość anatomii. Psychikę (dusza, świadomość) lokalizowano w sercu, wątrobie, zaś mozg nie budził zaufania.
Alkmeno z Krotony ( V w pne) uczeń Pitagorasa- mózg jest siedzibą duszy.
Hipokrates (460-377) zauważył powiązanie zaburzeń mowy z uszkodzeniem mózgu, zaś Pliniusz wspomina min o wykształconym Ateńczyku, który po urazie głowy stracił pamięć liter.
Herofiliusz z Aleksandrii zwrócił uwagę na komory mózgu.
Nemezjusz oraz św. Augustyn głosili „doktrynę komór” akceptowaną przez około 1000 lat. 1sza to rozsądek i wyobraźnia. 2ga to myślenie, rozumowanie i osąd. 3cia to pamięć.
W XVII w T. Willins- hipoteza o istotnej roli komory
Kartezjusz popiera koncepcję komór + szyszynka jako siedlisko duszy.
Początki psychologii jako nauki.
1979 w Lipsku kongres dla uczczenia 100lecia laboratorium Wundta.
fizyka i chemia jako wzór w połączeniu z biologią i fizjologią
przedmiot świadomości- metoda introspekcji
trudności: fizyka i psychologia
Psychologia introspekcyjna= atomistyczna- asocjacyjna
W fizyce atomistyczna koncepcja materii, w psychologii atom jako budowa psychiki
Wrażenie jako atom psych. Idiogeniści jak najmniej atomów. Allogeniści nie bali się zwiększać ich liczby.
U dziecka mozaika wrażeń, asocjacja
Krytyka psychologii atomistycznej w świadomości normy całości
Transpozycja w muzyce
Spostrzegane te same zbiory atomów widoczne w różny sposób
1