Uniwersytet Zielonogórski

Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Instytut Budownictwa

CHEMIA

Ćwiczenia laboratoryjne

Ćwiczenie nr 4

Temat: Ocena przydatności wody zarobowej do celów budowlanych

Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z wymaganiami i metodami badań dotyczącymi wody stosowanymi w budownictwie do wykonywania zapraw wapiennych i cementowo-wapiennych oraz betonowo-cementowych.

Grupa laboratoryjna 13

Podgrupa B (Z)

Zespół 42

Krzysztof Czyż

Sylwester Suchowski

Rok akademicki 2004/2005

1. Zadanie do wykonania:

Doświadczenie polega na oznaczeniu zawartości siarczanów metodą ilościową i ocenienie czy badana woda spełnia wymagania odnośnie ich zawartości.

2. Metoda oznaczania

Oznaczanie polega na strącaniu siarczanów w roztworze zakwaszonym kwasem solnym za pomocą chlorku barowego w postaci trudno rozpuszczalnego siarczanu barowego . Po odsączeniu wyprażeniu i zważeniu wytrąconego osadu zawartość jonów siarczanowych oblicza się z masy otrzymanego siarczanu barowego ze wzoru:

=

gdzie:

x - współczynnik przeliczeniowy masy BaSO₄ na SO₄^2-

a - masa osadu BaSO₄,

V- masa wody wzięta do badania.

3. Wykonanie oznaczenia:

Do kolby miarowej o pojemności 100cm³ wlaliśmy dokładnie 100cm³ badanej wody następnie zawartość kolby przenieśliśmy bez straty do dużej zlewki. Do tego wlaliśmy 100cm³ wody destylowanej a następnie ok.6 kropel oranżu metylowego. Później dodaliśmy 2 krople HCl (1:1), w wyniku czego nasz roztwór zabarwił się na kolor różowy. Następnie do roztworu dodaliśmy 3cm³ HCL oraz 10 cm³ 10%NH₄CL. Po dodaniu tych składników podgrzaliśmy zlewkę do wrzenia, a następnie dodaliśmy do niej wolno, kroplami 5cm³ BaCL₂. Dodanie BaCL₂ wywołało następującą reakcje:

SO₄^2-+Ba^2-=>BaSO₄

Wytrącił się biały osad. Po wystudzeniu roztwór przesączyliśmy przez sączek, który następnie dokładnie przepłukaliśmy wodą destylowaną. Później sączek wraz z zawartością umieściliśmy w tygielku. Następnie wyprażyliśmy go, a po prażeniu zważyliśmy go ponownie i z różnicy obliczyliśmy masę osadu otrzymanego po przesączeniu roztworu. Temperatura prażenia była na tyle wysoka, że papierowy sączek i woda wypaliły się całkowicie nie pozostawiając śladu w ważonym osadzie.

4. Obliczanie i porównanie danych z wymaganiami stawianymi w normie PN-88/B-32250.

Masa atomowa:

O - 16g.

S - 32g.

SO₄^-2 = 32 + 16^.4 = 96g.

Ba⁺² = 137g.

BaSO₄ = 233g.

233 ^. x = 96 /:233

x = 0,412 V = 100ml.

Tygielek nr 55

Masa tygielka pustego - 60,757g

Masa tygielka z materiałem po wyprażeniu 61,037g

a = 0,28

Obliczanie zawartości jonów siarczanów:

So₄^-2 =

Według normy PN-88/B-32250 w zależności od zastosowania wody rozróżnia się dwie odmiany:

odmiana 1-woda do betonów, zapraw i zaczynów, których jest spoiwo cementowe lub cementowo-wapienne,

odmiana 2-woda do betonów i zapraw wykonanych z innych niż w odmianie 1 spoiw mineralnych.

WYMAGANIA OGÓLNE
Barwa	Powinna odpowiadać wodzie wodociągowej
Zapach	Woda nie powinna wydzielać zapachu gnilnego
Zawiesina	Woda nie powinna zawierać zawiesiny
pH nie mniej niż	4

WYMAGANIA		Odmiana wody
SZCZEGÓŁOWE		1	2
Siarkowodór, nie więcej niż, mg/l	20	+	-
Siarczany nie więcej niż, mg/l	600	+	-
Cukry nie więcej niż mg/l	500	+	-
Chlorki, nie więcej niż mg/l	400	+	-
Twardość ogólna nie więcej niż mval/l	10	+	+
Sucha pozostałość nie więcej niż mg/l	1500	+	+
Obniżenie wytrzymałości zapraw na zginanie lub ściskanie nie mniej niż, %	10	+	-

Znak + oznacza że dane cecha dla danej odmiany jest wymagana.

Znak - oznacza, że dana cecha nie jest wymagana.

Ocena badanej próbki :

Badana próbka zawierała 115,36 mg/l siarczanów SO₄^-2. Dopuszczalna zawartość w wodzie zarobowej 1 klasy wynosi 600mg/l. Woda można uznać za wodę zdatną do celów zarobowych ze względu na dopuszczalną zawartość siarczanów, brak zabarwienia, brak zapachu mogącego sugerować istnienie zanieczyszczeń .

---