27.Profilaktyka pedagogiczna

Profilaktyka pedagogiczna powinna być realizowana przez nauczyciela jako:

1) nauczanie problemowo-grupowe: w tym nauczaniu uczniowie pracują w 3-5-osobowych grupach nad rozwiązaniem problemów. Ucznia słabego nauczyciel łączy z uczniami lepszymi w nauce. Uczniowie zdolniejsi pomagają w pracy uczniom słabszym. W ten sposób uczeń z trudnościami w nauce nabiera wiarę we własne możliwości i uzupełnia brakujące wiadomości;
2) systematyczna kontrola wykonywanych przez uczniów prac domowych,
3) racjonalne organizowanie lekcji powtórzeniowych,
4) jawne ocenianie wyników nauczania,
5) włączanie organizacji uczniowskich do walki z niepowodzeniami,
6) współpraca z rodzicami, opiekunami ucznia.

Wyniki nauczania zależą od stosowanych przez nauczyciela form i metod pracy dydaktyczno- wychowawczej. Z pośród nich do najbardziej efektywnych należy nauczanie problemowe w kilkuosobowych zespołach uczniowskich. Wspólne rozwiązywanie określonych problemów teoretycznych lub praktycznych na lekcji powoduje u uczniów wzrost zainteresowania nauką wdraża ich do współpracy i grupowego przezwyciężania napotykanych podczas niej trudności, wyrabia krytycyzm myślenia, stwarza wiele okazji do wymiany poglądów, uczy racjonalnych metod planowania i organizacji wysiłków. Nauczanie problemowo- zespołowe stanowi bardzo ważny i istotny warunek przeciwdziałania niepowodzeniom szkolnym.
Warunkiem przezwyciężania niepowodzeń uczniów w nauce szkolnej jest również poznanie przyczyn ich trudności. Nauczyciel, znając przyczyny trudności ucznia związane z nauką, może starać się je usunąć. Jednak przyczyna niepowodzeń może również tkwić poza uczniem, np. w organizacji procesu nauczania. Ukrywanie przyczyn niepowodzeń tkwiących w procesie nauczania, w postępowaniu nauczyciela z młodzieżą, nie doprowadzi do ich zlikwidowania. Trzeba szukać przyczyn wszędzie, bez uprzedzeń i sugestii, starając się likwidować trudności całkowicie, bo tylko wtedy można liczyć na efekty w nauce.

---