Odyseusz w Iliadzie i Odysei, charakterystyka Odyseusza, Odyseusz we współczesnych dziełach.
W „ Iliadzie” Odys wyrusza na wojnę trojańską z Itaki, zostawiając tam żonę Penelopę i syna Telemacha. Został wezwany przez Agamemnona na dwór Likomedesa, aby namówił Achillesa do udziału w bitwie. W tym celu udał się tam, przebrany za kupca. Oczarował dziewczyny różnymi ślicznościami, tylko Achilles w kobiecym uniformie nie był zachwycony. Kiedy Odys wyciągnął miecz, to młodzieniec się zachwycił, został w ten sposób rozpoznany i zachęcony do udziału w wojnie. Podczas walki trwającej dziesięć lat, po śmierci Achillesa otrzymał zbroję po zmarłym wojowniku. Wpadł na pomysł, który przyczynił się do zakończenie wojny trojańskiej. Polegał on na tym, że zbudowano drewnianego konia, którego Trojanie wprowadzili do swojego miasta, nie wiedząc że wewnątrz tego konia są ukryci wojownicy. Ci wyszli z niego i w ten sposób otworzyli wojsku greckiemu bramy Troi.
W „Odysei” jest przedstawiona jego dziesięcioletnia wędrówka spod Troi do Itaki. Nie mógł wrócić do domu, ponieważ ciążyła na nim zemsta Posejdona. Odys uderzył w oko jego syna, Polifema. W ten sposób sprowadził na siebie gniew boga mórz i oceanów. Jego tułaczka była pełna przygód. Walczył z olbrzymami Lastrygonami, gdzie stracił 11 okrętów. Otrzymał od Eola wór z wiatrami, a ciekawość żeglarzy zawartości worka, zaprzepaściła powrót do domu. Walczył też z Kirke, która zamieniła jego towarzyszy w świnie. Za namową Kirke zszedł do Hadesu, aby dowiedzieć się o swoim losie. Później zostaje uwięziony przez Kalipso, a następnie spędzał czas na wyspie Feaków, gdzie dostaje okręt i dopływa szczęśliwie do domu. Bohater przebrany za żebraka, przy pomocy Ateny pokonuje natrętnych zalotników, którzy chcieli poślubić jego żonę, Penelopę.
CHARAKTERYSTYKA
Odyseusz był postacią występującą w dwóch słynnych eposach Homera- „Iliadzie” i „Odysei”. Miał żonę Penelopę i syna Telemacha.
Był bardzo silnym mężczyzną o wysokim wzroście. Posiadał czarne, bujne włosy, które opadały mu na ramiona, oraz potężnie zbudowana klatkę piersiową, rozłożyste barki i mocne nogi. O jego wyglądzie mówi fragment, w którym Odyseusz był pod opieką Kalipso. Jednak w sytuacji, gdzie mężczyzna szedł na podbój swojego domu, był okryty w brudne i dziurawe łachmany, a Atena sprawiła, że jego ciało gwałtownie wychudło.
Odyseusz był bardzo uparty i umiał zaciekle dążyć do celu. Doskonale obrazuje to sytuacja, kiedy kłóci się z Ajaksem o zbroję po zmarłym Achillesie. Wiedział, że na nią zasługuje i nie mógł dopuścić, aby dostała się w inne ręce. Jego determinacja została doceniona i to właśnie jemu przyznano tę zbroję. Największym atutem bohatera była jego inteligencja oraz niekonwencjonalne pomysły. To on wymyślił i opracował podstęp, który polegał na budowie konia trojańskiego i wprowadzeniu ukrytych w nim wojowników do Troi. Mimo walecznego serca bardzo tęsknił za swoją rodzinną Itaką. Wojna i jego ciągła tułaczka spowodowały, że długo jej nie widział. Podczas pobytu u Kalipso często przesiadywał nad brzegiem morza i spoglądał w kierunku swojej Itaki. Był bardzo kochającym mężem i ojcem. Kołysał dziecko i nosił je na rękach a widok żony karmiącej dziecko był dla niego radością. Kiedy obowiązek pójścia na wojnę przerwał mu radość z domowego ciepła, był w stanie udawać szaleńca, aby nie pójść na tę bitwę. Rodzina była dla niego wszystkim. Niestety podstęp ten szybko wykryto.
Reasumując powyższe cechy bohatera, myślę, że Odyseusz był osoba wyjątkową. Pomimo tylu lat poza domem, kierował się swoimi wartościami, które pomogły mu przetrwać. Jest ideałem doskonałego mężczyzny, dla którego rodzina jest ważnym mankamentem. Człowiek ten może być przykładem dla ludzi w dzisiejszych czasach. Tak wielu ludzi w tym szybkim biegu życia zapomina o największej wartości jaką jest rodzina.
ODYSEUSZ W OCZACH WSPÓŁCZESNYCH POETÓW
Motyw Odyseusza jest wykorzystywany przez wielu współczesnych poetów. Do tego bohatera nawiązuje m. In. wiersz Leopolda Staffa pt. „Odys” Jego legendarna tułaczka pełna wielu ciekawych przygód obrazuje nasze całe życie, które również jest wędrówką. Nigdy nie idziemy prostą drogą, lecz niekiedy zdarza nam się zejść na inną, popełniając w ten sposób błąd. Każdy z nas jest Odyseuszem, który stara się dojść do celu, mimo że po drodze czyha wiele niebezpieczeństw.