SCENARIUSZ ZAJĘĆ W KLASIE I

Temat ośrodkowy: Dbamy o zdrowie.

Temat dnia: Nich żyje zdrowie.

Zapis w dzienniku: Rozmowa o marcowej pogodzie, chorobie Elemelka i radach udzielonych mu przez przyjaciół na podstawie opowiadania H. Łochockiej pt. „Jak chorował Elelmelek, jak go leczą przyjaciele?”. Wyodrębnienie wyrazów z „ó” wymiennym i niewymiennym. Dodawanie i odejmowanie wewnątrz drugiej dziesiątki. Czym różnią się te dźwięki? - rozpoznawanie dźwięków.

Cel ogólny: Zapoznanie dzieci z chińską układanką - tangramem.

Cele szczegółowe:

Uczeń:

• ułoży zdanie z plątaninki literowej;

• wysłucha opowiadania i wypowie się na jego temat;

• przedstawi scenkę dramową;

• potrafi współpracować w grupie;

• spostrzeże jakie są różnice w wyrazach;

• wypełni karty pracy;

• rozróżni dźwięki instrumentów;

• estetycznie wytnie tangram;

• ułoży kwadrat z tanów;

• ułoży jakąś figurę z tanów;

• stworzy krótkie opowiadanie.

Metody:

• podająca: rozmowa, ćwiczenia ruchowe;

• praktyczna: ułożenie hasła z plątaninki sylabowej, wypełnianie kart pracy, „Milczek”, złożenie tangramu z części

• eksponująca: przedstawienie historyjki z tanów,

• problemowa: drama, rozróżnianie dźwięków z płyty,

Formy:

• indywidualna;

• grupowa;

• zbiorowa.

Środki dydaktyczne:

• podręcznik i ćwiczenia;

• plataninka literowa;

• książka Hanny Łochockiej pt.: „Wróbelek Elemelek i jego przyjaciele”;

• karteczki do podziału na grupy;

• karteczki z rolami;

• rekwizyty: kubek i łyżeczka, rondelek i łyżka, butelka, pudełko po lekach, szal, skarpety;

• płyta z nagraniami;

• „Milczek”;

• tangramy;

• ilustracje postaci z tanów.

Przebieg zajęć:

1. Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z plątaninką sylabową. Dzieci starają się odczytać ukryte w niej hasła.

		jak			zdro		wie!
W				w
			cu			garn
	mar			Dbaj	o		cu.

2. Odczytanie haseł z plątaniki. Nauczyciel zapisuje hasła na tablicy.

3. Zapisanie haseł z plątaniki w liniaturze na karcie pracy. Dzieci wklejają kartę pracy do zeszytu w 3 linię.

4. Rozmowa o marcowej pogodzie. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

1. Co znaczy przysłowie: „W marcu jak w garncu?”

2. Jaka jest marcowa pogoda?

3. Co znaczy hasło: „Dbaj o zdrowie?”

4. Dlaczego tak łatwo można zachorować?

6. Wzorowe odczytanie przez nauczyciela opowiadania Hanny Łochockiej pt.: „Jak choruje Elemelek, jak go leczą przyjaciele?”.

7. Ćwiczenie ruchowe. Dzieci wykonują czynności ruchowe, jakie w opowiadaniu wykonywał Elemelek.

8. Rozmowa na dywanie. Nauczyciel prezentuje książkę Hanny Łochockiej pt.: „Wróbelek Elemelek i jego przyjaciele” zaznaczając, że to co czytaliśmy na zajęciach to tylko fragment tej książki. Nauczyciel zadaje pytania do opowiadania:

1. Kto zachorował?

2. Co dolegało Elemelkowi?

3. Kto go odwiedził?

4. Kim byli goście, którzy przyszli do wróbelka?

5. Jakich rad udzielili przyjaciele wróbelkowi?

9. Podział dzieci na 4 grupy ze względu na ilustracje (wiewiórka, zając, sroka, sowa).

10. Drama. Każda grupa otrzymuje od nauczyciela karteczki z jej rolą. Nauczyciel kładzie na podłodze rekwizyty dla każdej z grup. Zadaniem dzieci jest przedstawienie scenki z opowiadania:

1. I grupa - scenka z wiewiórką;

2. II grupa - scenka z zajączkiem;

3. III grupa - scenka ze sroką;

4. IV - scenka z sową.

Wiewióreczka wbij jajeczka do kubeczka i rozbij je; dodaj 10 kropli rosy; popijaj 12 razy na dzień.	Zajączek zaparz ziółka w rondelku (majeranek z pieprzem); pij sok z malin i jeżyn; weź 5 proszków aspiryny.
Sroka owiń gardło ciepłym szalem; nie wychodź z domu.	Sowa dzień i noc noś ciepłe skarpety; leż w łóżku.

Na zakończenie pokazywanych scenek nauczyciel ponownie czeka zakończenie opowiadania.

11. Wypełnianie kart pracy s. 55, ćw. 1.

12. Pisownia wyrazów z „ó” wymiennym.

1. Nauczyciel zapisuje na tablicy wyrazy: łóżka, nóż, łoże, nożynki. Zadaniem dzieci jest dobranie wyrazów parami.

2. Dzieci próbują zaobserwować, co dzieje się w tych wyrazach( „ó” zamienia się na „o”).

3. Przepisanie wyrazów parami do zeszytu w linie.

4. Nauczyciel tłumaczy, że jeżeli w wyrazie jest literka „ó” i istnieje taki wyraz, podobny do poprzedniego, w którym zamiast „ó” jest literka „o” to jest to wyraz z „ó” wymiennym.

13. Wypełnianie kart pracy s. 54, ćw. 2. („ó” niewymienne)

14. Karta pracy s. 59, ćw. 1. Nauczyciel włącza płytę z nagraniami dźwięków, która jest dołączona do podręcznika. Puszcza parami dźwięki, a zadaniem dzieci jest określenie czym te 2 dźwięki się różnią. Po każdej parze dźwięków nauczyciel zatrzymuje nagranie, aby dzieci mogły uzupełnić ćwiczenia.

15. Nauczyciel prezentuje na nagraniu dźwięki różnych instrumentów. Zadaniem dzieci jest ustalenie, które dźwięki należą do poszczególnych instrumentów. Karta pracy s. 58, ćw. 2.

MATEMATYKA

16. Zabawa „Milczek”.

17. Wspólne wypełnianie kart pracy s. 56, ćw. 1.

18. Następuje podział uczniów na cztery grypy, według koloru karteczek.

19. Wycięcie z wycinanek „Już w szkole” wzoru tangramu.

20. Nauczyciel wyjaśnia pojęcie tangramu:

Tangram

Tangram to chińska układanka znana od 3000 lat. Według legendy wymyślił go uczony imieniem Tan. Do dziś każda z części tangramu jest nazywana tanem. Z tych prostych tanów można zbudować wiele tysięcy różnych wzorów.

Każda figura musi się składać ze wszystkich tanów, żaden z nich nie może być niewykorzystany. Drugi warunek jest następujący: tany nie mogą leżeć na sobie lub na siebie zachodzić, muszą natomiast do siebie przylegać.

21. Nauczyciel wyjaśnia, że Tangram składa się z 7 elementów ( tanów):

• 2 dużych trójkątów prostokątnych (przystających), z których można złożyć trójkąt, kwadrat lub równoległobok;

• 1 trójkąta średniego;

• 1 kwadratu;

• 1 równoległoboku;

• 2 trójkątów prostokątnych małych (przystających). Można z nich ułożyć kwadrat, równoległobok lub średni trójkąt.

Wszystkie elementy nazywamy tanami.

22. Uczniowie odpowiadają na pytania:

• Które z boków tanów są tej samej długości?

• Które z kątów są kątami prostymi?

• Które odcinki są prostopadłe, a które równoległe?

Uczniowie udzielają odpowiedzi prezentując na modelu.

23. Uczniowie podejmują próbę ułożenia kwadratu:

• samodzielnie;

• w oparciu o rysunek pomocniczy

Uczeń, który jako pierwszy wykonał zadanie układa kwadrat na tablicy.




24. Uczniowie w zespołach z przygotowanych tanów układają postacie według własnego uznania. Dla ułatwienia rozdaje dzieciom przykładowe ilustracje postaci wykonanych z tanów. Nauczyciel zwraca uwagę na to, że do ułożenia każdej postaci należy wykorzystać wszystkie tany z jednego tangramu.

25. Naklejenie ułożonej postaci na kartkę.

26. Uczniowie w zespołach układają opowiadanie, z postaci, które sami stworzyli.

27. Przedstawienie przez grupy opowiadania.

28. Zadanie pracy domowej s. 57, ćw. 3.

---