egzamin Gimnastyka, AWF Poznań, gimnastyka

GIMNASTYKA- egzamin

I DEFINICJA

Gimnastyka- system specjalnie dobranych ćwiczeń fizycznych i metod. Będących podstawowym środkiem wych. fiz., mających na celu dostarczenie bodźców rozwojowych ćwiczącym, wzmacnianie ich stanu zdrowotnego, przeciwdziałanie skutkóm jednostronnych czynności ruchowych, a także przygotowanie do aktywności w czasie wolnym i pracy zawodowej. (należy umieć napisać własnymi słowami)

II KIERUNKI GIMNASTYKI:

Gimnastyka podstawowa
Sport gimnastyczny
Gimnastyka pomocniczo-specjalna
Gimnastyka lecznicza

Gimnastyka podstawowa

Celem GP jest zapewnienie człowiekowi wszechstronnego i harmonijnego rozwoju psychofizycznego. W zależności od wielu czynników (wiek, płeć, stan zdrowia, poziom sprawności fizycznej) zostały określone zadania gimnastyki:

harmonijny rozwój układu mięśniowego i kostno-stawowego
doskonalenie funkcji układu krążeniowo-oddechowego
kształtowanie prawidłowej postawy
kształtowanie, poprawa i podtrzymanie ogólnej sprawności fizycznej
hamowanie procesów inwolucyjnych
wdrażanie do samodzielnego uprawiania ćwiczeń gimnastycznych przez całe życie w trosce o osobisty rozwój i sprawność psychofizyczną umożliwiającą czerpanie radości z życia i poprawę jakości życia

Sport gimnastyczny

Celem SP jest rozwijanie i doskonalenie umiejętności ruchowych do poziomu mistrzostwa sportowego poprzez opanowanie techniki sportowej, maksymalny rozwój funkcji organizmu i cech psychomotorycznych oraz przygotowanie psychiczne i taktyczne do startu.

Obejmuje 3 rodzaje gimnastyk:

gimnastyka sportowa (M i K)

Konkurencje dla mężczyzn:

- skok przez stół gimnastyczny

- ćwiczenia na koniach z łękami

- ćwiczenia na kółkach

- ćw. na poręczach symetrycznych

- ćw. na drążku

- ćw. wolne

Konkurencje dla kobiet:

- skok przez stół gimnastyczny

- ćw. na poręczach symetrycznych

- ćw. na równoważni

- ćw. wolne

akrobatyka sportowa (M i K) (nie ma na IO)

Konkurencje:

- skoki akrobatyczne kobiet i mężczyzn

- ćw. dwójkowe: męskie, kobiece, mieszane

- ćw. zespołowe: 3rki kobiet, 4rki mężczyzn

- skoki na trampolinie (K i M), skoki synchroniczne (K i M)

gimnastyka artystyczna (tylko K)

Konkurencje:

- ćw. ze skakanką

- ćw. z obręczą

- ćw. z piłką

- ćw. ze wstążką

- ćw. z maczugami

- układy zbiorowe (6 zawodniczek)- ocenie podlega kompozycja układu, wyraz artystyczny, dobór i trudność elementów technicznych oraz zgodność ćw. wszystkich zawodniczek

Gimnastyka pomocniczo-specjalistyczna

Wyróżnia się dwa rodzaje:

gimnastyka pomocnicza w sporcie- przygotowanie organizmu do wysiłku w obrębie danej dyscypliny, prowadzenie racjonalnych treningów wymaga stosowanie: ćw. siłowych, gibkościowych, skocznościowych, w celu doskonalenia sprawności fizycznej, gwarantujących osiągnięcia w danej dyscyplinie.
gimnastyka specjalna w zakładzie pracy- rekreacja ruchowa, cel: odnowa fizyczna i psychiczna oraz regeneracja sił organizmu człowieka znużonego pracą zawodową.

(ćwiczenia gimnastyczna podczas przerw w pracy, gimnastyka prowadzona w klubach fitness)

Gimnastyka lecznicza

Celem jest leczenie ruchem poprzez stosowanie odpowiedniego systemu ćwiczeń ogólnych i specjalnych.

Stosuje się następujące ćwiczenia:

profilaktyczne- zapobiegające różnych schorzeniom i deformacją postawy
korekcyjne- mające na celu usuwanie ewidentnych wad postawy i płaskostopia
rehabilitacyjne- przyspieszenie powrotu do zdrowia rekonwalescentów oraz przywrócenie optymalnej sprawności fizycznej w życiu codziennym i pracy zawodowym

III ZASADY TERMINOLOGII I OPISU ĆWICZEŃ

Cel stosowania ujednoliconego słownictwa:

a) szybkie i precyzyjne porozumienie się między nauczycielem a uczniem,

pozwala także na korzystanie z literatury specjalistycznej i właściwa interpretacje ruchu,
ułatwia realizacje procesu dydaktyczno-wychowawczego.

Cechy terminologii: ścisłość, jasność, zrozumiałość
Elementy prawidłowego opisu ćwiczenia kształtującego:

pozycja wyjściowa ( np. postawa, rozkrok obunóż)
nazwa ruchu (np. wyprost ramion)
kierunek ruchu (np. w górę)
pozycja końcowa (np. rozkrok obunóż, lub tez pozycja wyjściowa)

Skróty terminów gimnastycznych:

p.w.- pozycja wyjściowa

T.- takt

rr- ramion

r - ramię

nn- nogi

n- noga

pr- prawe ramię

lr lewe ramię

pn prawa noga

ln lewa noga

t tułów

IV KIERUNKI I PŁASZCZYZNY RUCHU

Kierunku główne: (rys. 26/49)

w górę- położenie ramion w płaszczyźnie czołowej, ponad głową na przedłużeniu tułowia, równolegle względem siebie
w dół- postawa zasadnicza
w bok- położenie ramion w płaszczyźnie czołowej, na przedłużeniu barków i równoległe do podłoża
w przód- płaszczyzna strzałkowa, prostopadle względem tułowia i równolegle do podłoża
w tył- położenie na granicy ruchu, bez zmiany prawidłowego ustawienia głowy i barków

Kierunki pośrednie (rys. 27/50)

Góra- zew., wew., w tył
Dół- zew. , wew.
Przód- zew., wew., góra, dół
Tył- zew., wew., w dół
W bok- lewo, prawo

Płaszczyzny (znane z anatomii ;p):

Czołowa- równoległa do osi barków, prostopadła do płaszczyzny symetrii ciała (np. ćw- skłony tułowia, wymachy nn, wypady w bok, w prawo i lewo)
Strzałkowa- przechodzi wzdłuż osi pionowej ciała, dzieli na dwie symetryczne części (np. ćw.- skłony tułowia w przód i tył, wymachy ramion i nóg w przód i tył)
Poprzeczna( pozioma)- prostopadła do płaszczyzny czołowej i strzałkowej (np. ćw.- skręty tułowia w lewo i prawo)
Kombinowana- powstała z polączenia płaszczyzny czołowej, strzałkowej i poprzecznej (np.ćw.- skrętoskłony, krążenia tułowia)

Osie ruchu (skierowane prostopadle do płaszczyzny) (rys.28/51)

oś pionowa- prostopadła do poprzecznej
oś poprzeczna-prostopadła do strzałkowej
oś strzałkowa- (przodotylna)- prostopadła do czołowej

V SYSTEMATYKA ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH

(tabelka str. 53)

Ćwiczenia porządkowo-dyscyplinarne

Celem tych ćwiczeń jest kształtowanie świadomości dyscypliny u ćwiczących, możliwość szybkiego formowania i organizowania grupy , usprawnienie przebiegu zajęć poprzez ekonomiczne wykorzystanie czasu.

Ćwiczenia te przyczyniają się również do wyrobienia nawyku prawidłowej postawy ciała, poprawnego marszu i biegu.

Rodzaje kolumn ćwiczebnych:

w rzędzie
w szeregu
w dwurzędzie
w dwuszeregu
w kolumnie trójkowej
w kolumnie czwórkowej
w kolumnie szachowej
w kole
w rozsypce

Można je rozstawiać z miejsca, z marszu i z biegu.

Ćwiczenia kształtujące:

Celem tych ćwiczeń jest kształtowanie prawidłowej postawy ciała poprzez harmonijny rozwój poszczególnych jego części.

Ruch-przemieszczenie ciała lub jego części dzieki dynamicznej pracy mięśni w skurczu i rozkurczu.

Ćwiczenie to celowo powtarzany ruch poszczególnych części ciała lub całego ciała, ograniczony pozycją wyjściową i końcową.

Ćwiczenia kształtujące zawierają:

pozycje wyjściowe
ćwiczenia ramion
ćwiczenia nóg
ćwiczenia tułowia
ćwiczenia głowy i szyi
połączenia ćwiczeń

POZYCJE WYJŚCIOWE

* (każde należy umieć opisać,a le nie będę całej książki przepisywać ;p )

W staniu (wysokie):

A) w staniu

postawa
wykrok
zakrok
pozycja wykroczno-zakroczna
rozkrok jednonóż
rozkrok obunóż

B) we wspięciu

a) postawa obunóż

b) wykrok jednonóż

c) zakrok jednonóż

d) postawa wspięta wykroczno-zakroczna

e) rozkrok wspięty jednonóż

C) Wypady- noga wypadowa ugięta, druga wyprostowana, oparta cała stopą o podłoże, ciężar ciała na dwie nogi z przewagą ugiętej, kolano nogi wypadowej pionowo nad palcami stopy, tułów w położeniu ukośnych w stosunku do podłoża

a) w przód

b) w tył

c) w bok

D) uniki- noga postawna (obciążona-ciężar ciała spoczywa na niej) jest ugięta, noga zakroczna wyprostowana, wsparta brzegiem stopy o podłoże, tułów skośnie do podłoza, z noga zakroczna tworzy linie prostą.

a) przodem

b) tyłem

c) bokiem

2. W przysiadzie (półwysokie)

A) półprzysiad

B) przysiady

a) przysiad

b) przysiad jednonóż wykroczny

c) przysiad jednonóż zakroczny

d) przysiad zakroczno-wykroczny

e) przysiad jednonóż rozkroczny

f) przysiad obunóż rozkroczny

C) przysiady podparte

a)-f) j.w

D) w klęku

a) obunóż

b) obunóż rozkroczny

c) jednonóż

d) jednonóż wykroczny

e) jednonóż zakroczny

f) jednonóż rozkroczny

E) w klęku podpartym

a)- f) j.w bez b)

W siadzie ( niskie)

o nogach prostych

siad prosty
siad rozkroczny
szpagat poprzeczny
siad wykroczno-zakroczny
siad równoważny
siad równoważny podparty

o nogach ugiętych

skulony
ugięty
skrzyżny
bokiem
klęczny

siad mieszany (1 ugięta, 2 prosta)

klęczno-wykroczny
klęczno- zakroczny
klęczno-rozkroczny
bokiem rozkroczny
ugięty wykroczny
skrzyżny rozkroczny
skrzyżno-rozkroczny
„siad płotkarski”

3.2. W podporze

A) leżąc

a) przodem

b) tyłem

c) bokiem

B) leżąc łukiem

a) przodem

b) tyłem (mostek)

c) bokiem

3.3. w leżenie

A) przodem

B) tyłem

C) bokiem

D) leżenie przerzutne

E) leżenie przewrotne

ĆWICZENIA RAMION

* NAZWY ĆWICZEŃ:

wznos, opust,
przenos prosty, łukiem
wymach
odrzut
ugięcie, wyprost
skurcz
rzut
skręty
krążenia
fale
ćw. obręczy barkowej
ćw. przedramion
ćw. rąk

* POZYCJE RAMION

a) proste (wg kierunków podstawowych i pośrednich + splecione-w górze, w dole, z przodu, z tyłu)

b) ugięte

- ramiona w bok (przedramiona ugięte w górę, w przód, w dół, naprzemianstronne)

- ramiona w dół ( ugięte w przód i w bok)

- ramiona w przód (ugięte w górę)

- ramiona w górę ( ugięte w tył)

c) o pozycjach ustalonych

- ramiona na biodrach

- skurcz pionowy

- skurcz poziomy

- ramiona na karku

- na głowie

- przedramiona splecione z przodu, z tyłu, w górze, w dole,

- ramion w przód, przedramiona skrzyżowane nad klatką piersiową

ĆWICZENIA NÓG- nieopisane wyżej…

Wagi-ciężar ciała na jeden nodze, druga wzniesiona i utrzymywana w poziomie lub wyżej w kierunkach : w tył, w przód, w bok
Podskoki- odbicie jedno- lub obunóż, z palców lub całych stóp, w różnych kierunkach, z obrotem lub bez.
Wyskoki- dynamiczne i wyższe podskoki wykonywane z miejsca, z rozbiegu, z odbicia jednonóż lub obunóż w górę.
Skoki- Rozbieg, silne odbicie, lot i doskok do pozycji np. szpagatowy