Zasadnicze różnice między poetyką normatywną a poetyką immanentną.
Poetyka normatywna - poetyka narzucająca określone normy stylistyczne i kompozycyjne utworom literackim. Reguły i przepisy formułowane w ramach tej poetyki ograniczają swobodę twórczą autora dążąc do ustalenia pewnego kanonu formalnego.
W początkach literatury poetyka normatywna pełniła ważną rolę definicyjną, na przykład co jest a co nie jest poezją. Dlatego poetyka klasyczna była poetyką normatywną. Później okresy eksperymentów formalnych i swobody twórczej przeplatane były klasycystycznymi czy pseudoklasycznymi nawrotami do sztywniejszych reguł poetyki normatywnej.
Poetyka immanentna - Reguły i zasady budowy utworu literackiego możliwe do odczytania z samego dzieła. W takim ujęciu określona wypowiedź literacka świadczy o normach przyjętych przez pisarza i odsyła do określonego stanu poetyki "sprzed" powstania dzieła. Rekonstrukcja zawartych w wypowiedzi literackiej właściwości jej organizacji jest odkryciem zasad, według których postępował (i które zrealizował) pisarz w konkretnym procesie tworzenia. Ujawnianie immanentnej poetyki może dotyczyć nie tylko pojedynczego dzieła, ale także zespołu dzieł składających się np. na twórczość pisarza, szkoły literackiej, prądu literackiego