Chód w Udarach Mózgu
Odzyskanie zdolności lokomocji, choćby w najmniejszym stopniu jest pierwszym i podstawowym kryterium sukcesu w szeroko rozumianym obecnie leczeniu chorych z udarem mózgu. Od pierwszych dni po jego wystąpieniu dąży się do jak najszybszego uruchamiania chorego w łóżku, sali chorych i w oddziale. W kolejno i szybko następujących etapach rehabilitacji stawianie chorego i nauka chodu pełnią podstawową rolę w osiąganych efektach leczenia, profilaktyce potencjalnych powikłań, oraz uzyskiwanej jakości życia. Jednak w większości publikacji właśnie zaburzenia chodu opisywane są tylko pobieżnie i jednostronnie, a patologiczny chód u osób z niedowładem połowiczym utożsamiany jest wyłącznie z tzw. ,,chodem koszącym''. W pracy omówiono mechanizmy fizjologiczne związane z programowaniem chodu, występujące po ogniskowym uszkodzeniu mózgu zaburzenia w sterowaniu chodem i ich manifestacje kliniczne oraz niektóre praktyczne przesłanki do oceny i prognozowania. Odzyskanie zdolności lokomocji, choćby w najmniejszym stopniu jest pierwszym i podstawowym kryterium sukcesu w szeroko rozumianym obecnie leczeniu chorych z udarem mózgu. Od pierwszych dni po jego wystąpieniu dąży się do jak najszybszego uruchamiania chorego w łóżku, sali chorych i w oddziale. W kolejno i szybko następujących etapach rehabilitacji stawianie chorego i nauka chodu pełnią podstawową rolę w osiąganych efektach leczenia, profilaktyce potencjalnych powikłań, oraz uzyskiwanej jakości życia. Jednak w większości publikacji właśnie zaburzenia chodu opisywane są tylko pobieżnie i jednostronnie, a patologiczny chód u osób z niedowładem połowiczym utożsamiany jest wyłącznie z tzw. ,,chodem koszącym''. W pracy omówiono mechanizmy fizjologiczne związane z programowaniem chodu, występujące po ogniskowym uszkodzeniu mózgu zaburzenia w sterowaniu chodem i ich manifestacje kliniczne oraz niektóre praktyczne przesłanki do oceny i prognozowania.