NAKŁUCIE WORKA OSIERDZIOWEGO - PERIKARDIOCENTEZA

Worek osierdziowy otacza serce człowieka.W różnych stanach patologicznych (zapalenie, uraz) może dojść do gromadzenia się w nim krwi lub płynu wysiękowego.Obecność dużej ilości płynu w worku osierdziowym prowadzi do upośledzenia pracy serca (utrudniony jest skurcz i rozkurcz).

Nakłucie worka osierdziowego mające na celu usunięcie nagromadzonej w nim krwi lub płynu nazywa się perikardiocentezą.

Wykonanie:

Pacjent znajduje się w pozycji półsiedzącej pod kątem mniej więcej ok.30° do poziomu (w pozycji tej płyn przemieszcza się przed przednią ścianę serca co ułatwia jego odprowadzenie.

Przed wkłuciem igły skóra pacjenta jest znieczulana roztworem lignokainy.Stosowane są dwa rodzaje dostępu przy punkcji worka osierdziowego:

	nakłucie z dostępu podmostkowego - igłę wkłuwa się w okolicę między wyrostkiem mieczykowatym i lewym łukiem żebrowym w taki sposób by jej kierunek skierowany był na prawy staw mostkowo-obojczykowy.
	nakłucie worka osierdziowego z dostępu międzyżebrowego - obecnie coraz rzadziej stosowany.Igła wprowadzana jest w piątym międzyżebrzu po stronie lewej - ok.7 centymetrów od mostka.

Możliwe powikłania nakłucia worka osierdziowego :uszkodzenie maczynia nasierdziowego,zaburzenia rytmu,spadek ciśnienia,odma opłucnowa,uszkodzenie wątroby

1

---